Her anne çocuğunu çok sever. Onun için yapamayacağı birşey yoktur. Bir anne ve çocuğu arasındaki dünyanın en samimi, içten ve karşılıksız sevgisi doğumdan çok önce başlar. Anne adayı hamileyken ilk kıpırdanmaları heyecanla hissederken, doğacak bebek de annenin yaşadığı sevinçlerden ve üzüntülerden haberdardır. İşte böyle mucizevi, olağanüstü bir ilişkidir bebek ve anne arasında yaşanan.
Peki ya sonrası? Doğmasını heyecanla beklediğiniz bebeğiniz büyürken ona gerekli ilgiyi ve sevgiyi gösterdiğinize inanıyor musunuz? Ya da nasılsa biliyordur, hiç sevmez miyim veya şımarmasın o kadar diyerek mi geçiştiriyorsunuz? Unutmayın ki sevdiğinizi söylemek onu önemsediğinizi gösteren en önemli davranıştır.
Yaşları ne olursa olsun çocuklarınızın her zaman sizin yol göstermenize ve onlara rehberlik etmenize ihtiyaçları vardır. Günlük hayatın telaşı içinde kimi zaman onların sizin için ne kadar önemli oldukları unutabilir ya da en azından bunu onlara hissetiremiyebilirsiniz. Annelik içgüdüsü ve sorumluluklar sizi daha çok onların hatalarını görmeye itebilir. Ve siz zamanınızın büyük bir bölümünü yapma, etme diyerek geçirirsiniz. Belki de ilginizi böyle gösterdiğinize inanıyorsunuz. Ancak bu, onları ne kadar çok önemsediğinizi hatırlamalarını oldukça zorlaştırır.
Özellikle çalışıyorsanız ve çocuğunuza istediğiniz kadar çok zaman ayıramıyorsanız işiniz daha da zorlaşır. Ancak yine de onların kalbinizde nasıl da özel bir yere sahip olduklarını göstermek için geç kalmış sayılmazsınız;
Çalışma masasına ya da çantasına küçük notlar bırakın: O uyurken önce yanağına bir öpücük kondurun, daha sonra kalkınca görebileceği bir yere, masasına bir cümle bile olsa birşeyler yazıp bırakın. Böylece onu düşündüğünüzü bilmesini sağlamış olursunuz.
En sevdiği şeyleri birlikte yapın: Size çok gürültülü gelse de onun sevdiği müziği birlikte dinlemeniz, şarkılara eşlik etmeniz onu ne kadar önemsediğinizi göstermeniz için güzel bir yol olacaktır. Ayrıca okumaya yeni başlamış çocuğunuzla birlikte kitap okuyarak keyifli zamanlar geçirebilirsiniz.
Onu takdir edin: Onunla ilgili düşüncelerinizi şımarır endişesiyle içinizde tutmayın. Tabii ki disiplini elinizden bırakmayı istemezsiniz ancak bırakın çocuğunuz onun hakkındaki düşüncelerinizi bilsin. Yaptığı iyi şeyleri takdir ederek ona cesaret verin. Böylece çocuğunuza kendine güven duygusunu da aşılamış olursunuz.
Başkalarına ondan bahsedin: Annelerin arkadaş toplantılarında çocukları hakkında konuşurken genelde olumsuz şeyler söylemeleri ve yakınmaları çocukların en nefret ettiği şeydir. Özellikle de çocuklarınız yanınızdayken yakınlarınızla yaptığınız sohbetlerde onun sevdiğiniz, iyi huylarından bahsedin. Kötü yanlarını ise ona direkt olarak söyleyin.
Birlikte zaman geçirin: Onlar daha büyümeden ve sizden kopmadan önce kıymetli ve bir daha asla geri getiremeyeceğiniz zamanları birlikte geçirin. Eğlenmek için yapabileceğiniz o kadar çok seçeneğiniz var ki; video filmleri kiralayıp izleyebilir, paten kaymaya gidebilir, birlikte bilgisayar oyunları oynayabilir ya da
e binebilirsiniz. Önemli olan ne yaptığınız değil birlikte zaman geçirmenizdir.
Sorunlarına kayıtsız kalmayın: Her ne kadar çocuğunuz özellikle de ergenlik çağında en ufak birşeyi bile dünyanın en büyük sorunu olarak görse de onu dinleyin. Nasılsa geçecek bu sorunlar diye düşünerek sakın ilgisiz kalmayın. Düşünsenize siz de onun yaşındayken pireyi deve yapmıyor muydunuz? Onun nasıl hissettiğini ve neler yaşadığını yine en iyi bilecek olan kişi sizsiniz. Çünkü siz ona en yakın kişisiniz.
Hergün onu ne kadar çok sevdiğinizi tekrarlayın: Bugün, yarın, daha ertesi gün... Asla bu 3 önemli kelimeyi çocuğuna söylemeyi ihmal etmeyin.