 haksızlığa uğramış olmak beni çok üzüyor ya:((
Burada yazdığımı yapamadım.Nedense bir güç beni engelledi.En son gideceğim gün konuşurum diye düşündüm.O günde bana o zemini hazırlamamak için çıkışıma 10 dakika kala işyerine geldiler benimle vedalaşmak için.
Sonuç olarak tazminatımı vermediler.Üzerinden bir aydan fazla zaman geçmesine rağmen benim bu konuyu hala düşünüp üzülüyor olmam belki garip ama bugün eski iş arkadaşım aradı.Ve ona 'eğer evlenip çıkmış olsaydım tazminatımı vereceklermiş ama ben istifa ettiğim için veremediklerini söylemişler.Biliyorum yasal olan bu ama benim yine de içim acıyor.6 yıl kendi işim gibi işlerine sarılmış olmamın mükafatı buymuş meğer.Üzgünüm ve kırgınım.En kötüsü kendimi haksızlığa uğramış hissediyorum.Bu duygudan nasıl kurtulacağım bilmiyorum... |