[hayatın_ritmi]

Öncelikle çok teşekkürler Karavan ve Ezeli_Nur...
Telkinlerle tanışalı yaklaşık 1 sene olacak, İyiki telkinler var diyorum : )
-önceden karamsar ve karanlık ruh halim vardı, bir olay karşısında yolu yokuşa sürmekte üstüme yoktu,bu şekilde yani en kötü ihtimali düşünüp, kötünün iyisi olunca kendimi iyi hissedeceğimi sanırdım;ama her defasında yanılırdım.İşin kötü yanı bu alışkanlık halini almıştı,ama şimdi :
-her şeye rağmen gülen gözlerim var :)
-değişimimden dostlarımda memnunlar, onlar dertlerini paylaşırken, ''aa hiç aklıma gelmemişti, iyiki varsın...'' laflarını çok duyar oldum.
-Reddetmeyi öğrendim.
-değer verdiğim insanları ve bazı özel insanları kaybetmekten aşırı korkardım, aramızın limoni olduğu hangi sevdiğim insan varsa, kötü senaryolar yazardım, içim içimi kemirirdi,ama şimdi şöyle diyorum:
Hani derler ya ben sensiz yaşayamam diye
İşte ben onlardan değilim
Ben sensiz de yaşarım;
Ama seninle bir başka yaşarım...
diyorum...
- sevdiklerim benimle olsunlar ya da olmasınlar 3 günlük dünya, en sevgili en sevdiğim Allah, o benim yanımda!daha ne olsun!
-sınav sonucumu aslında böyle beklemiyordum, beklenmeyen puan artışı beni öğretmen yaptı,olsun!ben anadolu öğretmen lisesi mezunuyum ek puan geliyor, öğretmenliklere kolayca girebiliyorum, ama ek puansız yurdum insanı napsın!arkadaşlarım en düşük öğretmenliğe gitti, milletin hedefi öğretmenlik oluyo, yatıp kalkıp şükretmek lazım!
-annem sonucuma böyle tepki verdiğimi görünce çok şaşırdı.(evde terör estirmiştim de 4 yıl önce oks puanımı öğrenince)hayretle izliyor beni :)
-özgüvenim arttı, artık kendime güveniyorum, hata yapmaktan korkmuyorum
.
.
.
umarım paylaştıklarım işinize yarar, şimdilik bu kadar yazıyorum, inşallah yine yazmaya devam edeceğim.