ben yıllar boyunca kişisel gelişim kitapları okudum, bilgilendirici yazılar, başarı hikayeleri, mucizeler ve bize yol gösteren hikayeler okudum.. neredeyse hepsini ezbere bilirim.. birkaç ay önce depresif nöbet tanısıyla tedavi görmeye başladığımı duyan bi arkadaşım bana ' sen yıllardır o kadar kitap okudun, o kadar teknik öğreendin, kendi hayatın nasıl düzene sokamıyorsun anlamıyorum, bütün o okudukların boşa mı gitti' dedi. benim o sırada kafamda bi lamba yandı:D gerçekten birçok bilgi vardı beynimde hepsini ezbere biliyordum ama hiçbirini uygulamamıştım.. hayatıma almamıştım ,içimde hissetmemiştim yani.. önce sinirlendim, kitaplarıma küstüm hepsini kaldırdım.. sonra düşündüm ki bu kitapları ben tekrar okumalıyım ve bu sefer uygulamaya başlamalıyım. kitaplarımı kaldırdığım yerden çıkardım ve dolabıma dizdim. sonra onları yeni aldığım kitaplarmış gibi hayal ettim ve hepsini yeniden okudum sanki ilk defa okuyormuş gibi.. her cümleyi tekrar tekrar okudum, nasıl uygulayabileceğimi düşündüm.. şimdi bütün o kitapları bitirdim. artık kitap okurken daha da dikkat ediyorum..sadece okumuyorum, sadece vay bee demiyorum. ben bu bilgiyi nasıl kullanabilirim diyorum..
işte bunun gibi öğretici hikayeler de hayatımıza alıp uyguladığımz derecede hediyedir bize.. |