[enote]

EDİT: Günaydın dememişim yahu :D Günaydın herkese...

Öncelikle birşeyi belirtmekte fayda var. İnsanlar genelde fobilerinden dolayı kendilerinde birşeylerin yanlış olduğunu düşünürler. Aslında fobiniz varsa bu beyninizin çok çabuk öğrenebilme yeteneğine sahip olduğu anlamına gelir, ki bu da öğrenme potansiyeliniz göz önüne alındığında son derece olumlu birşeydir. Fobiler genelde tek seferlik bir öğrenme deneyiminin sonucudur. Belki ufakken başınıza gelen bir olay yüzündendir, belki de neden olduğunu bile bilmiyorsunuz. Ama sorun değil, birazdan bu fobiden hayatınızın sonuna kadar kurtulacaksınız :)

Yazarken arada size düşünme ve söylenilenleri yapma süresi tanımak için arada boşluklar bırakarak yazacağım. Egzersizi kendi hızınızda yapın ve söylenilenler yapılana kadar birsonraki cümleye geçmeyin. Sizin için gerekli hız neyse, en doğru hız odur. Belki biri bu tekniği size sesli olarak uygularsa daha bile iyi sonuçlar alabilirsiniz. Son bir not, bu tekniği sadece ortadan kaldırmak istediğiniz olumsuz deneyimler ya da fobiler için kullanın.

Bu egzersizi yaparken bir süre rahatsızlık hissedebilirsiniz, bu gayet normal, sadece şu an oturduğunuz yerde rahat ve güvende olduğunuzu bilin :)

Başlıyoruz….


Şimdi, korktuğun bir şey düşün. Topluluk karşısında konuşmak olabilir…Asansöre binmek olabilir. Ya da her hangi bir fobi olabilir…Bir süre bu korktuğun şeyi düşün. Bu hisleri biraz hissedecek kadar düşün.



Bu korkuyu yaratan parçana erişebildiğine emin ol.


Şimdi, zihninin gözünde, bir sinema salonunda oturduğunu hayal et. Perdede, bu korkuyu yaratan deneyimin, ilk defa olmak üzereyken çekilmiş bir resmini gör. Eğer ilk defa olduğu zamanı hatırlıyamıyorsan, bu korkuyu hissettiğin her hangi bir spesifik zamanı düşün.



Şimdi, sen sinema salonunda otururken, perdede, korku tam başlamadan önce çekilmiş, siyah beyaz, sabit bir resmini görmeni istiyorum…Kendini bu siyah beyaz resimde gör…Tam bu korkutucu olay gerçekleşmeden önce çekilmiş…




Şimdi bir an için vücudunu o koltukta otururken bıraktığını ve projeksiyon odasının içine süzüldüğünü hayal etmeni istiyorum. Şimdi projeksiyon odasında, pleksi-glas camın arkasından,koltukta oturan ve ekrandaki seni seyreden seni seyretmeni istiyorum.


Eğer bu bir yükseklik korkusuysa, projeksiyon odası yerine birkaç sıra geriye süzüldüğünü ve oradan, birkaç sıra önde oturan ve ekrandaki seni seyreden seni seyretmeni istiyorum.



Seni seyreden seni seyrederken, ekranda yavaşça bu korkutucu olayın gerçekleştiği siyah beyaz filmi oynatmaya başla. Ve kendini bu tramvatik deneyimi yaşarken seyret. Koltukta senin bu deneyimi yaşayışını seyreden seni seyrettiğinden emin ol.

Filmi hızlı seyredebilirsin. Çabuk bir şekilde filmin sonuna gel. Tramvanın bittiği ve bu korkunç deneyimin sona erdiği ana gel. Belki bu deneyimin sonunda kendini hala biraz sarsılmış hissediyor olabilirsin, ama filminden güvende olduğunu görebiliyorsun. Tramva bitti ve kortucu kısım gitti.





Şimdi, tramva geçtiği andaki senin sabit bir resmini yarat. Birazdan senden filmin içine atlamanı, ve filmi sondan başa doğru çok hızlı bir şekilde oynatmanı istiycem. Sanki dev bir süpürge tarafından sondan başa doğru çekiliyormuş gibi. Bunun hepsini geriye sarar gibi yapmanı istiyorum. Hareketler geriye doğru, konuşmalar geriye doğru, olaylar geriyo doğru. Sondan başa doğru, çok hızlı bir şekilde, 1-1.5 saniye içinde bütün filmi sondan başa doğru ÇOK HIZLI bir şekilde oynatmanı istiyorum.


Tamam, şimdi filme atla ve sondan başa doğru 1-1.5 saniye de filmi oynat. Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzztttt TAMAM!

Güzel…Şimdi bunu yaptığına göre, ayağa kalk ve vücudunu hareket ettir. Kollarını salla, ve derin bir nefes al.

Şimdi bu deneyimi tekrar düşün. Eğer bu tekniği uygulamadan önce bu deneyimi düşündüğünde hissettiğin korku 10 ise şu an ne olurdu? Eğer 2’nin üzerindeyse bu tekniği tekrarla, ve filmin içine atlayıp, sondan başa doğru hızlıca seyret. Deneyimin ciddi şekilde değiştiğini farkedeceksin.


Artık yarattığın bu değişikliği nazikçe test etmenin zamanı geldi. Hadi bakalım hayırlı olsun :) Sonuçlarını bilmek isterim…

Sevgiler,

Egemen