Alıntı:
|
Yaşamayı bilmeyenler ölümden korkarlar mış....
|
demişsin ya hani merto.Ben ölüm korkusu olmayan biriyim,yani ölümüm benim için o kadar da düşündükce kafamda eyvah çanları çaldıran bir durum deil... gayet normal bir durum.Fakat şöyle bir durum da var ben sevdiğim insanın ölümünü düşününce kötü oluyorum.Özlemekten,onsuz olmaktan korkuyorum.Bu bencillige girermi? Diyelim ki girdi.Ben,yinede ölüm korkusu taşımadığım için yaşamayı bilenler grubuna girermiyim?
Sevgili merto yazımı tamamladıktan sonra okudumda yanlış anlaşılmalara açık cümleler kurmuşum
sakın sorularımın amacının dalga geçmek olduğunu sanma gayet ciddiye alarak bu sorulara sana yöneltiyorum. 44 44[/quote]
Yaşamayı bilmeyenler ölümden korkarlar yada adam gibi yaşamayanlar ölümden korkar dedikleri benim düşünceme göre şu anlama geliyor:
Yaşamın bir serüven olduğunu anlamaya fırsatı yada cesareti olmayan insanlar daima birtakım şeyleri beklerler yaşamak için. Şu olsun hele şunu şunu yapacağım, ah param olsa şuralara gideceğim, okulu bir bitirsem neler yapacağım v.b.
Adam gibi yaşamak içte ve dışta bir olarak, başta kendine dürüst ve aslına sadık olarak yaşamak bence.
Ölüm korkusu gereklidir çünkü insanı hayatta kalmaya programlar. Ölüm hayatın sonudur ama kesinlikle yaşamın değil. Ölümden korkmak doğaldır aslında ama ancak içgüdüsel olarak.
Yoksa yapmam gereken çok şey var daha diye ölümden korkanlar gerçek anlamda yaşamamışlardır.
Sevdiklerimizi kaybetme duygusu onların ölümlerinden korkmak bencilce görünsede gerçekte sevginin kaybına sebep olacakmış duygusu ile yaşanan bir korku. Onların hep yanımızda olmalarını-hayatta olmalarını- istemek bencillikten çok onların bizde yarattığı güven duygusuyla ilgili bence.
Ölüm korkusu yaşamamak ölümüde hayatın bir yüzü olarak görebilmek yaşamayı bilmenin en önemli unsurlarından bence....
Emeell bence sen yaşamayı biliyorsun...bunu sadece ölümden korkmadığından değil, yansıttığın pozitif enerji ve neşeden anlayabiliyoruz....
UYARI: 44
Yukarıda yazılanlar uzman görüşü değil kişisel düşüncelerdir. Dolayısıyla hiçbir kurum yada kuruluşu temsil etmez.
Bu yazının her hakkı saklıdır ve Türkiye Cumhuriyeti yasaları tarafından korunmaktadır. Hukuksal bir sorun durumunda İstanbul mahkemeleri yetkilidir.
Konuyla ilgili bir fıkrayla bağlayalım, çoğunuz biliyorsunuzdur ama...
Günün birinde Azrail gelmiş Temelin kapısına dayanmış..
-Hadi demiş toparlan gidiyoruz...buraya kadardı.
Temel Azraili karşısında görünce birden telaşlanmış tabi ve itiraz etmiş hemen
-Yok demiş olmaz, daha bir sürü yapacak işim var hayatta olmaz..
Neyse olur olmaz derken 5 yıl daha koparmış Azrailden.
Ama 5 yılda çabuk geçer diye düşünüp karar vermiş pilot olmaya
nasılsa demiş beni havada yakalayamaz..
5 yıl sonra Pilot Temel uçuş sırasında yine yapmayı isteyipte yapmadıklarını yapmayı hayal ederken keyifle..
birde bakmış Azrail yine yanıbaşınada.
-Hadi demiş vakit doldu gidiyoruz.
-Olmaz bak bu uçakta 350 kişi var benim canımı alacaksın, ya onlar ne olacak pilot ölürse uçak düşer hepimiz ölürüz.
Azrail cevap vermiş..
-Ulan bana bak ben bu 350 kişiyi birararaya toplayıncaya kadar neler çektim biliyormusun.....