[Belgin ∞]

7/1

KENDİNİZİ YENİDEN YORUMLAMAK

Şifalandırılmadan bırakılırsa, geçmişimiz yaşamımızı yıkıma uğratır. O bizim kendimize özgü armağanlarımızı, yaratıcılığımızı ve yeteneklerimizi gömer. Ve bu yanlarımıza sahip çıkmazsak, onlar içimizde durağanlaşıp atıl hale gelirler: biz onları dünyamızla uyum içinde değil, dünyamıza karşı kullanırız. Biz dünyanın bizi deli ettiğini, dünyayı değiştirmek istediğimizi, eğer dünya farklı olsaydı hayallerimizi gerçekleştirebileceğimizi düşünürüz. Oysa değişmesi gereken bizizdir. Biz ısrar etmediğimiz için, içimizdeki Tanrı kuvvetini onurlandıramadığımız için, kendimize kendimizi gerçekten arzu ettiğimiz gibi ifade etme özgürlüğü vermediğimiz için kendimize kızarız.

Bizi çocukken baskı altında tuttukları, ezdikleri için anne babamıza kızdığımızı düşünürüz. Aslında bu baskıyı sürdürdüğümüz için kendimize kızarız. Sanki uzun bir zaman önce birisi bizi bir kafese koymuştur ve kafes yıllardır orada olmamasına rağmen biz hala onu hayali duvarlarına karşı savaşırız. Kafes bizim kendi kendimize yüklediğimiz sınırlamalar, kendimizden kuşkumuz ve korkumuzdur. Bize hayallerimizi gerçekleştirmenin peşine düşmenin zor bir iş olduğu öğretilmiştir. Her gün hayallerimizin peşine düşmediğimizi bilerek yaşamanın daha da zor olduğunu anlamış olabiliriz. Biz arzusuz kalmışızdır, oysa arzu tüm ruhsal potansiyelimizi gerçekleştirmenin anahtarıdır. Biz umutsuz bir halde kalmışızdır, bu umutsuzluk yavaş yavaş artar ve kendini bedenimizde hastalık ve psişemizde hiddet olarak belli eder. Eğer biz geçmişle barışmaya gönüllü değilsek, bu umutsuzluğu ve hiddeti geleceğe doğru da peşimizden sürükleriz.

Geçmişinize açıkça bakma ve başkalarına verdiğiniz, projekte ettiğiniz, sahiplenmediğiniz veçhelerinizi geri alma gücü sizin içinizde bulunur. Yapmanız gereken tek şey gözlerinizi kapatıp içinize dönmek ve sormaktır. İhtiyaç duyduğunuz güç oradadır, ama o ancak yaşamınızı değiştirme arzunuz aynı kalma arzunuzdan daha güçlü olduğunda ortaya çıkacaktır. Yaşam koşullarımız yüzünden başkalarını suçlamak daima daha kolaydır. Biz kendimizle teması yitirdiğimizde tanrısallığımızla da teması yitiririz ve kendimize güvenmediğimizden diğer insanların da güvenilmez olduklarına inanırız. Bazı insanlar için geçmişin acısı o kadar büyüktür ki, onlar geçmişle başa çıkabilmelerinin tek yolunun onu suçlamak ve yadsımak olduğuna inanırlar. Eğer Şimdi’nizi değiştirmek istiyorsanız geçmişinizi kucaklamalısınız. Eğer arzularınızı gerçekleştirmek istiyorsanız, dünyanızda vuku bulan her şeyden sorumlu olmalısınız.