![]() |
Üç Arkadaştılar... En güzel uyku bile uyanılan an’ın değerine ulaşamaz Andre Gidé Üç kız arkadaştılar. Okulda aynı sıraları paylaştılar. Yeri geldi üzüldüler, Yeri geldi sevindiler, küçük çıngırakların sesiydi kahkahaları. Tüm yaşamları boyunca üzerlerine düşen rolü oynadılar… Öğrenci, çalışan, eş, anne, sevgili, entelektüel oldular. Simone De Beauvoir okudular, İspanyol paça pantalonlar giydiler, Leonard Cohen, Abba dinlediler. Sevdiler, sevildiler, ayrıldılar. Aynada gördükleri kırışıklıkları, zamanla aldıkları kiloları beğenmediler. Kendilerini yenilediler, özgüvenleri daha da fazlalaştı, ama insanlara daha az güvenmeye başladılar… Şimdilerde “Bizim……..zamanımızda ……..diye başlayan cümleler kurmaya başladılar. Dinozor mu oluyorlardı neJ))) Şehirli kadınların yalnızlıklarını paylaştılar. Gün oldu dertlendiler, erkekleri onları anlamadı, onlar erkeklerini… Şimdi yaşamın bir kuş kanadında olduğunu biliyorlar… Ve çok değerli olduğunu… Ve ne yaşarlarsa yaşasınlar aslında hepsinin bir olduğunu… O, şehirli, yalnız kadınlar her yerde, şu karşı Site’de oturan sessiz bayan, Metro’da dalgın gözlerle çevresine bakınan kadın, sevgilisiyle ya da eşiyle tartışan kadın, bir restoranda oturmuş yemeğini yiyen orta yaşlı kadın, torununa bakan emekli öğretmen kadın, v.s…v.s….vs.. Berilce. |
WEZ Format +3. Şuan Saat: 01:49 AM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.