[sudem8]

sevgili kuantum günlüğüm,kendimdeki bazı bilmeden yaptığım hata demiyelim, deneyimlerimin farkına vardım. Sanemce arkadaşımızın kurtuluş sanatı sayesinde.sonuç beklentisi içine girdiğimi,gün içinde anı yaşamadığımı ve sanki kendi değerimi o sonuç belirleyecek duygusuna kapıldığımı anladım...bundan sonra anı yaşayıp farkındalığımı artırmam gerektiğini öğrendim.zaten ben kendimin nasıl bir insan olduğumu biliyorum.sonuç beklentisine bağlanıp kalmaktansa,mutlu olmak sonuçta değil,arayışın kendisinde mutluluk bulmaktadır.günün getirdiği mutluluğu yaşayıp,zaten hayatımızda var olan mutluluğu artırmak amacı ile ilerlemektir... sonuç beklentisini takıntı haline getirdiğimde;Yaşamıma bunu ya da daha iyi bir şey çekiyorum.Yaşamımı inanç ve mutlak teslimiyet içinde sürdürüyorum.Mutluluğun kaynağı şimdi daima kendim olacağım.Güven içinde yaşıyorum.Baskı ve umutsuzluktan kurtuluyorum.Amaçlarım konusunda hissedebileceğim tüm baskılardan kurtulmayı seçiyorum.günümü mutluluk ve güven içinde geçiriyorum.Bağımsızlıktan kurtuluyor,ihtiyaçları bir kenara atıyorum.Güven içinde yaşıyorum.Bu gün yarattığım mutlulukbeni arzularıma yaklaştırdığımı biliyorum.baskı ve umutsuzluktan kurtuluyorum. sabır azim ve iç huzuru enerjisi ile yaşıyorum.kurtuluş sanatını uyguluyorum.gevşiyor stresten mücadeleden kurtuluyorum.bu olumalamalar benim favori olumlamalarım...birde çelişkili niyet kanununda öğrendim ki;belirli bir amaca ulaşmayı ne kadar çok istersek, enerjimiz bizi o ölçüde uzaklaştırırmış.ben bunu çok yaşadım ve yaşıyorum.Baskılar ve ihtiyaçlar temel motivasyonunuz haline geldiğinde,yaşama bu amaca ulaşmadan mutlu olamayacağınız düşüncesiyle bakmaya başlarsınız.bu da boşluk ve mutsuzluk hissine kapılmanıza yol açar buda çok doğru.şu an ben bunları yaşıyorum.sanki bana uyarı olarak yazmış Sanemce bu kitaptan bilgileri.tekrar teşekkürler.benim gibi olan arkadaşların bunları iyi okumalarını tavsiye ediyorum.sadece okumakla kalmayalım arkadaşlar hayata geçirelim.sevgiler...