Hayatimdegisti.com kişisel gelişim ritmotrans telkinli Cd'leri - 2,5 yılda hayatımdaki değişimler.. (Okuyun)

Merhaba arkadaşlar bu siteyle tanışalı aşağı yukarı 2,5 yıl olmuştur(belki daha fazla). Tabi ben alacağımı aldıktan sonra siteyi terk etmiştim sakın siz öyle yapmayın. Faydasını gördükten sonra da insanlara bildiğin konularda yardımlarını esirgemeyin eğer yardım edemiyorsanız dinleyin onların dertlerini. Emin olun bunun dahi hem size hem de anlatan kişiye çook faydası oluyor.

Benim hikayeme gelince;
O zamanlar yüksek potansiyelim olmasına rağmen çalışıp ama bi türlü başaramadığım üniversite sınavını gene düşük bir puanla geçmiştim. Çevremdekiler umudu kesmişti anlayacağınız ama o sene de boş geçmek istemediğimden anadolunun ücra bi şehrinde iki yıllık bilgisayar programcılığı yazdım. Bunun nedeni bilgisayarı seviyor olmamdan kaynaklanıyordu hem de o zamanla bilgisayar okuyan boş kalmaz gibi şu anda da devam eden klişe laflar dolanıyordu etrafta… bende böyle düşünerek yazmıştım okulu ama gidip gördüğümde okulun hayallerimi süsleyen okullarla uzaktan yakından alakası olmadığını fark ettim. Ama karar verilmişti bi kere .. başladığım işi elimden gelen en iyi şekilde bitirmem gerekiyordu. Üniversite okuyan arkadaşlar bilir ilk sene çok yoğun dersler olmaz matematik Türkçe İngilizce vs.. o derslerde zaten daha önceki yıllardan kalan temel bilgilerde geçmeyi başardım. Fakat alan derslerinde de sınırdan geçebiliyordum. Birinci sınıf yeni arkadaşlara, yeni okula+çevreye alışmakla geçti çok da çevrede fark edilen bir öğrenci değildim açıkçası. Arkadaş ortamında tınlanmayan tipler vardır aynı o şekilde yalan yok madem tüm hikayeyi anlatcam bu da bilinsin.

Gelelim ikinci seneye;
İkinci sınıfa gelince ilk sene düşündüğüm gibi bilgisayar bilen kişinin boşta kalmayacağı lafının gerçekten de öyle olmayacağını anladım. Sınıfta 87 kişi var bi o kdar da ikinci öğretim türkiyede 150 ünv var her biri o kadar mezun veriyorsa.. ayrıca bunun mühendislik okuyanları var onu geçtim lise mezunu olup bilgisayar bilenler iş arayanlar vs vs bu bitmez. Yalnızca kendini gerçekten geliştiren %15 belki daha azı düşündüğümüz tarzda hakkıyla bi iş bulabiliyormuş. Kendime olan güvenim bitik noktalara gelmişti okula boş gidip boş geliyorum nasılsa düşündüğüm gibi bir iş sahibi olamayacaktım ancak Allah bilir kimin çırağı yada şanslıysam bi iş yerinde asgari ücrette bir iş bulacaktım. Bunun örneklerini bizden önce mezun olan arkadaşlardan biliyodum. Hatta geçenlerde birini bi cep tel. aksesuarı satan bi yerde gördüm.
Siteyle nasıl tanıştığımın hikayesi;
Bu durumdan kurtulmak için arayış içerisindeydimn internetin başında nasıl olduğunı bilmediğim bir şekilde bu siteyle tanıştım. İkinci yılın ilk döneminin ortaları idi sanırım. Vize sınavlarım çok kötüydü tabi en baban derslerin ikisinden de 42 almışım okul uzayacak bitmeyecek düşünceleri …. Neyse buradaki ücresiz içerikleri (şu an da öyle mi bilmiyorum siteyi gezmeye başlamadan hikayemi yazmak istedim) indirim dinlemeye başladım. Okuduğum kadarıyla insanlar faydasını görmüştü. Denemekten ne çıkar dedim ve başladım dinlemeye. En kötü ihtimal müzik dinlemiş olacaktım. Günlerce haftalarca dinledim kulaklıklar kulağımda. Tabi bundan kimseye bahsetmedim siteye de yazıp yazmadığımı hatırlamıyorum o aralar ama takipteydim sürekli.. velhasıl bir şeylerin değiştini final haftasına yaklaştığımda hissettim ben neden yapamıyorum şu dersleri neden arkadaşlarla ilişkilerim bu kadar kötü diye sorgulamalarım arttı ve işe koyuldum sınavlarımla başladı başarı hikayelerim 42 yi bile nasıl aldığımı bilmediğim derslerin finallerinden 100 100 aldım (transkriptim ortada) diğer kalan sınavların da iyi geçmesiyle beraber kendime güvenim geldi ve o zaman farkında olmadığım bi zamanda dinlemeyi bıraktım ve işe koyuldum. Önce okulla ilgili eksik kalan kısımları bitirmeliydim daha önce bildiği fakat hiç ümidim olmadığı için çalışmadı DGS ile ilgili bilgi toplamaya başladım bu sınav iki yıllık okuyan ezilmiş öğrencileri 4 yılllık öğretmenlik ve mühendislik kapısı açan bi sınavdı. Başladım bun sınavı d okulla birlikte götürmeye. Sınavlardan aldığım notlar yükselince arkadaşlarım arasında gördüğüm değer artmaya başladı ilginç bir şekilde tabi ünv. Arkadaşlıkları menfaate dayalıdır bunun farkındayım. Tabi bu ilgi hoşuma gitmiyor değildi. Ben her ne kadar doğru olmasa bile bunlara kopya vermeye başladım(her ne kadar şu an selamı sabahı kesmiş olsalar da) sınavlarım çok iyi okulum iyiydi şu dgs yi de kazanabilme ihtimalinden dolayı içim içime sığmıyordu.

Okul Bitti;
Okulu uzatmadan bitirmiştim. Demekki isteyince kendine güvenince bir şeyler olabiliyordu. İki hafta sonra DGS vardı okuduğum memlekette kaldım ve sınava farklı bir ilde girdim. DGS katılımı az olan bi sınav olduğu için her şehirde yapılmaz. Sınav günü geldi çattı ben elimden geleni yapmıştım başaramazsam bile ben sınavdan daha değerliyim sonuçta. Girdim sınava elimden geleni yaptığım için içim rahattı. Tabi sınavdan sonra puanlar/tercihler açıklanana kadar kazanamazsam bundan sonrası ne olacağı hakkında hiçbir fikrim yoktu. Sadece bekledim .. Sınav açıklandı 120 bin kişinin girdiği sınavda 3180 mi ne olmuştum. 285. Puanla.. içimde garip bir sevinç vardı tarif edemem şu an. Bu garip sevinç dediğim sevinçten havalara uçtum değil yanlış anlamayın sakın. gArip bi his sevinçle hüzün arasında bir şeydi. Aldığım puanla bi ihtimal Bilgisayar mühendisliği garanti olarak da bilgisayar öğretmenliği geliyordu. Bu yolda kendi kafama göre hareket etmedim tabiî ki gururla dolandım etrafta ama çok kararsızdım ailemle hocalarımla konuştum. Hocalarım mühendislik yazmam konusunda beni ikna etmeye çalışıyordu. Ailem ise bilirsiniz öğretmen ol rahat et kafasıyla yaklaşıyordu. Ama önemli olan benim istediğimdi tabi ÖNEMLİ OLAN BENİM HAYATIM. Öyle ya da böyle öğretmenlik tercih ettim hem de kendi memleketimi. Bilin bakalım ne oldu ? Kazanması imkansıza yakın olan bir sınavda kendi memleketimde öğretmenlik kazanmıştım. Gittim tabi kayıdımı yaptırdım eş dost bi başka bakmaya başladı benm kendime olan güvenim tavan yaptı. 1,5 yıl da orada okudum. Artık eski ben değildim insanlarla rahat diyalog kuruyordum . Bu arada siteden baktım ve dinlediğim mp3ler şunlardı;

Ego(Güven)Güçlendirici
Suçluluk Duyguları
Kendine Güven
Sosyallik Arttırıcı

Bunların tek tek fazlasıyla faydasını görmüştüm sanırım halen etkisi devam ediyor. Ego güçlendiriciyi çok dinlemişim sanırım 

Öğretmenlik okurken sınıf arkadaşlarım olan 5 kişiyle aşırı bir şekilde kaynaşmıştım kısa zamanda küçük bi şehirde sosyal imkanların bu kadar kısıtlı olmasına rağmen yaptığım şeyler o kadar çeşitliydi ki onların bir kısmını yazıyorum buraya;
(para kazanmak için bi iş yerinde çalışıyordum aynı zamanda)
Şehirdeki ve civardaki konserler,
Çİğköftte partileri,
Gitar kursu,
İngilizce Kursu,
Okuldaki Grupların yapmış olduğu geziler, etkinlikler vs. bir dakikam boş geçmiyordu.

Ama yalnızca 1,5 yıl sürdü bunlar 

Kpss Sürecim;

Yaz tatilinde dostlarım memleketlerine döndü ve ben yalnız kaldım. Tek başına insan bir şey yapmak da istemiyor. Eylülde de kpss var. Sınav konuları dgs ile aynı olduğu için onu yaptığıma göre bunu da yaparım diye düşündüm. Çalıştığım iş yerinden ayrıldım. Kpss de farklı olarak tarih coğrafya ve anayasa konuları vardı pek bilmiyordum arkadaşlarımın yokluğunda oturdum kpss ye çalıştım. Eğer kpss olmazsa okulum devam ediyordu zaten. Eylüldeki sınava kadar çok kasmadan elimden geleni yapmaya çalıştım. Çalışmanın ayrıntılarına burada girmeye gerek görmüyorum. Eylüldeki sınava girdikten sonra arkadaşlarım yavaş yavaş dökülmeye başladılar bi yarım dönem kadar daha eski sosyal yaşama devam ettik kpss puanları açıklandığında 94 puan almış olduğumu gördüm Türkiye 79.su olmuştum içim içime sığmadı bu sefer burukluk falan yoktu  kasım ayı oldu(geçtiğim kasım) Tek tercihim olan Ankaradaki bir bakanlığa Tekniker olarak yerleştiğimi öğrendim. Tekniker olarak belirtmemin tek sebebi önlisan olarak girenler bu kadronun öenmini bilir. Sadece 7 kişi alıyordu bu ünvanla.

Şuan;

Evimde haftasonu tatilimin tadını çıkarmaktayım.İşimi seviyorum Yaşadığım yeri seviyorum İş arkadaşlarımı seviyorum. Yaşadığım hayatta mutluyum. Memnunum. Daha ne diyebilrim bilmiyorum. Zorluk içerisinde geçirmiş olduğum bazı zamanları şimdi gülerek hatırlıyorum.Sitenin Adı gibi. Benim hikayem HAYATIMın nasıl DEĞİŞTİğinin hikayesi.

Evet buraya kadar sıkılmayıp okuyanlara çok çok teşekkürlerimi sunuyorum. Yazım hatalarım olduysa Affola.Beni de bi kardeşiniz ve kaderdaşınız olarak düşünün bundan sonra.

Belki bütün bu olanların başlangıç noktası önce inanmak ve bu siteye üye olmaktan geçiyordur bilemem ama bu sitenin bana kattığı çok şey vardır. Muhtemelen bundan sonra daha sık ziyaret edicem bu siteyi. Sizin de içinizdeki potansiyeli keşfetme zamanınız geldi bence. Daha ne bekliyorsunuz ki ? Her şey sizin kafanızda biter. Eğer inanmıyorsanız zaten yaşamıyorsunuz demektir.

Sağlıcakla Kalın…