[Alexandra]

Ben kadınım,

Bütün sezgileriyle, büttün ezgileriyle tepeden tırnağa
kadınım.

Güzel kokuları, güzel boyaları severim,
Rengarenk giyinip, takıp takışmayı,
Ayakkabı ve çantalara sadece güzel oldukları için sahip
olmayı,
Sevdiklerime aldığım hediyeleri rengarenk kutularda sunmayı
severim.

Nazik ve narin görünürüm,
Ama iş başa düşünce upuzun saçlarımı tepemde bir çırpıda topuz yapıp,
Hiç düşünmeden giriveririm tonlarca yükün altına...

Ezilmem ben, kim ne derse desin, herkesten daha sakin görünsem bile
Sonuçta dediğimi yaptırırım.

Sokakta yalnız bir çocuk, zor yürüyen bir ihtiyar,
Aç bir havyan görsem içim dayanmaz,
koşup el veririm.

Sarmaş dolaş yürüyen, gözlerinden, sözlerinden aşk saçan bir çift gördüğümde,
hem sevinir, hem duygulanırım.

Bazen yüzüm güler yüreğim ağlar,
Bazen incecik bir nehir gözlerimden kayar...

Kadınım tepeden tırnağa,
Baştan sona kadınım.

Mutluluğumu, neşemi, aşkımı coşkuyla yaşar
Sevdiklerimi pamuklara sararım.
Naifliğim saygımdan gelir, yoksa tek başıma her şeye yeterim.

Zaman benim ellerimde uzar ya da kısalır,
En gizli dehlizlerde sakladığım hislerim,
Karşımdakini rezil de edecek, vezir de edecek güce sahiptir.

Şimşeklerim Zeus'tan
Ama ipeksi dokum Athena'dan gelir.
Güzelmişim, çirkinmişim önemli değil.
Kadınım ben, her kadın kadar özverili, her kadın kadar vahşi olabilirim.

Ojeli tırnaklarımla mükellef bir akşam yemeği sofrası kurmayı da,
Haddini aşanların gırtlağına yapışmayı da bilirim.
Gücüm taşıdığım ruhumdan, aydaki yansımamdan gelir.

Bir imparatorluğu bir erkek birleştirebilir ama ona bu fikri ben veririm.

Ayağa kalktım, şimdi farkındayım ruhumdaki bu gücün.

Birinin tarihine tanıklık etme devrini kapattım,
Bugün benim tarihim başlıyor,
Bugün miladımdır!

Kadın gibi kadın olup,
Kendime,
Has ipek üzerine fransız dantelinden
Şık bir tarih yazacağım.
Bu devrimi de kanla değil,
Göğsümde ışıyan pırlantadan kalbimle yapacağım.