Siyahça'nın Beyaz Sayfaları

Siyahça · 07-04-2009, 12:03 AM

ara sıra yaşadığım gel-gitleri saymazsak genel olarak iyiye gidiyorum...gidiyorMUŞum...ben henüz değişimi farkedemiyorum ama en yakınımdakiler daha ılımlı daha pozitif göründüğümü söylüyor..

ama henüz telkinleri dinlemeye başlayalı çok az zaman oldu..belki başlangıçta önerilen süreyi bile tamamlamadım...yine de eskiye göre daha iyi hissediyorum diyebilirim..

yalnız şikayetçi olduğum bir konu var: susamıyorum!
o eski tutuk, heyecanlanınca kekeleyen ben gitti, yerine susmak bilmeyen bir geveze geldi sanki! sürekli konuşuyorum...tabi şimdilik tanıdığım insanlarla çok konuşuyorum, yeni tanıştıklarımla hala biraz mesafeliyim..(isteyerek koymuyorum mesafeyi, sadece çabuk kaynaşamıyorum.)

keskin38 · 08-04-2009, 09:48 PM

Günlüğün hayırlı olsun Siyahça. Başlığı gibi beyaz, saf, mutlu yaşantılarla dolsun.

Çok konuşma demişsin ya birden ışık yandı kafamda sanki Ben de çok konuşmaya başladım bu aralar ya. Eskiden ben de çekinir, utanır sıkılırdım ama şimdi susturabilene aşk olsun. Denetim için gelen üstlerimin karşısında bile vır vır konuştum ya geçen gün

Acaba diyorum sabaha kadar telkinleri dinliyorum ya. Hani Atakan Bey sabaha kadar hiç susmuyo ya ondan mı bulaştı bu susamama alışkanlığı

Kimseyi kızdırmam inşallah

semkur · 09-04-2009, 10:05 AM

günlüğün hayırlı olsun siyahça. sevgi ve huzurla dolsun...

kayrasu · 09-04-2009, 01:35 PM

Günlüğün hayırlı olsun Akça

Vodoo · 09-04-2009, 02:16 PM

Sevgili Siyahça günlüğün ve değişimin hayırlı olsun

Siyahça · 09-04-2009, 09:21 PM

çok kibarsınız, teşekkür ederim hepinize..

Siyahça · 15-04-2009, 08:38 PM

Bugün epeydir istediğim, 'kendime kendime çektiğim' peynire kavuşmama ramak kalmıştı..peynir, buranın sokaklarında tüm çocukların tanıdığı beyaz pofuduk bir köpekçik........olmadı.....kısmet!.....ya da lanet!...

neyse, belki kedimiz Niyazi Bulutla geçinemezlerdi...

mutsuzum, içimden hıçkıra hıçkıra ağlamak geliyor! bunlar peynirle alakalı değil...o, görünürdeki sebep belki...en çok güldüğüm diziyi izliyorum ve ağlamaklıyım!
bir sorun var...

Siyahça · 17-04-2009, 08:59 PM

üstteki yazdıklarım ruh halimin dalgalanmasındanmış demekki!

peynir bizim oldu, akşama evimize geldi ama gördük ki, isterken dikkatli olmak lazımmış..bizim ilk göz ağrımız Niyazi Bulutla anlaşamadılar..bulut çok huzursuz oldu..ayrıca oğlum da mutsuz oldu...eşim, can yoldaşım da köpeğin getireceği bağlılığı istemiyordu..ve zaten evimiz bir köpek için uygun değildi..(3.kattayız da)

yani kısaca, hayırlısı oldu, peyniri benden daha çok isteyen işitme özürlü öğrencime verdik..aslında bu sonuçla herkes mutlu oldu, çünkü peynir evden kendisi kaçtı..

hüfff çok uzatmışım yine, affedin..
asıl sizle paylaşmak istediklerim daha mutluluk verici!
eşim, ömrüm, beyaz ışığım, artık o da inanıyor düşünme gücünün yapabildiklerine...bugün gitmiş bizim için bir mantar pano almış, sonra sevdiğimiz araba resmini, hayalimizdeki evin resmini panomuza astık...bebişlerimize de ''bakın bunlar bizim evimiz ve arabamız!'' dedik, yüzlerini görmeliydiniz!

biliyor musunuz, artık çooookkk daha mutlu ve huzurluyuz...ve bu ara neyi istersek hayatımıza çekiyoruz..mesela iş sorunumuz varken şimdi eşime iş teklifleri geliyor...

veeee ben artık birdenbire açılan şu körolası iştahımı dengeleyebiliyorum! gibi yani...

Siyahça · 02-05-2009, 10:27 PM

hep söylediğim birşey var; eğer dünyaya tekrar gelecek olsam, uygun donanımla doğup dansçı olmak isterdim!
şu durumda ne fiziğim buna müsait, ne aldığım eğitim, ne yaşım ve ne de yaşama şeklim...zaten beni görseniz asla dansla yanyana düşünemezsiniz...enerji bende hep sıfır seviyededir...yarım günlük bir işim var ve eve gelir gelmez ilk yaptığım boş bir koltuk bulup yatay pozisyon almaktır! bizim oralarda hala geleneksel düğünler olur, ailem beni bu düğünlere zorla götürürdü gençken..ve asla oynamaz, dansetmez, oynayan erkeklere hayran olan ablamın tersine oynayan-danseden erkeklere tiksintiyle bakardım...
şu yaşımda bile değişmemişim..geçenlerde şehir dışından gelen bir dji izlemeye diskoya gittik...hüfff tam bir hayal kırıklığıydı! insanlar ne kadar rahat! ya da ben ne kadar bi garibim! herkes gözüme öyle komik göründü ki..bitsin diye dua ettim tüm gece..

yine gereksiz uzattım..ana konuya gelirsek, ben geçen haftalarda ve birkaç gün önce farkında olmadan çekim yasasını çalıştırdım! internette sürekli müzik dinleyip dansları izlerken yine aynı şeyi düşündüm; 'keşke farklı olsaydı, dansa yeteneğim olsaydı, dansçı doğsaydım..' falan...
fazla istedim herhalde, kendi sınıfımı gösterilere 7 farklı dansla hazırlamam yetmiyor gibi bir de başka bir sınıfın dans çalıştırma görevini üzerime aldım! (aslında üstüme yıkıldı demeliyim!)
çocuklarla çalışmak çok utandırmıyor ya da germiyor beni..
geçen akşam da epey bir saat hint danslarını izledim..(mazoşistce bir zevk gibi gelebilir.. :) ) ve ertesi gün iki kişi ayrı ayrı zamanlarda bana hint dansı öğretip öğretmeyeceğimi sordu!!
ne oluyor ya hu?! dedim kendi kendime..

Belgin ∞ · 02-05-2009, 10:40 PM

Ne mi oluyor? Bu çok açık. Evren isteklerine cevap veriyor

Unutmadan şunu da eklemek istiyorum; Canım benim burası senin alanın, istediğin gibi uzatmaya, uzun uzun yazmaya hakkın var. Ben bazen kendimi bir kaptırıyorum ne kadar yazdığımı hiç bilmiyorum. Bazen de sizin günlüklerinizi kendi günlüğümmüş gibi kullanıyorum Yazmaktan kendini sakın engelleme. Kendimizi en iyi ifade edebildiğimiz şey yazı, sözden sonra.

Sevgiler.