[bluemoon24]

ortak noktama

uzun bir süre sonra yazmaya karar veriyorum yine, aklımda toparlamaya çalıştığım bir iki cümle olsa da tuşlara basınca çıkan ses kadar anlamsız olacak korkusu var içimde, yazmıyorum yazamıyorum. söylemem gerekenleri söyleyemiyorum aynı düşünmem ve yapmam gerekenleri yapmadığım gibi. korkuyorum her şeyin sonunda. dinlediğin şarkılarla konuşuyorum, sadece onlarla hissediyorum.dondurulmuş düşüncelerim var, hareket etmelerine izin vermiyorum, senden uzak olmalarını sağlamak için yapabildiğim tek şey de bu. nefesimi dinliyorum, belki bir bildiği vardır diye hiç durmadan devam etmek üzerine. sırrını söylemiyor bir türlü.onun da dökülmüyor kelimeler ağzından, belki onun için de zordur devam etmek, dur diyorum ama dinlemiyor beni.belli ki aynı dili konuşmuyoruz. belki aynı hayatı da yaşamıyoruzdur. gelen geçen rüzgâr hava hepsi kayıtsız. anlatılmak istenenler yine gerilerde kalıyor, bilinmezliğin ve kararsızlığın aslında korkunun gerisinde kalıyor. erteleniyor gözyaşları, yapılmak istenenler tarihte sayfa atlıyor, ardına bakmadan. takılıp düşecekler ardına baktıkları anda. ışıklar yanınca fark ediyorum, yanlış bir isme açılmış yanlış kapılar ve ardında bıraktığı kırık dökük parçaların açtığı yaralar. ufak belki fark edilmeyen ama acıtan, bunu yapmaktan uzun bir süre vazgeçmeyecek olan. belki de hiç bir zaman.

belki en doğru zamanda geldin hayatıma ama en yanlış zamanda bırakıp gidiyorsun. bak hala geçmiş zamanı katamıyorum sana, geçmişimde bırakamıyorum. hayatımın her anına yayıp her nefesimde bir damla koklamak istiyorum seni. seni kazanmak için elime geçen fırsatları geri getirip bu sefer daha çok çaba harcamak istiyorum. rüyalarımda seni görüyorum ısrarla. ne kadar acı verse de ne kadar uzaklaştırsa da beni mutluluktan kovamıyorum seni rüyalarımdan bile. benim ol istiyorum, her şeyinle, yo sadece kalbinle benim ol istiyorum, beni sev istiyorum,benim seni sevdiğim kadar olmasa bile sev, sevebileceğin kadar. dene istiyorum sevmeyi, tanımayı dene. ama saçma şimdi böyle bir liste yapmak. kaybedilenin arkasından yas tutmak gerekir bense gelecek planları yapıyorum. yanlış yapıyorum, yanlışı yaratıyorum hatta. melodilerime sakladım seni hayat ölüm ve mutluluk melodilerime aşkımın melodisi de sen oldun. her notada her ritimde kaybedilenin biraz daha farkına varıyorum ama kaybetmek başka bir anlam kazandı sende. hani alışık olduğumuz uzaklaşmak anlamında değil de etrafa yayılan hatta kazınsa dahi çıkmayan ama bir türlü ulaşılamayan, dokunulamayan oldu kaybetmek.her yerde her seste her görüntüde ama sadece bende değilsin. benim değilsin. neden değilsin?anlamıyorum, oysa resim için tek gerekli olan senin atacağın imzaydı, sense çevresine bir iki çizik atıp saatlerce bekleyip çekip gittin. bana pek fazla seçenek kalmadı aslında sana dair. hatta seçenek bile yok önümde. ama yine de elim uzanmıyor yapmam gerekene. başka şeyler arıyorum,peradoxa çözüm arıyorum. yine sınırlarda dolaşır oldum.şimdi de seni suçlayacağım beni o sınırlara ittiğin için belki de. hâlbuki ben yürüdüm o sınırlara, bir bir sahip olduğum her şeyi yok ederek. o sınırlara gelmeni istedim mi senden bilmiyorum. aslında beni kurtarmanı istedim o sınırlardan. ama sen farkında mıydın ki neresinde olduğumun hayatın?sanmıyorum. belki de sanmadığım için daha az şey kayıp edeceğim seninle birlikte. ama hayatımda ilk defa bir şeyi kayıp etmeyi istemiyorum, hem de kaybettiğim halde... sana ait zamanı durduruyorum şimdi. bir gün uyandığımda rüyamdaki sana beni sev diye yalvarırken buldum kendimi. şimdi yine yalvarıyorum durdurduğum zamanda ve akmayacak o zaman beni sevene kadar. elimdeki gücün farkına vardım, ama şunu da öğrendim ki o güç sadece benim hayatıma ait. durdurduğum zaman da, yok ettiğim hayat da benimki anlayacağın. korkma bebiş, zarar gelmez benden sana, senden bana ne kadar gelse de. iyi geceler yine. her gece olduğu gibi seviyorum seni.



Kaynak: İtüSözlük