[hülyaa]

ablam döktürmüşsün yine..40 lı yaşlara daha yıllar var...yazdıklarını okudukça şimdiki yaşımla ve 20 li yaşlarımla kıyaslamalar yaptım..çok doğru..20 li yaşlarda hiç özgür değilmişim..kendimi hiç tanımıyormuşum ayrıca sevmiyormuşumda..kendimi sevmeyle 32 yaşımda tanıştım..tanıştım ama tam olarak tanışmanın yoğunluğunu yaşayamadım..yeni yeni kavrayabildim..bazen düşündükçe o kadar tuhaf geliyor ki herşey,bildiğin herşeyin aslında hiç olduğunu öğreniyorsun..hayatın yaşamın farkını anladıkça da yaşanmış yıllar bir anda anne karnındaki döneme dönüşüyor..kendimi sevmeye başladığım tarihi öncelik alırsam henüz 2 yaşındayım diyebilirim..tabi bu yaşadığım diğer yılları silip atmak değil..aksine beni bu günlere taşıyan o yıllara teşekkür ediyorum..yaşadığım geçmişim olmasaydı,acılar olmasaydı ben hala anne karnında olacaktım..belkide hiç doğmadan ölecektim..şükürler olsun ki doğdum..şimdi büyüyorum..
ipler filmini seyrettim yeniden..beğendiğim bir filmi yenilemeyi severim..aslında anlattığı o kadar çok şey varki..evet uçmayı öğrenmeliyim..görünmeyen ama var olan kanatlarımı kullanmalıyım..yaratanım bunları boşuna vermemiş ki..sanırım asıl özgürlük o zaman başlayacak..40 lı yaşlarda lastiğin patlamasını beklemeden...sevgi ve saygılarımla..