|
Bende bi şeyler karalamak istedim... Ben hayatım boyunca hep başarısız görüldüm. Gerçekten de öyleydim. İlk okulda okul değiştirince derslerim bozuldu sonra da düzelmedi. İkizim ve erkek kardeşim var onları benim gibi değildiler. Her zaman çalışkandılar. Mesela ben hayatımda hiç takdir almadım ama onlar her sene takdir alırlardı bense teşekkür... Onların başarılı olmasına seviniyordum. Ama kendime acıyodum. Yıllar böyle geçti. Ben lise 2'ye gelince bölüm seçicektim neyime güveniyosam biyoloji sevdiğim için mf seçmiştim. Tabi bu bölüm beni mahvetti. Kimya derslerinde çok başarısızdım ve 0 getirdim onun dışındaki derslerimde pek parlak sayılmazdıbu durum tabi beni çok üzdü ailenize karnenizi göstermeye utanmanız ne kadar kötü bi durum. Onlar bana hiç kızmadılar tabi ama ortalama yükseltme sınavına girmem gerekiyodu hemen bi karar verdim. alanımı değiştirmeye karar verdim böylece kimyadan kurtulucaktım. Neyse yazın tarihleri aldım sonra bi arkadaş geldi dediki yanlış almışsın şu şu tarihde sınawlar dedi aldığım tarihlerin başka bişey için olduğunu söyledi bende iyi niyetine güvendim sınıf arkadaşımdı sonuçta. Sınav günü okula gittim sınavlar bitti dediler ortalama yükseltme sınavlarını kaçırmıştım şok oldum yol boyunca ağladım çok moralim bozulmuştu gerçekten bütün yaz oturup çalışmıştım sınavlara sonra öğrendimki eylüldede sınaw yapılıyomuş tabi bu sefer kaçırmadım gittim gerçekten de çok yüksek puanlar alarak geçtim ve o arkadaşı gördüm okulun bahçesinde kendisine söylediğimde banane güvenmeseydin dedi böyle bi şey neden yaptığını hala anlayabilmiş değilim ondan sonra da arkadaşlarımla ilişkilerimde daha soğuk oldum. Tm ye geçmiştim sınıfım berbattı. Hiç sevmemiştim. Ama iyi arkadaşlarda tanıdım. Neyse üniversite sınavına girdim. Türkçe öğretmenliği istiyodum. ama sınavda zamanımı iyi kullanamadım. O sene herkes yüksek puan alırken ben düşük puan almıştım. Tercihlerimi yapıyodum madem öğretmenlik olmuyo bölüm yazıyım dedim 17 tercihim türk dili ve edebiyatıydı. Benim puanım 323 küsürdü ama girebilmem çok zordu. geri kalan tercihlerimi hatırlamıyorum. Zaten toplam 24 tercih yapabiliyoduk. Tabi çevremdeki kimse benim kazanabileceğimi düşünmüyodu. Sonuçların açıklandığı gün ben teyzemdeydim. Babam aradı. Sesindeki üzüntüden yine kazanamadığımı anlamıştım. Sonra babam dediki Şurayı şurayı kazanmışsın. Önce bi afalladım. Çünkü öyle bi tercih yapmışmıydım hatırlamıyodum. Sonra dedimki heralde son tercihim olabilir bu. Şok olmuştum. Çok üzüldüm. Kırıkkale Üniversitesi Kamu Yönetimi'ni kazanmıştım. Sonuçta her insan en iyi üniversitelerde okumak ister ama her zaman olmaz. Aileminde iyi bi yeri kazanmamı istediğine eminim beklentilerini karşılayamadım belki ama somurtmak yerine bana bi hayırlı olsun diyebilirlerdi. Basit bi tebrikle geçiştirildi. Onun dışında hiç bi yakınımız arayıp bi hayırlı olsun demedi. Başarısızlıklarım bazı insanları daha çok mutlu ediyodu çünkü. Her zaman başarısızdım yine istediğim olmamıştı ama en azından üniversite okuyacaktım diye düşünüyodum. Okula gittik okulu çok beğenmiştim ama yurt iğrençti. Orayı hiç sevmemiştim burada bi gece bile kalmam demiştim. Ben kazandığım zaman kampüsün orada pek bişey yoktu şimdi her yer bina oldu. Ailemde kampüs içinde okula yakın diye beni oraya yazdırdı. Yurtta oturuyodum odaya iki kız geldi birisi benim ortaokul arkadaşımdı. Ortaokul bittikten sonra hiç görmemiştim ama tanıdıktı. Tanıdık birini görmek insanı çok mutlu ediyo ve güven veriyo açıkçası. Onedenle yalnızlıktan nefret ederim. çünkü içimdeki güvensizliği bu şekilde bastırabiliyorum. Sonuç olarak ben bir gece bile kalmam dediğim yurtta çok güzel 4 yıl geçirdim. Ailemin özel yurda gönderme teklifini ise şiddetle reddettim. Benden sonraki sene ikizim ve erkek kardeşim üniversiteyi kazandı. İkizim süper lisede okuduğu için bi sene geç girdi. Her zaman ki gibi ve her zaman dilediğim gibi şans onlardan yanaydı ikiside İstanbul Üniversitesi'ni kazandı. İkizim kimya Mühendisliği erkek kardeşim Moleküler Biyoloji ve Genetik okuyo. Onlar adına çok sevindim çünkü onlar benim yaşadığım sıkıntıları yaşamicaklardı. Babam onlara istanbul'da bi ev aldı. Ben de haftasonları hep eve geliyodum Ankara'da oturduğumuz için. Üniversitenin ilk dönemini ben yine başarısızlıklarımla geçirdim. 1. dönem tam 3 tane alttan dersim vardı. Neden bilmiyorum. 2. dönemim süperdi hiç bi dersten kalmamıştım kalmayı bırak bütüm bile yoktu. Babamlar beni İstanbul'a tatile gönderidler hemen . O dönem ben ders çalışma metodumu çözdüm. O dersleri sabahın 10unda sadece sınav günü okula gidip akşama kadar merdivende oturup aralıksız çalışarak geçmiştim. Sadece sınav günü çalışıyodum sınavlar akşam 5den sonra oluyodu ama o saate kadar hiç ara vermeden çalışıyodum. Benim için bu çok büyük bi zaferdi. Hiç bi dersten kalmamıştım. Ailemi mutlu etmiştim. Tabi kendimi de. Öbür sene 3 alttan dersimi de verdim. falan, falan, falan. 4. sınıfa geldim 6-7 dersim vardı toplam ama derslerimiz çok zordu kpss'yle ilgisi olmayan derslerdi ve hocalar çok sıkıştırıyolardı. Kpss'yi bi kenara attım okulumu bitirecektim. Millet bi dönemde 20 ders veriyo ben 6-7 dersi geçemicekmiyim dedim ve biraz da hırs oldu sanırım çünkü artık kiseye karşı mahçup olmak istemiyodum. Kimsenin bu zaten bi şey yapamaz okumaz demesini istemiyodum böyle düşünenleri utandırmalıydım. Aslında üniversite hayatım çok inanılmaz ama ilk dönem dışında çok başarılıydı ve hocalarımda başarılı olduğumu düşünüyolardı herkesle aram iyiydi. Ve herkes arkadaşlarım ailem okuduğum bölümün çok zor olduğunu gördü ve çok kere bunu söylediler. Tabi her bölümün kendine özgü zorlukları var. Ama erkek kardeşimin böyle düşünmesi beni mutlu etti çünkü insanların zor bölümde okuduğunuzu düşünmesi size biraz güç veriyo. Bu sene 4. sınıftaydım ve 3 hafta önce diplomamı aldım. Tabi bunun içinde ailem dışında kimse kutlamadı. Ama üzülmüyorum. Kimseden de beklentim yok. Beni seven insanlar bana yetiyo. Onun için akrabalık ilişkileriymiş şuymuş buymuş çok önemsiz geliyo. bu yaşadığım en büyük zaferdi. ama artık ufkumu geliştirdim. Daha fazlasını istiyorum. Kendim için en iyisini yapmak istiyorum. Kpss'ye hiç hazırlanmamama rağmen iyi bi puan aldım ve bu bana biraz daha güven verdi. Artık başarabilirmiyim değil neden başaramayım diyorum. Sınavdan sonraki gün hemen bir kursa yazıldım Hedefim idari hakim olmak. Bunu da herkes başaramayacağımı söylüyor. Çünkü torpilsiz olmuyo diyolar. İşin içinde olmadığım için bilemem ama torpil yüzünden giremeyeceksem bu benim başarısız olduğum anlamına gelmeyecek en azından elimden gelenin en iyisini yapacağım. Artık kendime daha çok güveniyorum evde kendi başıma ingilizce çalışıyorum. Kısmet olursa seneye yazında yurtdışında kursa gidip telaffuzumu güçlendireceğim ve bi çok kişiye engel olan dil problemini aşacağım. Bu benim başarısızlıkla başlayan başarı öykümdü. Daha tamamlanmadı ama inşallah sonuna noktayı başarılarımla koyarım. |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... Bu arada okulumla ilgili söylemeyi unuttuğum bir şey: Orayı çok sevdim bi daha kazansam tekrar giderim okulumu hocalarımı derslerimi çok sevdim ve iyi ki orayı kazanmışım diyorum artık... |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... 956k956k2588925889956k956k2588925889956k956k tebrikler... o güzel basamaklar hiç bitmesin... |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... canım benim...başarısızlıkla başlayan başarı öykünü severek okudum... ama şunu söylemek isterim ki...hayatta hiç kimse başarısız değildir... sadece bizim böyle hissetmemizi sağlayan etkenler yada kişiler (anne,baba kardeşler,yada arkadaşlar )farkına varmadan başarılı veya başarısız gibi durumları yüklerler bize... aslında hepimizin içinde bir çok durumun üstesinden rahatlıkla gelebilecek güç ve azim var zaten... ve sen bu azmin güzel örneklerinden birisin...şu an artık kişisel gelişim yöntemleri çok güzel şekilde ilerlemeye başladı... artık bir çok kişi dahada bilinçli bu konularda ve daha rahat yol alabiliyorlar... umarım bundan sonraki yaşamında seninde daha rahat yol alabilmeni diliyorum... ve hiç kimsenin etkisi altında kalmadan hayatına muhteşem güzellikler katacak başarılı kararları verebilmeni diliyorum... bu arada bende seni gerçekten tebrik ediyorum....sevgiler...actionsmile http://img253.imageshack.us/img253/1511/blume208sm2.gif |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... bugün sana uzun uzun cevap yazmıştım ama paydos saatiydi ve hadi çıkıyoruz dediler diye aceleden göndermeden sayfayı kapatmışım rt67 hüzünlü okumaya başladığım yazında kararlarını görünce mutlu oldum.. kızım özel üniversiteyi burslu kazandı günlüğümde okudun.. dün akşam akrabalarımla kalabalık bir ortamdaydım.. her kafadan ayrı ses çıktı.. özel üniversiteyi hangi cesaretle tercih etmişiz, burs kesilirse ne yapacakmışız, zengin çocuklarının yaşam tarzı farklıymış, gezerlermiş, içerlermiş, benim kızımda onların ortamında bozulmazmıymış, matematik bölümü okuyunca nolcakmış falan falan.. hiç kaale almadım dediklerini.. kızım mutlu mu, ben mutlumuyum, kesinlikle mutluyuz sonuçtan.. başka kim olursa olsun dediklerinin önemi yok.. hata ise, hatayı yaşayarak zaten öğreneceğiz ki hata olduğunuda düşünmüyorum.. başkalarının eleştirileri konulara farklı bakış açısı geliştirmeni sağlar belki ama seni kesinlikle yönlendirmemeli.. torpil konusuna gelince.. halamın kızı tedaş ve kolordu sınavlarına girmişti.. ikisini de kazanmış ancak mülakata katılması gerekiyordu. terslik olcakya, her ikisinin mülakatı aynı gündü.. ikisine de mümkün değil giremez çünkü biri Çanakkale'de diğeri Gelibolu'da.. kolordu komutanlığı olsun istiyor ama torpil dönüyor diyorlardı ve torpili yoktu.. girememe ihtimali vardı bu durumda.. tedaşın mülakatına gitse, kolordu komutanlığında aklı kalacaktı.. en sağlıklı kararı kendisi verdi ve kolordu komutanlığının mülakatına katıldı.. torpili olmadığı halde kendi başarısıyla mülakatı geçti ve kaç yıldır orada çalışıyor.. torpil engeline takılıp kararını etkileseydi, hep bir pişmanlık olacaktı içinde.. yakınlarımız, eşimiz dostumuz bazen iyiliğimizi düşünerek eleştirilerde bulunup yönlendirmeye çalışıyorlar.. halbuki bizi sınırlıyorlar.. izin verdiğimiz ölçüde tabii ki.. başarıların için tebrik ediyorum ve devamının geleceğine inanıyorum.. azmini hiçbir şekilde yitirme.. iyiniyetlede olsa sana gösterilen başarısız kişilerin örneklerine kulaklarını kapat.. kızıma da söylediğim şey şu ki, SENİN ÖRNEĞİN HENÜZ YAŞANMADI..bunu oluşturacak olan sensin.. içtenlikle paylaştığın için yüreğinden öpüyorum.. sevgilerimle |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... Sevgili Wampirella, Elde ettiğin başarılardan dolayı seni tebrik etmek istiyorum. Umarım başarıların daimi olur bundan sonra da... ve planladıklarını gerçekleştirirsin. |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... Sevgili Wampirella,paylaşımın için teşekkür ederim.Hikayeni okurken kendimi o hikayede buldum sanki.Başarılarla dolu bir hayatın olur inşallah.Torpil konusuna gelice emeğinin karşılığını bir şekilde alacağına eminim.Hiçbir emek boşa gitmiyor.İnşallah hayatında hep güzel kapılar açılır. |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... hepinize çok teşekkür ederim arkadaşlar bu forum sayesinde artık kendime çok daha fazla güveniyorum bu sadece telkinlerin etkisi değil sizlerin güzel motivasyonuda bunu sağlıyo gerçekten sağolun. |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... Alıntı:
|
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... Teşekür ederim benim hayatımın tersini yaşamışsın :))) Ben de başarılarla dolu ilkokul, ortaokul, lise, yarışmalar dan sonra kötü bir üniversite dönemi atlattım. İnsanların nasıl değiştiğini gördüm. Onların daha iyi yerlere gelmeleri amacıyla çalışmak yerine kendime daha çok zaman ayırsam daha iyiymiş diye düşündüm( bu nokta olgunluğumu bırakıp mutsuz çoğunluğun istediği güç savaşlarına zoraki girişim ve dolayısıyla daha fazla mutsuzluk elde etmem, yine de bu dönemde de çok şey öğrendiğimi şimdi anlıyorum) ,çok karanlık bir 4 yılın ardından bu siteyi buldum(aradaki mutluluk adalarını saymazsak ). Kul sıkışmayınca Hızır yetişmezmiş diye bir laf var bu siteyi tam da öyle bir zamanda buldum :))) Başkalarının başarısızlığını kendi başarılarıymış gibi gören insanların arasındayken burada harika insanlarla tanıştım. Hala öğreniyorum ,önce kendimi sonra diğerlerini affediyorum, her gün daha başarılı oluyorum,olgunlaşıyorum,özüme dönüyorum, çevremdeki insanların da gün geçtikçe daha da olgunlaştığını görebiliyorum. Affediyorum , seviyorum ve böylece kötü niyetlerin nasıl dağıldığını görüyorum. Sevgiye kalın |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... Alıntı:
Canım teşekkür ederim mesajın için. İşte her birimiz aynı yolda farklı deneyimler yaşayarak yürüyoruz. Ne yaşarsak yaşayalım herkeste kendimizden bir şeyler bulabiliyoruz. Benim için de bu forum bir dönüm noktası oldu. Düşüncelerim değişti... İlişkilerim değişti... Muhteşem insanlarla tanıştım... İlgilerim değişti... Kurduğum cümleler bile değişti... Kısaca tam anlamıyla "Hayatım Değişti"... Çok fazla şey öğrendim. Öğrendiklerim içinde en önemlisi her şeyi başarabileceğimdi. Sınırlarımın sınırsız olduğunu bu nedenle yaşadığım başarısızlıkların sebebinin kendi ayağıma çelme takmamdan kaynaklandığını keşfettim. Her zaman önüme sınırlar koyarak yaşadım. Her zaman başkalarının benden çok daha üstün bir zekaya sahip olduğunu düşündüm. Ama hiç bir zaman bunun için isyan etmedim. Düşündüğüm şey şuydu: Acaba hangi özelliklerim beni diğer insanlar gibi kılıyor. Benimde farkında olmadığım farklı yeteneklerim vardır diyordum. Ben insanlarla kıyaslanmaktan nefret ederim. Çünkü her zaman kıyaslandım. Bu gerçekten benim için çok aşağılayıcıydı. Kıyaslandığım insanlar çok üstün yetenekleri olan kişiler değildi ve genellikle sevmezdim o kişileri. Ailem bunu yaparken beni küçümsemeyi amaçlamıyorlardı. Beni teşvik etmek istiyorlardı ama hiç hoşuma gitmezdi ve hiç de etkisi olmadı. Öss'ye hazırlanırken aşırı sıkılmaya başlamıştım. Hiçbir şeyden keyif almıyordum. Hiç hobim yoktu. Hiç sosyal değildim. İnsanlarla konuşmaktan, tanışmaktan nefret ederdim. Değişik ortamlara girmek benim için işkence gibiydi. Üniversitede de hep sıkılgandım. Devamlı üflerdim. Kronikleşmiş bir hastalık gibiydi. Her halde arkadaşlarıma Hazal dense ilk olarak üflemem gelir akıllarına. Kontrol edemediğim bir sıkıntı vardı. Bu konu üzerinde hiç çalışmadım aslında sebeplerini düşünsem çok iyi olur. Üniversite hayatımda böyle geçti. Bende tam ihtiyacım olduğu bir zamanda bu site ile tanıştım. Tavsiye eden arkadaşıma çok teşekkür ederim. Telkinlerin, olumlamaların meditasyonların etkisiyle gerçekten çok önemli çözülmeler yaşadım. Daha yolun başında olduğumu düşünmeme rağmen çok inanç keşfettim ve bir çok şeyi değiştirdim. Tüm bunları yaparken bana yardımlarını esirgemeyen sorunlarımı paylaşırken kendi sorunlarıymış gibi yaklaşan ve ilgilenen tüm arkadaşlarıma çok teşekkür ederim. Hiç hobim olmadığını sanıyordum. Ama bugün düşündüm de aslında ben kendime harika bir hobi bulmuşum. Tiyatroyu sevdiğimi keşfetmiştim. Onun dışında bugün ikinci hobimin kişisel gelişim olduğunu buldum. Kendimi geliştirmeye çalışmaktan daha iyi bir hobi bulamazdım heralde. Hayatımın en mutlu zamanlarını bu siteyi keşfettikten sonra yaşamaya başladım. Kişisel gelişimle ilgili her şeyden çok hoşlanıyorum ve işim olduktan sonra çok daha fazla bu konuyla ilgili kendimi geliştirmek istiyorum. Artık daha mutluyum... Artık daha huzurluyum... Ve artık daha inançlıyım... |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... kendinize güveniniz artmış buna çok sevindim:) |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... Alıntı:
ama güzel yanı onları gözlerimi kaçırmadan izleyebiliyorum artık. Son bir kaç gündür öyle güzel rüyalar görüyorum ki ..... Rüyamda bile olumsuzlukla karşılaşırsam " ne diye böyle düşünüyorum şimdi " diyorum y789. bilinçaltımı baya bi temizlemişim galiba. Her şey daha iyiye gidiyor dediğin gibi , bazen sabırsızlanıyorum ne zaman en iyi olacak gibikhkh56 ,şaka şaka artık -ecek -acak ekleri pek yok yani gerekmedikçe. Ben de hep kıyaslandım ama hiç istememiştim , düşünsene bazı aileler kendi çocuklarını senle kıyaslıyorlar "ya inşallah bizim çocuk ta senin gibi olur filanşaşkın " ,Bu konuya ilişkin içimde bi mekanizma oluşturmuşum ,başarılı olsam bile mutlu olamıyordum, kendimi o çocukların yerine koyuyordum , bu da zamanla birikti galiba diğer olaylarla birleşince bi set oluşturdu ve ben de yeni farkediyorum, alçak gönüllü olmayı yanlış öğrenmişim çevrede iyi bir örnek bulamayınca. Şimdi daha iyiyim , her gün daha iyi oluyorum. Kendime daha çok zaman ayırıryorum (bunun tek başına oturmaktan daha fazlası olduğunu burada öğrendim). Artık kendimde uğraşacak bişe bulamazsam ne yaparım diyorum , çok mu şımardım ne :)))))))))))) Çevremde çok güzel gelişmeler var özellikle aile hayatımda( ilk önce "hayatında" yazdım o da gözümden kaçmadı:)) Kendimi izlemek keyif veriyor artık, kendimi daha bi seviyorum , daha bisürü şeyler var yazacak onları da tüketmeyelim dimi Çenem düştü ya y789 Çok daha güzel günler bizimle olsun (ve oluyor) Canım bi de şu zıplayan kız avatarını nerden buldun ben de istiyorum öyle bişeyler :)) |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... Alıntı:
Çünkü çok sevdiğim bir arkadaşım var.Bir ara beraber ders alıyorduk.Tam ben derse odaklanmış(önemli bir dersti) ince detayları anlamaya çalışıyorken, bir "Offfff" gelirdi yandan.Allah'ımmm tüm konsantrasyon sıfır o an.Nasıl bir negatifliktir o!Sadece o sesle "Ya ben niye yaşıyorum ki,bu adam kim,niye bu dersi dinlemek zorundayım.." lara kadar gelirdim.Hiç abartmıyorum. Bunu nasıl yapabildiğine şaşırıyordum:) Biraz konuyu dağıtmış gibi oldum ama.Aslında değil şimdi toparlıyorum:) Hep diyoruz ya olumlu düşünelim,bu çevremize de yayılır.Güçlü duygularımız çevremizde pek çok yönden gerçekten etkili oluyor.O arkadaşım o zamanlar gerçekten çok sıkıntılıydı ve hayata yakın zamana kadar hep kötü yanından bakmak zorunda kalacağı olaylar yaşamış.Çok zor günler geçirmiş ve atlatamamıştı.Bir kısır döngüdeydi ve tüm o birikmiş olumsuzluklar daha da çok negatifi çağırıyordu. İşte o "Offff" larken tüm o olumsuz düşünceler dışarıya çıkıp,sınıfı ve beni esir alıyordu sanki bir anda. Bu etkiyi hep olumlu düşünceler ve duygularla yapabilmek dileğiyle. Sevgiler:) |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... Merhaba Günlüğünüze yazmak istiyordum bir kaç .gündür demekki bu yazıyı beklemişim :) Akşam foruma girdiğimde başlığı gördüm ama başlık bana nedense bir kağıda çiziktirelen (eskizler)i çağrıştırdı.İlgimi çekmedi. Hani böyle ilkokul öğrencilerinin resimleri olur,(Cin Ali) tipinde:) Bunu gibi bir şey canlandı.Başlığı okuduğum an. Sonra gece phantomm'un mesaj eklediğini görünce konuya tekrar baktım ve minyatür bir (dehşet) duygusuyla ne kadar (banal) düşünmüşüm o dakikalarda diye aklımdan geçti. Yaratıcı,olumlu enerjimin olmadığına işaret bu. Gece o saatlerde.Düşük seviyedeymişim demekki. Gece yarım bıraktım,öğlen açıp yeniden okumaya devam ettim. Şimdi yukarıda okuduklarım bana tekrardan eski bir anımı hatırlattı. Uzun zaman oldu. Liseyi bitirdikten sonraki yıllar içinde. Ajandalara günlük yazardım filan. Uzun dönem,bunların,ruhsal gelişim için değilde günlük dilde anlatım yeteneğini geliştiren türden şeyler olduğunu düşünüyordum.Ki bu doğru. Edebiyat derslerinde örneklerini gördüğümüz türden Bununda olmasını istiyorum evet. Ama o an benim birinci önceliğim kendimle ilgiliydi. Bu yüzden ruhsal gelişim için hele hele (sadece o an için bile olsa) içe kapanık bir ruh hali sergileyen bir insan için bir tür dışavurum bazen çok gerekli olabilecek bir tür (içini dökme) olabileceğini düşünmüyordum. Bu yüzden çok kere yazdıklarımın (yararsız) şeyler olduklarını düşünüp attım. Bir keresinde iyi hatırlıyorum,sabah uyandım ve kahvaltı filan etmeden o günkü ajandaya yazmaya başladım. Öğleye kadar ajandanın üçte biri dolmuştu. Sonra biraz duruldum ve (ben ne yapııyorum?) diye sordum kendime. O günlerde yayınlanan (Nokta) dergisi vardı ,onu karıştırdım. Engin Ardıç'ın Kurtuluş Savaşı ile ilgili bir yazısını okudum. Çok iyi hatırlıyorum bir kısmını,konusu şöyleydi. Önce Kurtuluş Savaşı'nın Afyon'da geçtiği Tınaztepe'yle ilgili savaş esnasında yaşanılanları anlatıyordu. Savaş orada bitip Dumlupınar istikametine hücum başladıktan sonra artçılar,cephede kalan şehitleri toplayıp gömmeye başlamışlar. İşte ölü Yunan askerleri bir tarafa,bizimkiler bir tarafa ayırıyorlar. Bu arada öyle cesetler bulmuşlar ki; Türk ve Yunan askerleri birbirlerinin boğazına yapışmış halde cesetler. Cesetleri ayırmak mümkün olmamış yani. Mecburen beraber gömmüşler. Böylesine bir hınç,öfke ve düşmanlık. Sonrasında Engin Ardıç soruyordu. Hemen oraya yakın aynı yerde şimdi Tınaztepe otobüs dinlenme tesisleri var. Her saat otobüsler dolusu gelen insanlar, bir zamanlar bunca (vahşet)in yaşandığı yerin hemen yanıbaşında bu olanlardan haberi bile olmadan çaylarını içiyor, yemeklerini yiyor ve yine hiç akıllarına bile gelmeden yollarına devam ediyorlar. Böyle bir yazıydı. Okuyunca iç sıkıntım dahada arttı. Döndüm tekrar masaya oturdum. Yazdığım sayfaların kalınlığına baktım. Baya vardı:) -(Bu neki? Bu ne işe yarar? Hiç....) Aklıma hep bu anılardan,günlüklerden yapılan sinema filmleri yada yayınlanan ünlü kişilerin anıları geldi. -(Evet,mümkün oabilir.) Kendimi ilerde çok ünlü biri gibi hissettim. -(Yazmalıyım,ve ileride yayınlanır,ünlü biri olarak.) Ama bunun şu an için sadece bir yanılasama olduğunu düşündüm. Ben şu an kendimi kandırıyordum. Hem üstelik,aşağılık psikolojisi içinde olanlar bunu aşmak için çok yüksek hedefler belirlermiş. Ama gerçekleştiremezler ve öylece yıkılır kalırmış insan. O an verimsiz,kıraç,kurak bir arazide filan geziyormuşum gibi geliyordu. Kuurumuş tek tük otların arasında. Sonra bu sayfaları ajandadan kopardım. İyice şekilsiz oldu ajanda,onuda attım. Sıkıntım dahada arttı ama hafiflemiştim:) Sonra yukarıya çıktım,tıka basa yemek yedim. Ve yemekten sonra,yemeğin verdiği ağırlığında etkisiyle yatıp uyudum. Böyle bir anıyı yeniden hatırladım. Demekki buraya yazıllması gerekiyormuş. Verdiğin fırsat için:) Teşekkür ederim. Selamlar. Not: Üstte ki mesajın silinmesini rica ediyorum. Daha yazarken bitirmeden yanlşlıkla konuya eklemiş bulundum. Silinmesi ricasıyla:) Teşekkürler de var,ne yapsak:)) Saygılarımla. |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... Merhaba Temenni dileklerimi belirtecektim esas, yukarıya yazdığım mesajdan yer kalmadı:) Bir anda o mesajı yazmaya çabalarken buldum kendimi. Alıntı:
Şİmdi şunu söylemek istiyorum. Yukarıdaki mesajı okuyunca aklımdan sizinde rahatlıkla istediğiniz sınavı başarıyla geçip,isteğinizin gerçekleşeceğini düşündüm. Böyle bir düşünce geçti. Belirtmek istedim. Ama bu kısa zamanda belki görüşünüz değişir. Farklı bir konuya yönelirsiniz,o da olabilir. Şimdiden başarı dileklerimi iletiyorum. Başarmanız dileğiyle. Alıntı:
Şİmdi benim nedense böyle anlar için bir empati yeteneğim hiç olmadı:)) Dersler ilgimi çekmediği zaman zaten bir (iç sıkıntısı var) :)) çoğunlukla dersin bitmesini 'beklerdim'. YAda dersi büyük bir dikkatle takip eden birisini izlerdim. Böye tuhaf şeyler işte. :)) .... Yazmadan geçemedim. Selamlar |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... Pinko kendimi senin kadar iyi gözlemleyebilmeyi isterdim, ben bunu daha yeni yeni öğreniyorum .Farkındalıklarının artması dileğiyle mutlu paylaşımlar |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... Alıntı:
Teşekkür ederim Megavolt. Buradaki durum şu bence her konuda iyi bildiğimiz,yada bazılarının gerçekte çok iyi olduğu konular,yönleri var. Ama bir şey eksik kalıyor ve bu olmadanda 'olmuyor'. Sanırım buradaki arayış ve farkındalık seviyelerine geçiş için gerekli olan neyse onuda burada tamamlamak için burada 'karşılaştık'. :)) Herşeyin gönlünüzce olması dileğiyle selamlar. Selamlar. |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... Tekrar tekrar merhaba. Şİmdi burası benim konum gibi oldu biraz konu sahibesi olarak ;) WaMPiReLLa'nın hoşgörüsüne sığınaraktan eklemek için istek hissettiğim bir iki cümle daha yazmak istedim. Şİmdi yukarıda Afyon'dan bahsettik. İçimiz daraldı.Kimsenin de oralarda içi daralsın istemem. Eğer oralarda mola verirseniz Kaymak Şekeri ve Ekmek Kadayıfı ünlüdür bilirsiniz. Eğer yemek yerseniz kaymaklı ekmek kadayıfını tatmalısınız bence. Ekmek kadayıfının üzerine konan kaymak daima günlük olur ve manda(camız) sütünün defalarca kaynatılmasıyla elde edilir. Günlük tüketilir. Bu şekilde ağız tadıylada bağlamış olduk:) Sevgiyle kalın. Selamlar. |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... Alıntı:
O dönemlerde tam olarak ne hissettiğimi ve neler yaşadığımı çok net hatırlamıyorum. Aslında merak ederdim hep bir problem olmamasına rağmen niye böyleyim diye. Belki biriken şeyler vardı ve yeni yeni üzerimden atabildim. Geç de olsa kurtuldum neyse ki. Çok şükür 128956 Alıntı:
Alıntı:
Bu aralar bende dersi dikkatle dinlemeyen bir arkadaşa bakıp yarılıyorum gülmekten y789y789 Bu arada yazmak iyidir. Bunu da eklemeyi unutmayayım. Farkındalığımızı geliştirmemize çok faydası oluyor. Önceden bende yazmazdım. Çok yeni sayılır. Ama gerçekten faydasını gördüm. Cevaplar biraz gecikti. Kusura bakmayın. Phantomm, Pinnko tekrar teşekkür ederim. |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... Rica ederim wampirella:) Bence de geçmiş zamanlardaki aşılamayan sıkıntıların verdiği birşey o.Çok şükür atlatmışsın sen de ve gülerek hatırlayabiliyorsun şimdi. Değişimlerinin sürsün seni mutlu etmeye devam etsin. tender45 |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... Alıntı:
Evet,buna katılıyorum. Yazmaya başladıktan sonra sanki daha derli toplu düşünmeye başladım (sanki). İyi dileklerimi sunuyorum. Saygılarımla |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... merhaba arkadaşım.başarı öykünü okudum ve çok duygulandım.tebrik ederim seni.bende 9 yaşında çok hareketli hiparaktif derecesinde bir oglumu anlatmak istiyorum.bu aralar çok yogun duygular içindeyim.ben kayseride yaşıyorum.sınıfta oturamayan zor bir oglum var.okulda kimse çözemedi.ram da test yapıldı ayküsü yüksek çıktı.ama ne okumayı nede yazmayı seven bir çocuk.ona yazı yazdırmak ve kitap okutmak deveye hendek atlatmaktan zorrr diyim sizee.bende sürekli araştırma içindeyim. oglum için ne yaparım diye.okulda kimse anlayamadı onun ruh halini ve şimdi yaramaz diye etiket kondu çocuguma.bu dünyada onu anlayan tek bir insan sadece benim.birçok olumsuzluklarına ragmen ona sonuna kadar güveniyorum.evet bir gün bu mücadeleyi kazanıcak ve çevresindekiler ona saygıyla egilecek.okuması bir yana önce iyi insan olması benim için önemli olan.onaa sonsuz güveniyorum ve inanıyorum.belki yıllarımı alıcak onun başarısı görmem ama ben ona destek olmaya yılmadan devam edicegim.o ne kadar zor bir çocuk olsada o benim için allahın bir lütfu ve canımm oğlumm.oğlum senii seviyorumm... |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... Alıntı:
Ayrıca da şu baştaki konuyu anlamadım. Kim yaptı onu oğlum sana. Söyle bakıyım annene sen ben kızarım onlara. girlhaha Yavrumu kimseciklerle kıyaslamam bir kere ben. Ama keşke 2 gün önce okusaydım. Dün bu konu üzerine konuşurduk bebeğim. Neyse artık başka zaman. Sevgiyle kal :zpzp: |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... noleyouğ yahu :( Senin benden başka çocuun yok bi kere. . Hıh 2600 |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... Ama ama yavrum abini neden kıskanıyosun bakıyım seennn? Yoksa sana yeterince ilgi göstermediğimi mi düşünüyorsun? Bilirsin ben ikinizi de çok seviyorum. Ayırt edemem ama tabiiisiiii oğlum Mega bambaşka senin yerinin bambaşka olduğu gibi utananadam Sevgiyle kal şekerim blissy |
Cevap: Bende bi şeyler karalamak istedim... haa :D kaçırdım yahu :) temam anaciğumm :) |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 03:13 PM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.