YOLCULUK
İlk uzun yolculuğuma çıktığımda yaklaşık 7-8 yaşlarındaydım bir düğün için ankaraya gidecektik,heycandan bütün gece uyumamıştım,bir gün öncesinden dedem bakkaldan eski kaşar almıştı,evde ise yolculuk için yolluk yada kumanya diye tabir edeceğim yiyeceklerin hazırlanış telaşı vardı ,efendim ciciannem mutfakta uzun bir uğraşlardan sonra :patatesler haşlanmış ve soyulmuş vaziyette paket yapıldı tuz serpildi limon sıkıldıdolaba kaldırıldı,kuruköfteler kızartıldı hazırlandı bol maydanozlu börek yapıldı ,yumurtalar haşlandı,domates biber salatalık yıkandı poşete kondu hepsi ertesi günki uzun ankara yolculuğumuzda bize eşlik edecekti ki biz yaklaşık 8 kişiydik ve tren ile ankaraya gidiyorduk muhteşem bir şenlik benim için yani.Ki bu anlattıklarımı dün gibi anımsıyorum düşünün ne önemliymiş o yolculuk benim için.
Trendeki yerrimize yerleşmiştik kocaman bir kompartman dı ben daha ilk andan itibaren trenle birlikte tren içinde gezime başlamıştım arkamdan bağrışlara aldırmadan kompartmanlar aarsı dolaşıyordum taa ilerdeki vagona ulaştığımda ki orası restrant kısmıydı baktım içeriye inssnalar bişiler yiyordu koşa koşa bizim vağona gittim dede dede dedim ilerde lokanta var trenin içinde oda güldü acıktınmı sen bakayım dedi beni bacağına aldı evet dede acıktım ben kaşar peynir ekmek istiyorum dedim oda kaşar peyniri aldı kesti ekmeği kıyısını(köşesini severim ucu yani) açtı kaşarları yerleştirdi ye bakalım dedi inanın o tat hala ağzımda bu kaadrmı lezzetli olabilirdi bişi,ben yol boyunca bırakın uyumayı oturmadım bile kuduz kedi yawrusu misali ordan oraya dolaştım vagonlarda bir sürü arkadaşlık kurdum kendimce .Ankaraya vardığımızda yorgunluktan tüm gün uyumuşşum .
Bu ilk uzun yolculuk maceram dı,daha sonraları annemle istanbul seyyahatlerimiz oldu onlar ayrı muhteşemdi ben bir masal dünyasında kaybolmuş kedi gibi hayranlıkla istanbulu yaşadım ,öyle çok yer gezmişliğim görmüşlüğüm yoktur ama seyyahat etmeye bayılırım ,şimdi hele otobüsler öyle güzel yerlerde mola veriyorlarki hep aklıma orlarda o tren yolculuğum gelir ozaman nerde böyle yiyecekler bu bolluk ama o tat yok işte maalesef
Bu yazıyı yazmak aklıma nerden düştü derseniz Pazar günü tatile çıkacağım şimdiden içimi heycan bürüdü yol boyu uyumam artık ben işte böyle kedice bir yazı işte catçe
