ben de kendimi bildim bileli eşyalarla konuşmuşumdur(içimden tabi)
ve bunu kimseden de öğrenmedim.hatta bundan bahsettiğimde bana garip bir insansın bile dediler. yalnız olmadığımı anlamak güzel. her zaman hissettiğimin doğru olduğuna inandım. ben de ne zaman bir yerlerden ayrılsam oradaki odalara, eşyalara teşekkür ederim. güzel vakit geçirsek de geçirmesek de...ve deli gibi esnerim ve gözümden yaşlar akar, sevgiyle dolarım. odada tek insan ben olsam da eşyalar yanımdayken yalnız olmam. hepsinin ayrı enerjileri var. hatta ayrı ayrı yaşamları var bence. öyle hissediyorum nedense. onlara cansız bile diyemiyorum.
