[Resureksiyon]

Şimdi okuyacağınız mektubu ,sıgarayı bırakmış biri olarak arkadaşlarımı aydınlatma babında kaleme döktüğüm bir yazıyı paylaşıyorum sizlerle.(yer yer affınıza sığınarak)


Şimdi araştırmalarım sonucu, kafamın içinde taşıdığım et parçası ki halk arasında buna beyin diyorlar, evet işte onun harıkulade bir yapıya sahip olduğuna kanaat getirmemden mütevellit eğer bir beyin sahibine aitse yani sadece kafanın içinde taşımak yetmiyor beyne hükmedebilirse içerde ki sen, kısaca zihnini yönetmeye kabil bi bedene sahipsen (oha amma uzattım) herşey istediğin gibi oluyor hayatta.

Ben öğrendim ki eski bişiyi atınca yeni gelirmiş,eskileri ne kadar barındırırsan bunyende yenıye sahıp olma oranın azalırmış, çünkü evren boşluğu sevmezmiş. Bir duygudan kurtulmak ıstersen kurtulursun yerine olmasını ıstedığın duygu , kişi her neyse gelirmiş.

Sıgara da psikolojıde özgürlük duygusu dıye tanımlanırmış. Elbette insan başka duyguların yada kişilerin yerıne de koyabılır(sıgarayı). Şimdi örneği daha somutlaştıracak olursak, yaşamadığım bişiyi aktarmak zor olabılırdı ınandığım gerçek ve peşinde koştuğum olay kendımle sorunlarım olduğu ıcın, kaplumbağa terbıyecısı edasıyla nefsimi, zihnimi yönetmeyi çalıştığım için, anlatmak daha kolay oldu.

Küçüklüğümden bu yana annem hep sıgara içerdi ve baktım ki kimse onun hayatına karışmıyor, anneyi model aldığım içinde bilinç altı özgürlüğe sahip olan insanların sıgara içtiği konusunda bir yargıya vardı. E hal böyleyken, lise zamanlarında da arkadaşlarla okulun arka bahçesinde sıgarayı amıyane tabırle, o...bu yapardık, öğretmenlerden gizlice içmek bizim için çok eğlenceliydi bi sıgarayı 3-4 arkadaş ıcerdık paylaşım soz konusydu güya.

Velhasılı sıgarayı, şimdilerde hem arkadaş, hem özgürlük yerıne koyduğumu anladım. E bunu anlayan beynım durur mu? Gerçek ozgurluğun sıgara içmekte olmadığını fısıldayan içimde ki ben, hemen bir rovaşatağı ile kötü alışkanlık sıgaraya haddini bildirdi. Şimdilerde arkadaş sıkıntısı çektiğim için arada bir arıyorum sıgarayı annemin paketinden aşırıp, sonradan pişmanlık duygularına vesile olsa da o anda işte içesim geliyor. Yani bende ki sıkıntı kafaya göre arkadaş bulamama duygusu. Bu yuzden ne zaman arkadaş arasam sıgara içimde ki duyguları dınler ve dıbınıne kadar ıçılende söner.

Böyle şeyleri anlattığımda bana gülüyorsunda, beyninin algıladığını bildiğim için yazdım sana. Umarım şimdi bu var olan bilgiyi bünyen dahilinde kullanacak potansıyele ulaşırsın.

Eğer sen istersen :)

Saygılar, çok bilmişhatun modeli :)))))