pisimbatım yasın yüreğime işledi..... dökmüşsün yüreğinin kanlarını belki o kanama hiç bitmeyecek sen oradan oraya koşuşturken bu hayatta, yüreğinin kanıyor olduğnu unuttuğun anlarda bile ince ince kanayacak,özlüyorum diyecek...ayrılığın dev harflerle yazılanıdır ölüm..o artık yok der sana bir tokat gibi..misafir olduğumuzu hatırlarız her ölümde.
pisimbatım tanrıya dua et.annen nur içinde yatıyordur emin ol.belki görüyordur onu ne kadar özlediğini,üzüldüğünü..belki bu kadar üzülmeni istemiyordur...tanrıya hayatımıza soktuğu bütün güzellikler için şükretmek gerek..hepimiz gelip geçiciyiz.bizim gidişimize de bir gün birileri üzülecek evladımız, arkadaşımız, akrabalarımız, kedimiz yada köpeğimiz illaki birileri üzülecek.
mesela ben isterim ki çok üzülmesinler.çok acı çekmesinler gözyaşı dökmesinler tebessümle ansınlar beni..
tanrı bizlere ne kadar ömür biçmiş bilemiyorum ama en kısa ömürlü diye tahminde bulunduğum kedimi bile her okşadığımda sevgim aşırı coştuğunda soluk alan canlı bedeninin aslında belkide bir illuzyondan ibaret olduğunu düşünürüm.
işte o anda..boğazımda bir düğüm olur...onu hem çok sevip hem tanrıya şükrederim,böyle bir misafiri hayatıma soktuğu için..sonra böyle bir annem, böyle bir babam, böyle arkadaşım hepsine şükrederim..ağlarım bir yandan.....biz bu dünyadaki gözlerimizle görüyoruz, bu kısıtlı yüreğimizle hissediyoruz..ölüm kötü bir şey değildir belki..
hele hele anneler için....mekanı cennet olan ayağının altı cennet olan analar için..bir nevi emeklilik dönemi yaşıyacaklardır belki..ve belki seni görüyor..tebessüm et pisim.. evet özlemin önüne geçilemez
... ama acı, bir parçada olsun kontrol edilebilir.
elimize silgi alıp bazı satırları silmek istesek te hepimizin bir hayat hikayesi var.. bir kısmını okuduğumuz, bir kısmını yazıyor olduğumuz.bizi anlatan..
seni seviyorum pisimbat ve çok tanımadığım halde sana saygı duyuyorum,seninle gurur duyuyorum...emin ol anneciğin de böyle hissediyordur..
dualarımız tüm ölmüşlerimizle,ruhları şad olsun..
ve tüm anaların anneler günü kutlu olsun..
