teşekkürler shamanic,
aslında buraya uzun zamandır üyeyim ama yazmaya genelde pek fırsatım olmuyor.
dediklerini denemeye başlıycam,
aslında derler ya insan kendi kendinin psikoloğudur diye, gerçekten öyle, yani bu durumun sebebini az çok biliyorum.
her seçim bir kaybediştir sözünü fazlasıyla yaşıyorum,ondan kaynaklanıyo bu huzursuzluğum.
örneğin çoğu yönden hoşuma gitmeyen bir insan var ve bu insanı hayatıma sokmak istemiyorum bunu reddediyorum
ama reddedince diğer taraftan "reddetmeseydim şöyle mi olurdu daha mı iyi olurdu, tüh ben naptım'a kadar getiriyorum işi
yani aslında istediğim şeyi seçip istemediğim bi durumu reddetmişken kendimi çok kısa süre içinde kurup kurup öyle bi hale getiriyorum ki, reddettiğim şey süperdi de kendi elimle mahvettim büyük bi şansı kaçırmışım gibi.
halbuki öyle değil biliyorum, karşındaki seçenek ne kadar süper olursa olsun ya da kötü, fark etmez neticede istemediğin bir şeydir ve hayır demek en tabii hakkındır...
özet olarak yaptığım seçimlere odaklanmam gerekirken seçmediğimin kaygısıyla boğuşuyorum, bu yüzden de sürekli
kendime seçmeme sebebimle ilgili "hem seçseydim şöyle olurdu, böyle yaptığım iyi oldu" şeklinde telkinde bulunurken yoruluyorum artık, kafam da hep bunla meşgul oluyo ve önümde önemli bir sınav varken ders çalışma motivasyonumu düşürüyor bu durum..
işte buna engel olmak konusunda sıkıntı yaşıyorum..