Ben fazlasıyla karmaşığım,yani kendimi kategorize edemiyorum. Burcumun özelliği (yengeç) sanırım.
Çok mutluyken minicik bir şey (ses,görüntü,hatıra,jest,mimik,söz...) canımı sıkmaya yetiyor.Çok uyumluyum ama tepkilerim aşırı sert oluyor.
Laf dokundurulmasına tahammülüm yok,çünkü o anda aklıma uygun laflar gelmiyor; gelse bile söylediğim için pişmanlık duyuyorum.Biliyorum ki hak etmiş olsa da karşımdakini kırdım ve yüzüne bakmaya utanıyorum. Anlıycanız haklı bile olsam kendimi suçlu hissediyorum.
Kendimi, duygularımı delik deşik ediyorum, yerden yere vuruyorum,en ağır eleştirileri yöneltiyorum kendime ama başkasının eleştirisine tahammülüm yok.
Önceden kendimle o kadar meşguldüm ki çevremdeki insanları hep es geçerdim. Şimdi gözümü dışarıya çevirdim, böyle yaparsam kendimi daha iyi tanıyabilirim heralde.
Ama sonuçta iyi bir insanım büyümeye,olgunlaşmaya çalışan;güleryüzlü, hoşgörülü,ilgili,nazik,sevgi dolu,saygılı.......İşte böyle.
