[imported_Angel]

tekrar geldim sevgili günlük
sınav sonuçlarım açıklandı...6 dersim vardı ancak 3 dersten sınava girebildim..diğer derslere hasta olduğum için ve mesafe uzak olduğu için giremedim...ancak girdiklerimden birisi çok güzel geçmişti ve sonucu da 70 geldi 100 üzerinden şimdi vakit kaybetmeden final sınavlarına çalışmayı düşünüyorum...

hava çok güzel ortalık pırıl pırıl...içimden süslenmek geliyor...dün zaten alışverişe çıktım şapka ve güneş gözlüğü falan aldım gümüş rengi oje aldım sürmek için...
itiraf etmeliyimki bu süreç içinde daha fazla kilo veremedim ancak varolan kilomu korudum geri almadım....bunu da hergün düzenli spora borçluyum....en kısa sürede 1500 kalorilik diyete tekrar başlamayı düşünüyorum...

artık şimdiki zamana odaklanma konusunda sıkıntı çekmiyorum...bilgisayar başında vakit öldürme huyum büyük oranda azaldı..ve başkalarının düşüncelerini önemseme huyum.....tabi tamamen kaybolmadı ama eskisi gibi olumsuz eleştiri veya davranışlar karşısında sinir krizlerine girmiyorum...

dün yine babam hayatımda en sinir olduğum cümleyi söyledi bana...." en ufak şeyde gerilirsen hayatla nasıl başa çıkacaksın" dedi...sanki bugüne kadar elimden hiç iş gelmemiş de evin düzeni kendi kendine yürümüş gibi.....sonradan anladım ki babam bu lafı bana sıkça söylüyormuş yani ağzına sakız etmiş alışkanlık birnevi...eskiden bu lafı karşısında kendimi savunmaya geçer ıspatlamaya çalışır ve bugüne kadar yaptıklarımı sıralardım...ama dün buna ihtiyaç duymadım ve bu sözden olan rahatsızlığımı dile getirdim....tekrar birşeye tahammül edemediğimde söyler mi söylemez mi bilmiyorum ama söylemeye devam etse de artık bana kalbime saplanan bıçak misali acı vermeyecek...çünkü içimde kalmadı söyledim...dedim ki bu cümleye çok sinir oluyorum işte dedim...sinirlenmek yapamamak demek mi dedim....hem gerilirim hem başederim dedim....iyi demişim dimi.....kendisi de oysa en ufak pürüzde sinirlenen gerilen biridir oysa....
yok ama ben anladım ki onunki ağız alışkanlığı..ağzımla kuş da tutsam yine birşeye sinirlendiğimde aynı şeyi söyleyecek biliyorum...en azından artık beni acıtmayacak...çünkü babamın içinde belli bir plağın yerleşik olduğunu ve belli durumlarda o aynı plağın aynı yüzünün dönüp çaldığını keşfettim...yani olay aslında benimle ilgili değil.....aynı şekilde dışarıdaki insanların da sırf ben evde oturuyorum diye saçma sapan can sıkıcı sözlerine de aldırmayacağım artık....anladım ki insanlar beni kendi gözlerinde nasıl görmek istiyorlarsa öyle görüyorlar ve ona göre dillendiriyorlar....ne malum arkadaşlarıyla arası iyi olmayan biri oldukları ve benim asosyalliğimi yüzüme vurarak kendini rahatlatmaya çalışmadıkları.....veya ne malum babamın benim büyüdüğümü yetişkin olduğumu ve hatta onu bile geçtiğimi kendisine bile itiraf etmekten korkmadığı ne malum....bence bu can sıkıcı eleştiri sözleri kendi korkularının tezahürü gibi gelmeye başladı bana dünden beri ve kendimi daha iyi hissediyorum...

[iloscuk]

Canım seni çok ama çok özledim.Ara sıra yazmalısın.Açıkçası bende ara verdim aynen bahsettiğin gibi aynı şeyleri tekrar tekrar yazdığımı ve okuyanları sıkabileceğimi düşündüğüm için.Ama tamamen kopmadım.İyi olmana sevindim.Sınav sonuçlarına da.
Finallerde başarılar şimdiden.

[imported_Angel]

iloscuk Nickli Üyeden Alıntı

Canım seni çok ama çok özledim.Ara sıra yazmalısın.Açıkçası bende ara verdim aynen bahsettiğin gibi aynı şeyleri tekrar tekrar yazdığımı ve okuyanları sıkabileceğimi düşündüğüm için.Ama tamamen kopmadım.İyi olmana sevindim.Sınav sonuçlarına da.
Finallerde başarılar şimdiden.

ben de çok özledim hepinizi
canım sen demekki sitede saatlerini geçirip bağımlı olmak konusunda kendine hakimsin...günlüğe yazmasan da tamamen kopmaman bunu gösteriyor :)
ben onu yapamadığım için kopmak zorunda kalmıştım ama birşeyler sanki beni geri çağırdı buraya...hep de sorunlu olduğumuz dönemde burada olacak değiliz ya...ben de mutluluğumu paylaşmak için tekrar geldim....başarı dileklerin için teşekkür ederim

[imported_Angel]

Ezeli_Nur Nickli Üyeden Alıntı

Senin adına çok sevindim derslerine başlamışsın bence bu yük üstünden kalktı en iyisini yapıyorsun.
Fazla kendini özlettirme yine aramıza katıl.İdeal kiloda kalmakta güzel sonuç ..Bu arada şapkan,gözlüğün,ojen hayırlı olsun canım..

evet canım kendimi daha rahat hissediyorum artık
bazen ara da versem sizleri tamamen yanlız bırakmam merak etmeyin arkadaşlar teşekkür ederim

[imported_Angel]

merhaba sevgili günlük
bugün de kendimi çok iyi hissediyorum...
eskisi gibi çok da fazla kişisel gelişim konusunda eylemlerimi yapamasam da başka birşeyler sanki herşeyi kendi kendine alıp götürüyor gibi...
özellikle son birkaç gün güzel rüyalar görmeye başladım...karışık ve anlamsız olan rüyalarım bile beni iyi hissettiriyor....oysaki genelde kötü rüyalar gören bir insandım..uyku esnasında bile huzurlu ve mutlu olmak çok güzel birşeymiş... bu mutlu eden rüyalarımda da genelde etrafımda insanlar olduğunu ve bu insanların beni seven insanlar olduklarını görüyorum..ancak kim olduklarını bile bilmiyorum...olsun sevildiğimi rüya içinde bile olsa hissetmek çok güzel bir duygu..gerçekten yaşamış gibi oluyorum...ve bu günümün de iyi geçmesini sağlıyor..

güneşli güzel hava ve kendim için alışveriş etmek beni mutlu ediyor..özellikle bu havada mahallede yürüyüş yapmak etraftaki ağaçları yeşilikleri seyretmek de iyi geliyor...belki de rüyaların iyi olması günümün iyi geçmesiyle bağlantılı olabilir...gün iyi geçince rüya da iyi rüya oluyor ve iyi rüya da ardından gelicek bir sonraki günü güzelleştiriyor böyle bir dönüşüm var gibi

artık eskisi gibi sinema ve müzik dünyasını takip edememek konusunda kendimi üzüp sıkmıyorum..arada kaçırdığım güzel şeyler varsa da vardır ne yapayım...canım takip etmek istemiyorsa neden kendimi zorluyorumki öyle değil mi...zaten gündemdeki şeyler en fazla 1 ay sonra unutulabiliyor..bazen 1 aya da kalmıyor...artık film de indirmiyorum..sadece dinleyebileceğimi düşündüğüm müzikleri dinliyorum...kendimi çevreye ıspat etmenin tek yolu da gündemi bilmek değil ya....zaten onların niyeti beni karalamak veya ezmek ise başka bir konu üzerinden bunu zaten yine yapacaklardır...gündem takibi işini diğer insanların yanında asosyalliğim belli olmasın diye zorlamayla yapmışım bunu anlıyorum...insanın içinden gelemyen şey de biryere kadar...yani yetişmek için bir süre koşarsın sonra nefesin kesilir ve bir adım daha atmak istemezsin bunun gibi...artık film falan izlemiyorum..kafam rahat..

bunların dışında artık gerçek anlamda başkalarının düşüncelerini önemsememe konusunda epey yol katettim...eskiden benim canımı sıkan tarzda cümleleri herkes istisnasız olarak sarfedince kendimden şüphe ederdim...derdim ki " bu kadar insan aynı anda yanılıyor olamaz..bu kadar söyleniyorsa bende gerçekten yalnış birşeyler var" derdim...ve çoğunluk onlar oldukları için kendimin kendimle ilgili olan düşüncelerine bu çoğunluğun düşünceleri baskın gelirdi ve bütün sevdiğim olumlu özelliklerim de kafamda bir anda onların sözleriyle sıfırlanırdı...ama artık kabul edilebilir ve iyi taraflarımı da görmeye başladım....dışarıdaki insanların sözlerine bakılırsa hiç arkadaşım yok diye evde oturuyorum diye işe yaramaz ve değersiz bir insanın , koca bir sıfırın tekiydim sanki...ama herşey arkadaş çevresinden veya herhangi bir işte çalışıyor olmaktan ibaret edilmiş bunu anladım....arkadaşım yok ama kimsenin kolayca geçinemeyeceği babam gibi bir insanı dize getirmeyi başarmışım ve en az 10 senelik bir evhanımı kadar da evişlerinde tecrübe sahibi olmuşum ve bu arada kendi özel ve kişisel işlerimi de eğitimimi de halletmeye çalışıyorum....daha ne olsun....ayrıca o insanlar benim hayatımdaki zorluklarla karşı karşıya gelselerdi aynı başarıyı gösterirlermiydi ondan da şüphem var...

fiziksel görünümümü de artık takmıyorum ve bazı hatalara karşı daha hoşgörülü olmaya başladım...mesela bazı aksesuarlara veya saç boyalarına eskiden çok bel bağlardım ve beni o ufak bir ayrıntının bile sihirli değnek değişmişcesine değiştirmesini umardım..bu olmayınca da hayal kırıklığına uğrardım...sonradan bunun gerçekçi bir beklenti olmadığını anladım...sonuçta birçok ufak ayrıntı birleşip bütünü oluşturuyor 1-2 şey değil ki..eskiden herşeyim jilet gibi kusursuz olursa anca kendimi değerli hissedebileceğimi düşünüyordum....bir de baktım ki dışarıdaki insanlara karşı da aynı düşünceler içindeymişim..ufak bir hatalarını falsolarını görünce onlardan çabucak soğuyor ve kopuyormuşum...demekki hem kendime hem de diğer insanlara karşı çok sert ve affetmez bir tutum içindeymişim...kolay kolay hiçbirşeyi beğenmediğimi benimsemediğimi ve birçok şeyin dışında kaldığımı farkettim...kusursuzluğu arayarak ömrümü geçirmişim...hem kendime hem diğerlerine karşı daha yumuşak daha anlayışlı olmam gerekiyor sanırım...kendimi bu konuda çok sıktığım halde istediklerimi elde edemediğim için diğer insanların da bu konuda en az benim kadar kendilerini sıkmalarını çaba göstermelerini ve ondan sonra mutlu sona ulaşmalarını istemişim..çünkü onlarınkinden çok daha fazla çaba gösterip ben bile mutlu sona ulaşamıyorsan onlar asla bunu haketmiyorlardı....mesela saçına makyajına giyimine herşeyine en ince detayına kadar dikkat eden hatta işi abartıp renk bilimi bile çalışan ben, sokağa çıkan herhangi bir insanın bunların hiçbirini bilmeden bu kadar özenmeden gelişigüzel beğendiği şeyleri giymesini ve sonucunda iltifatları onların almasına dayanamıyordum...bunu çözeceğim inşallah..

[imported_Angel]

Ezeli_Nur Nickli Üyeden Alıntı

Günlüğünü okuyarak gözleme dayalı yorum yazmak istedim ...
1.Kendini çok iyi hissetmek Mutluluğun anahtarı..
2.Güzel rüyalar görerek yaşanmış gibi hissetmek ve gününün güzel geçmesine sebep olan Mutluluk anahtarı.
3.Sinema ve müzik dünyasını takip edememek konusunda kendimi üzüp sıkmamak yine Mutluluk anahtarı.
4.Artık film de indirmemek burda bir adım atmışsın Mutluluğa giden bir adım anahtarı.
5. Başkalarının düşüncelerini önemsememe konusunda epey yol katetmek yine Mutluluğun anahtarı.
6.İnsanlar benim hayatımdaki zorluklarla karşı karşıya gelselerdi aynı başarıyı gösterirlermiydi ondan da şüphem var.Azim,güven,zorlukları üstesinden gelen bir başarı ve büyük bir adım her kişi böyle davranmayabiliyor.Başarıya giden Mutluluk anahtarı.
7.10 senelik bir evhanımı kadar da evişlerinde tecrübe sahibi olmuşum ve bu arada kendi özel ve kişisel işlerimi de eğitimimi de halletmeye çalışıyorum..Tebrik ediyorum hem evişleri hem dersini yapıp kişisel gelişimine devam etmeni kutluyorum.. Kişisel gelişim ve eğitim başarısına giden Mutluluk anahtarı.
8.dışarıdaki insanlara karşı da aynı düşünceler içindeymişim.Gözleme dayalı giden Mutluluk anahtarı.
Çok doğru yoldasın gelişimlerin daim olsun.Gözlem yapmayı sakın ihmal etme büyük bir faydası var kendini daha çok sev .Kimse senin kadar değerli olamaz bu yüzden kıymetini bil gelişimlerinde olumlu adımlar atman dileğiyle canım arkadaşım. Bu güzel gelişimlerin için ayrıca tebrik ediyorum.

bu güzel analizin için teşekkür ederim arkadaşım..yorumun çok güzel haklısın kendini sevmek ve kendini değerini bilmekle başlıyor herşey...ve de bahsettiğin gibi gözlem olmazsa olmaz buna katılıyorum

[imported_Angel]

merhaba sevgili günlük

Dün kendim için çok önemli bir karar aldım ve uygulamaya başladım...
tabi ki karar vermeden önce de sırf bunun üzerinde düşünmek için kendime vakit ayırdım ve düşündüm...yani öyle 2 dakikada ayaküstü ve rastgele alınmış bir karar değil...

verdiğim karar, göbeğim için ayrıca spor yapıp yapmamamla ilgiliydi...bunun için netten birkaç şey okudum ve geçmişteki benzer tecrübelerimi ve sonuçlarını gözden geçirdim...ve anladım ki geçmiş yıllarda ben en düşük kilomla en zayıf halimleyken bile (55 kiloyken) yine göbeğim kocamandı...en düşük kilomla olduğum zaman ise sadece diyet ve yürüyüş yapmıştım..demekki yeterli değilmiş....internette bu durumda olan çok kişi olduğunu gördüm mesela 48 kilo olup da 3 aylık hamileymişim gibi göbeğim var diyenler gördüm..
bende de durum çok farklı değil...evde duran ancak küçük geldiği için giyemediğim kıyafetlerin neredeyse hepsini giyememe sebebim zaten göbek büyüklüğünden ötürü..diğer yerlerim normale yakın...kilonun büyük çoğunluğu göbekte...ve takdir edersiniz ki bir tişort de giyseniz tişort aşağı inerken göbeğin üstünden geçiyor..pantolon da giyseniz pantolon da göbeği kendi içine alıyor...her kıyafetin kesişim noktası...kıyafetlerim bana olmuyorsa işte bu göbekten dolayı olmuyor..

sonuç olarak göbek büyüklüğünün zayıflıkla da direkt bağlantılı olmadığını ve kendine has bir sorun olduğunu anladım..çünkü ben de aynısını yaşıyorum...bugüne kadar yediklerime dikkat etmeye çalıştım ve hergün koşu bandını kullandım...koşu bandı bacaklarımın ve kaçlamın incelip sıkılaşması konusunda iyi oldu ama gövde ve göbek için pek birşey yapmıyor...göbek yine davul gibi....ben de mekik çekmeye karar verdim...karındaki kaslar zayıf oldukları için o kısım çabuk yağlanıyormuş duyduğuma göre...bundan sonra hem koşu bandı kullanıp hem mekik çekeceğim..bugün mekikte 2. günüm...bakalım neler olacak...

[hayallerimgerçekleşiyor]

Uzun bir aradan sonra (bana gerçekten çok uzun geldi) aramıza hoşgeldin yeniden:) iyiki varsın canım. Çok güzel şeyler yazmışsın. Kendini bu kadar net bir şekilde eleştirebiliyor olmanda bence çok iyi ben mesela o derece cesur değilim sanırım, kendimi eleştiremediğim gibi başkasınında beni eleştirmesine tahammülüm yok yada yoktu diyeyim (değişim şart) Sen yokken bende günlük okuma alışkanlığımı kaybettim. Anasayfada senin başlığını görünce hemen tıkladım ve geldim günlüğüne, çok sevindim. Sınavının sonucuna da çok sevindim, finalde başarılı olacağını biliyorum. Benim telefonuma tüm dersler için girmedi yazısı geldi. İlk sınavlara girmeyip finallere girip orda iyi puanlar alınca geçilir mi? Sen son sınıf olduğun için aofnin sistemini çok çok daha iyi bilirsin. Bu arada göbek konusunda kesinlikle haklısın. Zayıflıkla şişmanlıkla alakası yok. Ben zayıfım ama kocaman göbeğim var:( eskiden tahta gibiydi, dalga geçerlerdi bende üzülürdüm ve hep göbeğim olmasını isterdim e sonunda oldu:) neyi istersek oluyor dikkat etmek gerek. Düşünüyorum neler yapardım nasıl davranırdım diye. Sabahtan akşama yatana kadar koşturur dururdum, oturduğum anlar çok azdı ama iyide yerdim abur cubur, sabah öğlen akşam yemeği sürekli hareket ettiğim için acıkırdım durmadan ve yerdim gece yarısı bile ekmek arası yerdim. Şimdi azcık yiyorum sık sık yiyorum ama olmuyor yani kesinlikle hareket her dakika hareket şart. Sabah markete le yada yürüyüş yaparak giderdim. Kahvaltıya yardım ederdim, uzun kahvaltıdan sonra temizliğe yardım ederdim sonra saatler 11i gösterince arkadaşımla buluşur koca sitede yürüyüş yapardık, e binerdik, sonra biryerlerde oturup hayal kurardık, tavla oynardık. Ordan eve gelip bikinileri giyip diğer arkadaşlarla buluşup denize giderdik. Bulunduğumuz yerde durmazdık, sürekli sahil değiştirirdik, küçük koyla kocaman siteye ait gez gez bitmiyor. Sonra iyi yüzmeyi bilmediğim halde arkadaşlarım yüzüyor diye kendimi zorlar yüzerdim derinlerde. Orda öğle yemeği yerdim yada eve gidip yeyip duşumu alıp turuna devam ederdik akşamüstleri hergün birinde çay partisi olurdu yer içerdik yine! Akşam saati evde anneme masayı kurmada yardımcı olur yemeği hızla yer 9 yada 9buçukta arkadaşlarla buluşurduk ve 11buçuk 12 e kadar akşam yürüyüş yapardık, oturduğumuz yerde yarım saat durmazdıkki:))) ve yine acıkır kocaman ekmek tost yerdik. Ben incecik tüy gibiydim. Neyse şimdi tabiki bunun kadar hareketli günler geçiremeyeceğimize göre başka şeyler yapabiliriz. Benim kuzenimde oldum olası kilosundan ve göbeğinden şikayet ederdi. Bir spor salonuna yıllık yazıldı. İçinde herşey var, yüzme, fitness, latin dansı stepi, plates neler neler uygun olduğu saatlerde gidiyor üstelik üni sonda ve hukuk okuyor. Şimdi benden ince oldu ve göbeği bebekliğinden beri hep var olan kızın göbeğini araki bulasın:) yani oluyor yani ordaki kasları çalıştırmak gerek bunun içinde belini incitmeden yapmalısın. Bel çok önemli ben mekik çekince yanlış yapıyorum heralde ağrıyor. Aslında plates kursuna gitsen bu evdeki sporunun haricinde, o zaman tüm kasların çalışır ve sende kuzenim gibi kesin ince olursun. Çünkü sen azimlisin başarırsın.

[imported_Angel]

hayallerimgerçekleşiyor Nickli Üyeden Alıntı

Uzun bir aradan sonra (bana gerçekten çok uzun geldi) aramıza hoşgeldin yeniden:) iyiki varsın canım. Çok güzel şeyler yazmışsın. Kendini bu kadar net bir şekilde eleştirebiliyor olmanda bence çok iyi ben mesela o derece cesur değilim sanırım, kendimi eleştiremediğim gibi başkasınında beni eleştirmesine tahammülüm yok yada yoktu diyeyim (değişim şart) Sen yokken bende günlük okuma alışkanlığımı kaybettim. Anasayfada senin başlığını görünce hemen tıkladım ve geldim günlüğüne, çok sevindim. Sınavının sonucuna da çok sevindim, finalde başarılı olacağını biliyorum. Benim telefonuma tüm dersler için girmedi yazısı geldi. İlk sınavlara girmeyip finallere girip orda iyi puanlar alınca geçilir mi? Sen son sınıf olduğun için aofnin sistemini çok çok daha iyi bilirsin. Bu arada göbek konusunda kesinlikle haklısın. Zayıflıkla şişmanlıkla alakası yok. Ben zayıfım ama kocaman göbeğim var:( eskiden tahta gibiydi, dalga geçerlerdi bende üzülürdüm ve hep göbeğim olmasını isterdim e sonunda oldu:) neyi istersek oluyor dikkat etmek gerek. Düşünüyorum neler yapardım nasıl davranırdım diye. Sabahtan akşama yatana kadar koşturur dururdum, oturduğum anlar çok azdı ama iyide yerdim abur cubur, sabah öğlen akşam yemeği sürekli hareket ettiğim için acıkırdım durmadan ve yerdim gece yarısı bile ekmek arası yerdim. Şimdi azcık yiyorum sık sık yiyorum ama olmuyor yani kesinlikle hareket her dakika hareket şart. Sabah markete le yada yürüyüş yaparak giderdim. Kahvaltıya yardım ederdim, uzun kahvaltıdan sonra temizliğe yardım ederdim sonra saatler 11i gösterince arkadaşımla buluşur koca sitede yürüyüş yapardık, e binerdik, sonra biryerlerde oturup hayal kurardık, tavla oynardık. Ordan eve gelip bikinileri giyip diğer arkadaşlarla buluşup denize giderdik. Bulunduğumuz yerde durmazdık, sürekli sahil değiştirirdik, küçük koyla kocaman siteye ait gez gez bitmiyor. Sonra iyi yüzmeyi bilmediğim halde arkadaşlarım yüzüyor diye kendimi zorlar yüzerdim derinlerde. Orda öğle yemeği yerdim yada eve gidip yeyip duşumu alıp turuna devam ederdik akşamüstleri hergün birinde çay partisi olurdu yer içerdik yine! Akşam saati evde anneme masayı kurmada yardımcı olur yemeği hızla yer 9 yada 9buçukta arkadaşlarla buluşurduk ve 11buçuk 12 e kadar akşam yürüyüş yapardık, oturduğumuz yerde yarım saat durmazdıkki:))) ve yine acıkır kocaman ekmek tost yerdik. Ben incecik tüy gibiydim. Neyse şimdi tabiki bunun kadar hareketli günler geçiremeyeceğimize göre başka şeyler yapabiliriz. Benim kuzenimde oldum olası kilosundan ve göbeğinden şikayet ederdi. Bir spor salonuna yıllık yazıldı. İçinde herşey var, yüzme, fitness, latin dansı stepi, plates neler neler uygun olduğu saatlerde gidiyor üstelik üni sonda ve hukuk okuyor. Şimdi benden ince oldu ve göbeği bebekliğinden beri hep var olan kızın göbeğini araki bulasın:) yani oluyor yani ordaki kasları çalıştırmak gerek bunun içinde belini incitmeden yapmalısın. Bel çok önemli ben mekik çekince yanlış yapıyorum heralde ağrıyor. Aslında plates kursuna gitsen bu evdeki sporunun haricinde, o zaman tüm kasların çalışır ve sende kuzenim gibi kesin ince olursun. Çünkü sen azimlisin başarırsın.

hoşbulduk canım sen de iyi ki varsın :) özlemişim valla...
canım bildiğim kadarıyla sınava girilmediği zaman otomatikman 0 almış kabul ediliyorsun ve arasınavdan 0 alanların dersi geçebilmeleri için finalden yada bütünlemeden en az 71 almaları gerekiyor...
ama bu seni korkutmasın 2. yarının üniteleri ilk yarıdan çok daha kolay oluyor hep...hangi ders olursa olsun arasınavı kapsayan üniteler hep bana çok daha ağır gelmiştir ve geçtiğim derslerin çoğunu 2. yarı ünitelerinden de sorulduğu için onlardan çıkan soruların yardımıyla geçmişimdir

güzel yorumun için teşekkür ederim insan kendini eleştirmeden değişemezmiş gibi geliyor bana..o bakımdan faydalı oluyor insanın kendisine bir başkasının gözünden baıyormuş gibi bakması...ama önemli olan bunu yaparken ve kendindeki sorunu tespit edince kendini suçlamamak kötülememek lazım..ve hatayı bulduğumuz için sevinmemiz lazım...iki ucu keskin bıçak gibi yani biryerde...

evet canım anlattıklarına göre hiç yerinde durmuyomuşsun hakikaten de..özendim valla olsun şu an aynı yaşan tarzına sahip olamasan da kendine hareket için bahaneler üretebilirsin..benim de yaşantım hala değişmedi hala evde oturuyorum...tek büyük fark eve koşu bandı alınması olmuştu ama bir süre sonra onunla yürümenin tek başına yeterli olmadığını ama başlangıç için çok iyi bir başlangıç olduğunu anladım...koşu bandında hergün 45 dakika yürümek yetmemeye başlayınca bunu günde 2 kere yaptığım zamanlar oluyor...2. kere yapmayı canım istemiyorsa da onun dışında çıkıp babamla mahallede de dolaşmaya başladım...havanın ısınmasının da etkisi var tabi..bahçelerdeki ağaçlara çiçeklere bakma bahanesiyle biraz daha adım atmış oluyorum...evden hiç çıkamıyorsam da kulağıma mp3 çaları geçirip odamın içinde kafama estiği gibi dansediyorum..
en son da mekik çekmeye karar verdim işte....bugün mezurayla belimi ölçtüm ve tam 90 cm çıktı sık sık ölçüp bakacağım artık mekik ne kadar işe yarıyormuş....ha bu arada daha çok hareket etmek için kendime bahaneler ürettikçe bilgisayar başında oturma bağımlılığım da sorun olmaktan çıktı gözüküyor...bilgisayar bağımlısı değil hareket bağımlısı oldum
havalar ısınınca insan ister istemez hareket edesi geliyor galiba babam spor salonlarına veya kusrlara gitme konusunda katı tutumları tutumları var o yüzden herşeyimi kendim evde halletmeye çalışıyorum bakalım...inşallah fıstık gibi oluruz ikimiz de

[hayallerimgerçekleşiyor]

Canım ya çok tatlısın. Bence sen bu yaza fıstık gibi girersin baksana şu azime maşallah diyorum. Senin yazını okuyunca banada heves geldi. İşyerinde hep oturuyorum bilgisayar başında. Arada kalkıp merdiven inip çıkayım bari bir işe yarar diye düşünüyorum:)
Baharda iyiki geldi dimi bak ne güzel sende çıkıp yürüyormuşsun. Bende iş çıkışı annemi takıyım koluma yürüyüm bari. Bana takılır umarım:) Sevgiler.