Parayla ilişkimiz
--------------------------------------------------------------------------------
İster olumlu ister olumsuz olsun, her inanç birtakım deneyimler sonucunda oluşur.Geçmişte yaşadıklarımızın sonucu olarak bilinçaltımıza yerleşen bu inançlar da yaşamımızın kalitesini belirler.
Para iyi ya da kötü bir şey değildir, sadece bir değişim aracıdır. Para çok iyi de kullanılabilir, çok kötü de. Bu tamamen kişinin niyetine bağlıdır...
Bilinçli olarak farkında olmasak da paraya ya da varlıklı insanlara atfettiğimiz anlamlar parayla olan ilişkimize yön verir.
Paranın sizi bozacağına inanıyorsanız ve ne zaman para kazanma ihtimali doğacak olsa -sanki dış etkenler yüzünden gibi gözükse de- birden aksilikler çıkıyorsa aslında bir şekilde kendinizi sabote ediyor olabilirsiniz...
Para ile olan ilişkimiz bazı açılardan insanlarla olan ilişkimize benzer: bu ilişki de diğer ilişkiler gibi sağlıklı ya da sorunlu olabilir..
Para ile kurduğumuz sağlıksız ilişki tipleri
Para kabızlığı: Bir türlü harcayamaz.
Para ishali: Sürekli harcar.
Para anorexiası: Ne kazanır, ne de harcar
Para bülümiyesi: Kazanır ama hemen ardından harcar.
Para ve bollukla ilgi en yaygın kısıtlayıcı inançlar:
• Para adamı bozar.
• Zengin insanlar açgözlü ve sahtekardır.
• Ya zengin doğmalısın ya da şanslı olmalısın.
• Para insanın elinin kiridir.
• Çok para kazanırsam değerlerimi unutabilirim ve paranın beni dönüştürdüğü insanı sevmeyebilirim.
• Tüm kötülüklerin altında para hırsı yatar.
• Para ağaçta mı yetişiyor.
• Evrende kısıtlı miktarda para vardır ve ben çok para kazanırsam aslında başkasına ait olan parayı almış oluyorum. Vs........
Ya da aşağıdaki gibi kendinize ilişkin birtakım kısıtlayıcı ve olumsuz inançlarınız var bu inançlar sizin her türlü çabanızı bozguna uğratıyor olabilir.
• Ben zengin olabilecek biri değilim.
• Hiç bir zaman yeterli param olmayacak
• Sevdiğin işi yaparken iyi para kazanamazsın.
• Yaratıcı insanlar yoksuldur. (sürünen artist sendromu)
• Ailemdeki hiç kimsenin çok parası yok ki benim de olsun!
• Parayı idare etmek konusunda kendime güvenmiyorum …
• Kazandığım parayı kaybetmekten korkuyorum.
• Kadın olduğum için çok para kazanamam!
• İyi bir eğitimim yok ki iyi para kazanayım!….
• Çok para kazanırsam insanlar beni kıskanır,çekemez, terkeder ya nefret eder .
• Anne-babamdan daha başarılı olamam/ olmamam gerekir …..
• Para kazanmak için çok çalışmak zorundayım: o zaman da kendime ayıracak zamanım kalmaz.
• Parayı nasıl idare edeceğimi bilmiyorum….
• Finansal durumumdan utanıyorum…
• Finansal sorumluluk almaktan korkuyorum…
• Mutlu, başarılı ve zengin olmayı hak etmiyorum…..
• Başarılı olmaktan korkuyorum…
• Başarısız/yoksul olmak benim kaderim….
• Ben değersizim. Vs……………
Para ile ilgili kısıtlayıcı inançlarınıza EFT yaparak kalıplarınızı değiştirebilirsiniz. Aşağıda bu konuda sorun yaşayan bir danışanımla yapmış olduğum bir seansının özetini bulacaksınız.
Para bu: gelir, gider!
Aşırı harcamaları yüzünden kredi kartı borcu uç noktalara gelmişti.
Harcamalarını kısması gerektiğini kendi de biliyordu amabir türlü kendini kontrol edemiyordu.
Bana geldiğinde bu soruna bir son vermeye kararlıydı.
Ona, parayla ilgili bu tavrının bilinçaltındaki bazı inançlarla ilgili olabileceğini söylediğimde suratıma garip garip baktı. Daha iyi anlaması için bazı örnekler vermeye başladım.
Özellikle yetişme aşamasında çevremizdekiler tarafından sarfedilen “para insanın elinin kiridir”, “para adamı bozar” gibi sözlerin bilinçaltına yerleşerek blokaj yaratabileceğini ve bu blokajların ilerde kişinin parayla olan ilişkisinde ciddi sorunlara yol açabileceğini söyledim.
“Evet ama öyle olsa bile bunun ne olduğunu nereden bileceğiz?” diye sordu.
Bunun üzerine ben de para konusunda hep mi savurgan olduğunu yoksa bu davranışın bir tarihten sonra mı başladığını sordum.
Ablasının ona “sen eskiden böyle değildin, yurt dışından geldikten sonra böyle oldun” diye sitem ettiğini hatırladı ve
“Buldum!” dedi “para gelir ve gider”
İşte bu: “para gelir ve gider”
Ne demek istediğini sorduğumda anlatmaya başladı.
Varlıklı bir ailenin kızı olarak yurtdışında yüksek lisans yaparken bir gün ailesinin iflas ettiği ve artık ona para gönderemeyeceği haberini alır.Bir hafta bu şoku üstünden atamaz. Arkadaşları onu teselli etmek için “para bu: gelir, gider” diye teselli etmeye çalışırlar. O da kendini rahatlatmak için sürekli kafasında aynı şeyi tekrarlar durur.
Sonra kendini toparlar, bir iş bulur ve çalışmaya başlar.
Ama o günden sonra para konusunda vurdumduymaz ve hesabını bilmeyen bir tavır sergilemeye başlar. Ailesinin o kadar parası olmasına rağmen bir günde kendilerini sıfır noktasında bulmuşlardır işte. Öyleyse kendini sıkmasına gerek yoktur. Madem para bir anda gidebilir öyleyse en iyisi yarını düşünmeden günün tadını çıkarmaktır.
Onca yıl bilinçaltında yer eden bu düşünceye göre yaşamış olduğunu ancak şimdi farkedebiliyordu.
Bu seansın üstünden yaklaşık 8 ay sonra konuştuğumuzda borçlarını tamamen kapattığını, hatta araba almak üzere olduğunu söyledi ve ekledi:
“Meğer borçlarım benim sırtımda çok büyük bir yükmüş. O zamanlar bunun farkında değildim. Şimdi kendimi çok hafiflemiş hissediyorum. Bugün Nişantaşı’na gittim, mağazaların vitrinlerine baktım ama hiçbirşey almadım. Eskiden olsa ihtiyacım olsun olmasın sürekli birşeyler alırdım, çoğunu da giymezdim.”
Blokajın kalkmasıyla beraber tüketim alışkanlıkları değişmiş, para konusunda daha sağduyulu hareket etmeye başlamıştır.
Eftturkey