[kubral]

İnsan kendini nasıl anlatır?Nasıl tarif eder tam anlamıyla bilmiyorum ama tamda durduğum yerden başlasam herşey yeterince açık olur herhalde.Ben hayata karşı insanlara karşı hep güvensiz biriydim ve hala öyleyim.İncinmekten çok korktuğum için çoğunlukla kimsenin uzattığı eli tutmaya cesaret edemedim.En coşkulu mutluluklarda bile kendimi üzecek birşeyler bulurum.Sadece kendimi üzmekle kalmaz etrafımdakleride üzerim bu halimle:(Genelde insanların beni mutlu etme uğraşlarını boşa çıkarırım.Kendimden nefret ederim.Yaşamayı sevmem.Uzun yaşamak düşüncesi bile benim için işkence gibi.Yapılan yanlışları silemediğim için,unutamadığım için beni kıran kişiyi affetmem de mümkün olmaz.Bunu değiştirebilmeyi ne çok isterdim oysa.Şimdilerde daha fazla zorluyor bu duygu beni.Bundan kurtulmayı hiç istemediğim kadar çok istiyorum.Birde şu içimdeki boşluğu doldurabilmeyi...Öyle bir his ki; kendimi hiç bir yere,hiç bir şeye ait hissetmiyorum.En mutlu anlarımda bile bunun burukluğunu yaşıyorum.Beni mutlu eder diye istediğim bir çok şeye sahip olduğumda daha da dibe vuruyorum:("Belki budur diye" düşünüp, beslediğim ümitlerin hepsi çöpe dönüşüyor sonunda.Bir gün bunu değiştirebilmek en büyük isteğim.Birilerine güvenmek,bir yerlere ait olmak,içimde ki boşluğu doldurup kendimi bir bütün gibi hissedebilmek.Buraya da bu nedenle üye oldum zaten umarım birbirimize destek olarak tüm sorunlarımızı hallederiz