hayalayaz

evlatlar, benim güzel geleceklerim,
bu gün sözüme bizim gençliğimizde diye başlayacağım,özür dileyerekten......hayat şartları insanları bu kadar zorlamıyordu,isteklerimiz hayattan beklentilerimiz, ve bizden istenenler,daha mütavazı, daha küçüktü,ne bileyim aşık olduğumuzda samanlık gerçekten seyran oluyordu,bizde rutin bir standart tutturduğumuz zaman mutlu olup, içimizden taşan neşeyi özgürce yaşayabiliyorduk,maalesef bunu sizlere kadar taşıyamadık,hayat sizden ve bizden ne isterse istesin elde edebildiklerimizle mutlu olmayı sizlere öğretmek ne kelime kendimiz bile unuttuk,sizin şu an yaptığınız doğru,içiniziden taşan coşkuyu özgürce yaşayın, yaşayalım kim ne söylerse söylesin veya düşünsün,,çünkü burada öğrendiğimiz ve deneyimlediğimiz çok önemli bir şey var, küçük adımlarla büyük hedeflere daha kısa zamanda ulaşıyoruz,öz güvenli ve pozitif bir tutum içinde olduğumuz zaman hem hayat hemde yanımızdaki yöremizdeki insanlar bizi sevgiyle destekliyor,çünkü bizim pozitif enerjimizden onlarda etkilenip aynı tutum içine giriyorlar, son yıllarda caddede sokakta asık yüzlü insanlar vardı ve halen daha var , kimsenin yüzü gülmüyordu, belkide bizim gibi insanlar, çoğaldıkça diğer insanlarıda etkileyip yüzlerinin gülmesine vesile oluruz,belkide insanlar sokakta birbirlerini gördüklerinde tekrar candan yürekten selamlaşırlar, sizden dileğim devam edin şarkı söyleyin,dans edin,elinizden geldiğince gençliğinizi yaşamaya gayret edin, ne durumda olursanız olun hayatın bizleri koşulsuzca desteklediğini unutmayın,sözlerim nasihatemi dönüştü ne..eğer öyle anlaşılırsa özür...sadece öneri ve tavsiye amaçlı yazdım. hepimize saygılı sevgiler.