Alıntı:
| asevgican Nickli Üyeden Alıntı
çocukları korkudan uzak tutmamıza imkan yok çünki bizzat kendimiz yüklüoruz bu duyguyu onlara.
çizgiflimlerde işlenior korku..
reklamlarda işlenior misal o tuvalet canavarları siyah dişli yeşil yaratıklar. oysa sadece bir mikropu anlatıyor.
sokağa çıkarmıyoruz kendi korkularımız nedeniyle ..tekin dğil çünki
okulda servise sıkı sıkı tembih edioruz dikkatli ol die duyuyor çocuklar...
yabancı kimselerle konuşma die korkutuyoruz insanlardan.
evde yangın çıkar , elektrik çarpar, fazla ışığa bakma gözün bozulur ve bi ton yasak ve korkutucu şey var zaten..
kendi korkularımızı öğretiyorz korku nedir bilmeden..... |
katılıyorum..korku öğrenilir..hemde bir çok öğrendiğimiz şeyi sıralamaya sokarsak, en başta yer alanlardandır..boşuna değillll...güvende hissetmek hayatta kalmak için,öğretilir..
aklıma arkadaşın çocuğu geldi 3 yaşlarında..öğretmen teyzesi gelmiş ziyarete istiklal marşı ezberletmeye çalışıyor.''ben ne dersem aynısını soyle'' diyor..başlıyor: ''Korkma!...''
çocuk parmakları ağzında başı öne eğik,gözleri dolu dolu cevap veriyor: ''Koykuyommm..''
Bilemiyorum ama olumsuzlukların altını çizmek yerine olumlu duygulara eğilmek belkide çocuğun daha güzvenli büyümesini sağlamak için iyi yoldur.
sevgiler