Zamanı Dolu Geçirmek
Charles Francis Adams, Lincoln dönemindeki ABD’nin İngiltere Büyükelçisiydi. Adams’ın günlük tutma gibi bir alışkanlığı vardı. Kendisi gibi, oğlu Brooks’a da o gün yaptığı şeyleri yazmanın ne kadar önemli olduğunu öğretmişti.
Küçük Brooksi kendisi için bir anı özelliği taşıyan ve devam eden 40 yıl boyunca o günün her yıl dönümünde, yaşadıklarını tekrar tekrar hatırlayacağı güzel bir günün ardından, günlüğüne şunları yazdı:
“Bugün babamla balığa gittik, hayatımın en mutlu günüydü.”
Oğlu için hep özel bir anı olarak hatırlanacak, balığa çıktıkları o günü babası da aynı şekilde günlüğüne geçirmişti:
“Bugün oğlumla balığa gittik. Bir gün daha boşa geçti.”
Ancak oğlu tarafından hayatımın en güzel günü diye anılan ve kendisinin boşa geçmiş zaman diye nitelendirdiği o günün, aslında yaşadığı en güzel gün olduğunu hiç öğrenebilmiş miydi? Bir büyükelçi olarak, zamanının çok değerli olduğunu düşünüyor olmalıydı. Ama günlüklerde yazan cümleler gösteriyor ki; oğluyla geçirdiği o tek gün belki de hayatının en verimli günüydü.
Buradan çıkan ve kendimize sormamız gereken soru şudur:
Bugünü bizim için önemli yapan şey nedir?