[smyrna1]

Kimden: ALİ ÖZTÜRK
Tarih: Thu, 10 Sep 2009 22:59:06 +0300
Yerel: Perş 10 Eylül 2009 21:59
Konu: Burası Sendai(仙台)...




Sendai da 6. ayımı yaşarken artık japonca kursunun ikinci kurunun sonuna
geldik. Haftaya ufak bir japonların kendilerine özgü ufak bir törenle bu
aşamayı da bitireceğiz.


Nuriasan(ispanyol), Ransan(viatnam), Sugawarasan(çinli) ve ben. İto
aisan(koreli) bir hafta önce G.Koreye döndü. Bir akrabası vefat etmiş
heralde. Kursu yaklaşık üç hafta önceden bıraktı böylece, zaten ben bu
kitapın(Minna no Nihongo-Herkez İçin Japonca) yüzde 60-70 ini filan
anlıyorun ancak diyerek sıkılma emareleri gösteriyodu. Bir sonraki kursa da
gelmiyecekmiş. Japon la evli olan İto aisanın anladığım kadarı japonya ya
geliş nedeni yalnızca evlilik, yani japonyaya gelin gelmiş. Günlük hayatta
kendini ifade edcek kadar japoncası zaten vardı, bu sene onun japonya daki
2. senesi. Evet, artık burada bırakıyor olması beni biraz üzdü, aslında
ayrılırkende onunda biraz buruk olduğunu hissettim, eğ ne de olsa da 5 aydır
japonca öğrenmeye çalışma niyeti ile yapmaya çalıştığımız muhabbetler,
muhabbet kelimesinin sanırım anlamanı taşıdığı üzere aramızda belli bir
sıcaklık oluşturmuş. Her ne kadar burada bırakıyor olsada Almanya da
yıllarca yaşayıp Almanca öğrenmeyen ,öğrenmeye çalışmayan güzel ülkemizin
güzel insanlarına göre bence yaptığı örnek bir davranıştı.

Millet olarak, çoğunlukla Orhan Pamuk'u pek sevmesekte ben hayranıyımdır.
Her ne kadar sevmesek de Japonca ya çevrilmiş Orhan Pamuk tan başka
romancımız var mı bilmiyorum. Mutlaka olmalı ama ben çok aradım japonca
hocalarımızın yardımı ile bir türlü bulamadım. Kitaplarını okuduğumu
söylediğim arkadaşlarım ''o şerefsizin kitaplarını niye okuyosun'' derdi
istisnasız ama istinasız bu arkadaşlarım bir kitabını bile okumamış olurdu.

Okulumuz öğretemenlerinden Yamashita Akirasan ile yaklaşık 1 ay önce burada
bir kitapçaya giderek Orhan Pamuk un ''İstanbul, Hatıralar ve Şehir( Omoide
to kono machi)'' kitabını satın aldım. Daha önce Akirasensey ye internetten
araştırtmıştım, ama Orhan Pamuk un Japonca ya çevrilmiş kitaplarını japonca
olarak o kitapçıda yanyana dizilmiş gördüğümde neler hissettiğimi
bilemezsiniz. Kar, Benim Adım Kırmızı, Babamın Bavulu, İstanbul hatıralar ve
Şehir.

Sanırım o kitapları gördüğümde hisstiğim duygu belki dünyanın bir ucunda
senelerdir görmediğiniz ve hasretini çektiğiniz birisine rastlamaya
benziyor.

Yarın Orhan Pamuk un kitabını getireceğim sınıfa, içinde istanbuldan bazı
resimler var dediğimde o günden itibaren gelmeyecek olan İto aisan ın
gözlerinde bunu kaçıracak olmanın üzüntüsünü hissettim
'' Ağ ben yarın gelmiyecem..'' dedi tabii ki japonca. Daha önce zaten ben
Orhan Pamuktan sürekli bahsediyordum açıkcası herkez ülkesinden meşhur,
dünya çapında birşeyden, birisinden bahsetsin derken Orhan Pamuk tan başka
kimse gelmedi aklıma.

Onlar bana okuduğumuz japonca kitabında 1994 yılında nobel ödülü alan
Ooesan( o-o-e-san, tam ismi ooekenzaburou) nı öğretmeye çalışırken bende
onlara Orhan Pamuk u öğrettim o da aynı ödülü 2006 da aldı ben çok seviyorum
kendisini ve kitaplarını dedim.

Orhan Pamuk hangisinde diyordu, ''Kar'' damı ''Benim Adım Kırmızı'' damı iyi
hatırlamayadım ama şöyle diyordu;
*'' Aşk sevgilinin hayalini yanında tutabilme yeteneğidir,...''*
**
*Bu konuda yetenekli olduğumu düşünüyorum :)*
**
Burası Sendai(仙台)...