neden ben....
 

Başımıza gelen her üzücü olayda önce bi durup "neden ben" diyoruz... neden şimdi... neden böyle oldu.... hiç kahkaha attığımızda yada mutlu olduğumuzda sormuyoruz böyle bir soruyu.

Soruyu sorsak da cevabını aramıyoruz. sadece ağzımızdan çıkan 2 kelime ve bir beklentisiz bekleyiş. cevabın gelmeyecğinide biliyoruz aslında. soruda cevapda kendimizde çünkü. Yaşıyorsak var bi sebebi!!!

Öncelikle amacım sedef hastası arkadaşlarıma kendi yaşadıklarımı anlatmak... onları dinlemek çünkü bu hastalığı birtek yaşayan biliyor. ben başladığı günden beri cezadan çok ders olarak görüyorum bu hastalığı. aynaya her baktığımda almam gereken bir ders.

Çok okuduğumu ve çok bildiğimi asla iddia etmiyorum. Ben sadece yaşadıklarımı biliyorum tıpkı sizin gibi... o zaman paylaşalım....