 Cevap: kutup-yıldızının günlüğü
2 yıldır istanbulda yalnız yaşıyorum. Bu yakada 1-2 tanıdık dışında iş dışında görüştüğüm kimse yok. Yanızlık duygusunu aştım bir süredir. 2-3 ay öncesine kadar çok yoğun bir iş tempom vardı, düzensizliğim, dağınıklığım, istikrarsızlığımı buna bağlıyordum. ama şimdilerde öyle de değil. Gelişigüzel kitaplar karıştırıyorum ama effektif kitap okumuyorum. 1-2 gün spor yapıyorum, sonra bir ay yapmıyorum. Nete çok girdiğim dönemler oluyor ama o zamanı da sosyokültürel anlamda effektif geçirmiyorum. Bi ara meditasyona başlamıştım, nerdeyse 1 aydır yapmıyorum. Yogaya başlamıştım, birkaç gün sonra bıraktım. Dışarı çıkıyorum ama rasgele dolaşıyorum, bu yüzden hala istanbulun gezip görmeye değer yerlerini bilmiyorum. Sinemaya, tiyatroya gitmek istiyorum, ama nedense fırsat olmuyor. Düzeni yemek yemeye karar veriyorum, birkaç gün sonra salıp öğün yememeye başlıyorum. Zamanımın çoğunu düşünerek, bi türlü uygulamaya geçiremediğim kararlar alarak, kendi hayatımla ilgili fikirler üreterek ve sigara içerek geçiriyorum. Sonra da kendime çok ama çok kızıyorum. Kendime saygım azalıyor. Zamanı kullanamıyorum. Enerjim de olmuyor kafamın dağınık olmasından dolayı. Bi planım bile olsa oyalanmaktan yapamıyorum veya erteliyorum, ya da gecikiyorum. Bazen aldığım gazetenin sayfasını açmadan gün bitiyor. Aldığım kitaplara, filmlere bakamıyorum bile çoğu zaman.
Ne olacak bu haller? Neden bu erteleme, düzensizlik, dağınıklık, istikrarsızlık? Nasıl düzeltebilirim? Yardım edin lütfen..desteğinize ihtiyacım var.. |