Ben öykü yazarken aklıma ne gelirse uyduruyorum.Yani öykü denmez pek.Yazma terapisi gibi uydurma şeyler.Gerçekte varolmayan ilgisiz alakasız.
her gün mısır
Güneşe doğru parıldayan gözlerle baktı
Gözü kamaştı
Birazdan ateş yaktığı kaynattığı mısırları ayıracaktı
Mısırlar daha çabuk pişmişti sanki
Sıcağında bunda etkisi olabilir miydi?
Bahçede hep gül ağacı vardı...
Her gün bıkmıştı mısır pişirmekten
Bugün değişiklik olsun dedi
Gülü kopardı kazana attı
İçine neşe doldu farklı bir şey yapmıştı
Her gün mısır hep mısır
Çocuklar gibi sevindi
Yasak bir şey yapar gibi koşundu
Birazdan anası geldi bağdan
Her zaman yaptığı gibi mısırlara baktı
Şöyle bir karıştırdı
Mısırın içinde gül görünce
E be evladım şimdi biz ne yiyeceğiz
Söylendi söylendi söylendi
Bugün farklı bir şey yapalım istedim
Gül reçelli mısır yiyelim
HER GÜN MISIR HER GÜN MISIR NEREYE KADAR
Tadı fena olmamıştı
Kardeşleride yediler bu farklı mısırı
Toz şeker bitmişti ancak
Hayat devam ediyordu
Güneş parlıyordu
Aynı güneş Mısırda Piramitleri
Parlatırken
Gül reçeli ile karışan kaynamış mısırı haşlıyordu
Ay dede o gece farklı gülümsüyordu
Kahkahalar ile gülüyordu
Atakan Sönmez