|
Bıktım Bu Ailemden ..!!! Herkese selam.Arkadaşlar ben 16 yaşında delikanlı bir erkeğim.Fakat ana kuzusu gibi yaşıyorum resmen. Bıktım usandım artık ya. Sürekli annem ne derse onu yapıyoruz ya. Denize gidiyoruz biraz ileri açılıyorum annem bas bas bağrıyo çabuk buraya gel geberticem seni diye.Yahu 16 yaşındayım ya ben. Bırak bi kendi başıma iş yapayım yeter. Teyzem paletini falan giyip beni kurtarmaya geliyo ölceğimi sanıyo heralde. Nedir bu ya ? Hep sizin himayeniz altındamı kalıcam ben ? Kuzenimde öyle. Bi halısahaya falan gitsem babam maçı izlemeye gelıyo. Gelmedigi zamanlar telefonla 15 dk da bir arıyo. Bu nedır ya ? Ben erkek çocuguyum ya bırakında bi kendi kararımı vereyim kendim bir iş yapayım.Benim yaşımda çocuklar ekmek parası kazanmak için işlerde çalışıyorlar. Şu anda köydeyim.Motosiklete binmek istiyorum oda yok.Komşumuz var bi tane 65 yaşlarında bi adam beni çok sever.Benım dilimden anlayan 2 insandan biri belkide ötekide dedem. Neyse o komşumuzun motoru var beni ona bindiriyo bende onunla yayla yolundan falan çıkıp ana yolda sürüyorum.10 yaşındaki çocuk bile yapıyor bunu.Ama annemler ana yola çııktıgımı duyunca deliriyorlar.Deliriyolar derken dayak falan atmıyolar tabiki zaten bugune kadar hiç atmadılarda.Ama çok evhamlılar.Aşırı derecede.Sürceksen yayla yolunda toprak yolda sür ana yola çıkma diyolar.Yav küçük çocuk kullanıyo be nedir bu sizdeki evham ? Annem bide hastanede çalışıyo motor kazası yapan birçok genç görmüş ondanda korkuyo ama yeter ya. Bırakında kendi başıma bi şeyler yapayım.Dedem mesela bana hak veriyo bazen konuşuyo bu konu hakkında annemle ananem hemmen başlıyolar '' sende böyle çocuğa gaz veriyosun böyle oluyo ' diye. Yahu 2 yıl sonra reşit olucam be. Mal mal gezincekmiyim ben ? Biraz kendi başıma bişeyler yapmayı öğreneyim . Anayola çıkmıcaksınmış. 2 yıl sonra ehliyet aldıgımda zaten çıkıcam.Nedir bu evham ? Olan bana oluyo burda . Kös kös bilgisayar başında oturuyoruz Allahın köyünde.Geçen gün hep beraber o komşuya gittik.Annem bu çocuk nasıl bişeye biniyo diye bakıyım derken ortalığı yıkıyodu. Yahu biraz bağımsız bırak beni allah aşkına.Anlıyorum korkuyosunuz ama bu korkunuzu yenin yoksa ben psırık bi insan olucam ya. Kendi himayeniz altında nereye kadar ya ? Yarın öbür gün siz yoksunuz ben tekim. Ne yapacam bu dünyada o zaman. Bırakında kendi işlerimi kendim halledebileyim artık. Kendi başıma bi şeyler yapabileyim. Yoksa allah korusun yoldan geçerken bi motor çarpıp bişeyde olabilir yani bunun ne zaman geleceği belli olmaz. Bıktım ya bıktım. Yeter.... |
Cevap: Bıktım Bu Ailemden ..!!! Bak koçum, 16 yaşında olabilirsin ama annen o senin, onun gözünde 50 60 ına gelsen bile bir yabancı olmayacaksın. Belki o zaman bile senin saçlarını okşamak isteyecek, sana sarılmak isteyecek. Sen Manş denizini kışın ortasında yüzerek geçsen bile 1 metrelik havuzda "ya oğluma bir şey olursa" diye endişelenecek.. Bunu, bu kaygıyı şekillendirecek olan senin algın, algıların. Benim bi tanıdığım var, 40 yaşına gelmiş ama dediğin gibi algılıyor hayatı-ona da annesi senin annenin sana davrandığı gibi davranmış, hatta daha fazlasını yapmış.. O bunu senin yaşadığın nefretin-nefret duygusunun katlarca fazlasıyla hissetmiş, içinde yaşamış. Artık büyüte büyüte annesini babasını ailesini kuzenlerini aşmış; önce karşı komşuya, sonra alt daireye, sonra bütün apartmana, sonra sokağa, mahalleye, okuldakilere, bütün şehre, ülkeye.. Kendisiyle konuşan herkese karşı senin bu hissettiklerini hissetmeye başlamış. Artık öyle olmuş ki, herkes ona sanki "ana kuzususun sen", diyormuş.. Bir süre sonra o da buna inanmaya başlamış, ben ana kuzusuyum demiş. Ben hiç bir şey yapamam, benden birşey olmaz, demiş. Öyle ki, 26 27 yaşına geldiğinde bile babası elinden tutarak karşıdan karşıya geçiriyormuş, yoldan. Bu adam hâlâ aynı, ben hâlâ tanıyorum, 3 çocuğu var ve evli ama bir işi yok, yine aynı kişisel özellikleri taşıyor, ailesine karşı nefret duyuyor ve her fırsatta onlarla kavga ediyor ama bilmiyor ki, asıl kavga etmesi gereken kişi "KENDİSİ". Çünkü onu bu hale sokan, senelerce canına okuyan, yine kendi algısı. Sen 16 yaşındasın, hayatının başındasın.. Bırak annen endişelensin, kuzenin seni arasın.. Senin için endişelenen annen, kuzenin var. Bu senin yaşamana engel değil, nefes almana engel değil.. Aldığın her nefeste "aman oğlum, boğulursun" diyen bi annen yok, değil mi :)) Sen durumun farkında ol, ona güven ver.. Nefretini yansıtma dışarıya, annene güven ver.. Sana telaşla geldiğinde sen elini tut, gülümseyerek gözlerinin içine bak..:)) Zamanla bir çok şey farklılaşacaktır.. |
Cevap: Bıktım Bu Ailemden ..!!! sağolun çok güzel yapmıssınız.sizden aldıgımı bu yorumlarla dahada iyi oluyorum. yanlız bir şeyide belirtmek isterim. benim onlardan nefret etmem gibi bir olanak yok :) sadece bu huylarını sevmiyorum o kadar yani yoksa ailemden nefret edecek hiçbir durumum yok onlar olmasa ne yaparım ben :) zaten onlarada sevgimi gösteririm hep ama nedense güvenemiyolar işte :D |
Cevap: Bıktım Bu Ailemden ..!!! çocuk haklı yahu beni de bunalmıştı annem . özgüvensiz ezik oldum çıktım ehehe . durumu açıkla hatta abartıp biraz gider yap . farkına varsınlar . |
Cevap: Bıktım Bu Ailemden ..!!! Bende aynı durum içerisindeyim.Ve gerçekten dün gece bu konu hakkında soru sormayı düşünüyordum ama ac_milan_ac arkadaşımız açmış konuyu :) Zamanla diyoruz ama o zaman çabuk geçmiyor o durumun içindeyseniz.Ben 20 yaşına girmek üzereyim.Bir yere gitmem, okul haricinde evden çıkmam neredeyse mümkün değil.Çünkü babam bana güvenmiyor.Güvenmemesinin nedeni ise ona göre hala küçük bir kız olmam.Örneğin bir yere gitmek istesem arkadaşlarımla, ya akrabalarına gitmemi istiyor ya da beraber gidelim diyor- ki kendisi oldukça asosyal bir insandır yani ona kalsa hiçbir şey yapamıcam ::) - Babaların sözünden çıkmak zordur biliyorsunuz. Elbette o beni sevdiği için korumak istiyor.Ama bu durumun normal olduğunu göstermez. Her neyse genel olarak demek istediğim ailenin anne-babanın güveni için tavsiye edebileceğiniz bir olumlama var mı ? Bir de şunu düşünüyorum içimizde ne problem varsa dışımızda da onu görüyoruz değil mi ? Acaba bu problem içimizdeki hangi sorundan kaynaklanıyor olabilir ? Şimdiden teşekkürler :)) |
Cevap: Bıktım Bu Ailemden ..!!! 2 yıl daha sabret. Senin yaşında baskı görmeyen çok az kişi vardır herhalde. Onlarla çatışmak yerine biraz susup sabretmelisin. Bu sürede tabi ki isteklerinden ve hayallerinden vazgeçmeyeceksin. 18 yaşına gelince kendi kararlarını kendin vereceksin. Hatasıyla, doğrusuyla, günahıyla sevabıyla kendi davranışlarından sen meshul olacaksın. Onlar yine endişelenmeye devam edecek belki ama o zaman karar verme konusunda özgür olacaksın. Benim de ailem dışarıdaki tehklikelere karşı hep aşırı koruyucu oldu. Ama ben hiç bir zaman pısırık kalmayı seçmedim. Hep kendi başımın çaresine bakan, kendi ayakları üstünde durmaya çalışan, kendi göbeğini kendi kesmeye çalışan biri oldum. Asiydim. Farklı bir damat adayı bile çıkardım karşılarına ailemin. Çünkü ben onu sevdim. Şimdi bana güveniyorlar ama hala etrafa da güvenmiyorlar. 25 yaşındayım. Kararlarımı sorumluluğunu alarak veriyorum. Bazı şeylerin olması gereken zamanı var. Evet durumdan hoşlanmıyorsun. Kimse hoşlanmıyor. Bazısı koşulsuz kabulleniyor, bazısı bağırıp çağırıyor. Kimisi de stratejik davranıyor. Stratejik davran olmak istediğin kişi ol. Özgür olacaksın elbet zamanı geldiğinde. Özgürlük bir yanda sorumluluk almaktır unutma. Yine özgür olursun. Ama Özgürlük yakalanırsam korkusundan da arınık olmalı bence. Ha bir de özgür olurken hem kendine hem de başkalarına zarar vermekten kaçınmalıyız. |
Cevap: Bıktım Bu Ailemden ..!!! Teşekkürler cevabınız için :)) Stratejik davranmaktan başka çaremiz yok öyleyse :/ |
Cevap: Bıktım Bu Ailemden ..!!! Baban aynı babam gibi. Ben bu durumu aşmak için senin yaşlarındayken izin almadan gitmeye başladım. Ama şöyle sadece haber veriyordum. Gelmişim kaç yaşına izin almak da zoruma gidiyordu ayrıca. Diyelim konser var. Arkadaşlarla konsere gidiyoruz. Şu şu saatte dönecek veya şurada kalacağız. Eğer onun isteklerini dinleseydim çok mutsuz olurdum. Kendime ve arkadaşlarıma güvendim. Çok şükür hiç bir zarar görmedim. Ama daha iki gün tanıdığım insanlarla da öyle planlar yapmadım evlerinde kalmadım. Dikkat etmek gerekir şekercim. Malum iyiler kadar kötüler de var. Ama özgürlüğü kazanmak değerli. İçimdeki asiyi hiç bir zaman öldürmedim. İstediğim özgürlüğe çok çok yakınım. Şimdi üzülme. Üzülmek sana kâr getirmez. Ama ısrarcı ve kararlı ol. Yazık ki işi abartıp aile içi şiddete bile götürebilecek babalar var. Ona da dikkat et. Evde abla veya anne gibi bir müttefik iyi olur. Bir de yakın yerlerden uzaklara doğru haber vermeye başla. Eşref saatlerini kolla. Asla bağırıp çağırma. Kararlı ve sakin bir dille düşünce ve duygularını ifade et. Aklıma bu konuda olumlama gelmiyor ama düşünerek yazılabilir. Olumlama yaz bu konuda olumlu kalıp kullanmaya dikkat et bizimle de bir başlık açıp paylaş en doğrusunu bulmaya çalışırız tatlım. :) Hem diğerlerine de faydan olur. İçimizdeki büyümeyen çocuktan kaynaklanabilir. Büyümeyi reddeden çocuk ve iyi çocuk. Büyümeyi reddediyorsan sorumluluk almıyorsun ve içindeki iyi çocuk da sevilmek için her söylenene itaat ediyor. Sonuç malesef mutusuzluk. Bunların farkında ol ve değiştirmeye çalış. Her şey gönlünce olsun. |
Cevap: Bıktım Bu Ailemden ..!!! Çok çok teşekkür ederim :)) Bende bu konuda aynı sizin gibi düşünüyorum ve hareket ediyorum. Açıkçası ben gerçekten güvenmediğim hiç kimseyle arkadaş olmam.Hatta güven sorunum olduğunu söyleyebilirim.Aslında ben 17 18ime kadar babamın bu konularda bu kadar sert olabileceğini bile bilmiyordum çünkü hep söz dinleyen biriydim dediğiniz gibi. En yakın zamanda olumlamamı yazıp paylaşıcam :D |
Cevap: Bıktım Bu Ailemden ..!!! Alıntı:
|
Cevap: Bıktım Bu Ailemden ..!!! Ben de bıktım kardesım ben de......! |
Cevap: Bıktım Bu Ailemden ..!!! Alıntı:
http://www.hayatimdegisti.com/forum/828541-post187.html |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 11:04 PM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.