an gelir olduğun yere çivileniveririsin,baka kalırsın öylece...izlersin...gülüşünü,duruşunu,bakışını... ve düşünürsün neden? neden bu insanı merak ediyorum?neden özlüyorum? neden benimle konuşmasa bile sesini duymak istiyorum?...aslında hiçde hayal ettiğin gibi deildir...bilinen tek şey sadece hissettiğinidir,hoş çogu zaman oda bilinemez ya nese 44
koridorun öbür ucunda sesini duyar,koşa koşa gidersin işittiğin sese... birileri ile sakalasıyor gülüyordur belki izlersin öylece...seni görmesi yada kiminle ne konuştugu önemli deildir o anda.önemli olan senin onu görmendir!yine durur düşünürsün ben sana neden bu kadar deger verdim? çokmu mükemmel yada hoşmu hoş görünüyor göze?! hayır hiç biri...neden ne biliyormusunuz? nedenin olmaması
çünkü sevgide sadece,sevmek!! vardır... nedeni olmaz onun,sebebi aracısı... yürek ister ve yine yürek sever!karşılılısız,beklentisiz,çıkarsız... ve sen uyum saglarsın yüregine git der gidersin gel der gelirsin...ve anlarsın onu degerli kılan aslında onun degeri deil senin kendine ve yüregine verdiğin degerdir...