|
PSİKONUN GÜNLÜĞÜ herkesin bi günlüğü var benim de olsun bakalım |
Ynt: PSİKONUN GÜNLÜĞÜ günlük ben şimdi çıkmam lazım polikliniğim var bugün en mükemmel aksi doktor halimle gidiorum allah benden korusun hastaları |
Ynt: PSİKONUN GÜNLÜĞÜ bende anestezi etki yapıo yada salaklaşıorum bugün benim polikliniğim yok 4 te vizit var ben hangi akla hizmet gittim anlamıorum bütün site duysun galiba mahvoluorum |
Ynt: PSİKONUN GÜNLÜĞÜ başkasının hatalarından dolayı üzüntü duyuyosan o kişiye hatalarını anlatmadan rahat yatamıosun galiba bana bu hafta sonu ankara yolları gözüktü kizgin1 |
Ynt: PSİKONUN GÜNLÜĞÜ Aldatılmak Ben..! Geceden sabahı beklerken, Sen..! Uykunun sefasını,sürerken, Kimbilir..! kaçıncı hesaptı; İçinden geçen.. Hicap..! Duymadan; Üzülmeden, Sorumsuzca..! Vebalini; Yüklerken. İnandim.. Safca..! Yıllarca..! Dinledim..! Ölümsüz aşkının; Yeminini senden.. Tanrım..! Nasıl bir vebal yüklenmişim,bilmeden..! Ölümünle..! Açığa çıkan sırın yüzünden. Ağlamadım bile; Seni mezara gömerken. Şimdi..! Mutlumusun..? Beni mutsuz,etmenden. Hani..! Sakınırdın ya..! Beni herkes'den, Kıskanırdın ya..! Gözünden. Bıkmadan peşimden koşarken, Nasıl bir sevgi ki bu..? Utanmadın yalan söylerken. Artık.; Ne sevgiye,ne aşka..! İnanmıyorum..! Senin yüzünden.. nilgün yüce |
Ynt: PSİKONUN GÜNLÜĞÜ [youtube=425,350]http://www.youtube.com/watch?v=BBOD0nNC0Xo[/youtube] sad456 |
Ynt: PSİKONUN GÜNLÜĞÜ Biliyorum konuşacak birşeyimiz kalmadı, paylaşacak hiç bir şeyimiz yok. Yine de yüreğimden gücümün yettiği yere kadar sana sesleniyorum, seninle konuşuyorum... Bugün sana olan kırgınlığımı rafa kaldırdım, sevgimi aldım avuçlarımın arasına, ona sığınıyorum... Cümlelerimi kısalttım, kelimelerim buruk, gülüşlerim istenmeyen dudaklarımda... Bir ihtimal gelişine sığındığımı farkettiysem de, engel olamadım gurursuz ama umutlu hasretine... Bugün gönlümü hoş tutmak istiyorum, imkansız olan her rüyaya inanasım geliyor... Bir çocuk gibi isteklerimi bastıramıyorum... Çalmayan telefonuma elim gidiyor, sana halen bende olduğunu ısrarla yazmaya çalışıyorum... Bende olan seni, hiç kırmadım, değiştirmedim ve hep korudum desem de, sendeki benin nasıl olduğunu, gülüp gülmediğini anlamsız bir sıkıntıyla merak ediyorum... İçimdeki güzelliğine inanıp inanmamanı artık umursamıyorum! Üşüyorum, bu üşüme yalnızlığımdan geliyor ve sarıyor her tarafımı... Tutunabileceğim hiçbir güzellik yok, hatırlamaktan usanmayacağım anılarım dışında... Isınabilmek için onlara sarılıyorum... Anlamsız ve cevapsız sorular hıhzırca sırıtıyor, ben görmemeye çalışıyorum... Düşler uzak gibi görünüyordu ama yakındı... Belki de görmeyi istemek gerekiyordu... Gözlerini aç desem kapatacaksın ama kapatma gözlerini! Kendime bir demet papatya aldım ama bakmadım falıma... Gözlerimi gelişlere verdim, gözlerimdeki hüzün bile seni özlemiş itiraf etti sonunda... Düşüncelerim gururlu, hayallerim ve sevdam değil... Gelseydin, kendimi unutup sana koşacaktım, susturacaktım içimdeki isyanı, kavgaların ortasında bir güneş gibi doğup ısıtacaktım yüreğini, sevinçten ağlayacaktım bu defa, mutluyken hemen sarhoş olmuşum gibi, dokunacaktım, sarılacaktım. Ama gelmedin, gelemezdin belki de gelmeye de hiç niyetin yoktu aslında... Kendimi kandırdığımı anladığımda ağlıyordum... Eskiden kimi şarkıların ne kadar anlamlı olduğunu düşünürken, şimdi ayrılığın ardından çalınan her şarkı umutsuzluğumu ve sevgimi anlatıyormuş gibi geliyor... Sevdiğim ne çok şarkı varmış, bunu senin gidişin gösterdi bana... Her şarkıda sen varsın, her yerde, her gördüğüm insanda, denizde, gecede, uykumda... Nasıl beceriyorsun her yerde olabilmeyi... Bu bir marifetse eğer, neden benim yanımda degilsin ki? Gözyaşlarım asilliğini yitiriyor ve yenik düşüyorum sevdana... Gittin! Belki de hiç gelmemiştin ben, geldiğini sandım... Ayak uyduramadım yorgunluğuna... Dudaklarına düşlerindeki öpüşü konduramadım... Kimi zaman bir çocuk oldum gülüşlerinde şımaran, kimi zaman bir kadın; dokunuşlarında kendini bulan... Ama! En çok da imkânsızın oldum... Her gelişimde bir kez daha gönderdiğin oldum... İnanamadığın, Yenemediğin, üzerinden atlayamadığın korkuların oldum... Ağladığın, bağırdığın ya da sustuğun isyanın oldum, sessizce boşalan gözyaşların, birikmişliğin oldum... Yüreğindeki kadın ben olmak isterken yüreğine sığınan ve tozlanacak olan bir anı oldum... Haketmediklerin, artık yeter dediklerin ve herşeyin olmak isterken belki de hiçbir şeyin oldum... Söylesene ben gerçekten senin neyin oldum? Sesin hep uzakları çağırıyordu, ben üstüme alındım, sana geldim... Bilseydim, bana ait olmayan bir seslenişi sahiplenir miydim? Şimdi bir mevsimlik aşk kaldı avuçlarımda sadece bir mevsim yaşanan ama bir ömür gibi gelen aşk... Kalbime henüz söyleyemedim gittiğini, öğrenirse onun da acı çekmesinden korkuyorum... Seni halen benimle biliyor ve seviyor ama ben kalbime ilk defa yalan söylüyorum... Gittin! Sevdamın yokluğuna alışabilirim belki ama sesinin uzak yolların sonunda olması acıtıyor içimi... Suskunluğun en büyük silahındı, suskunluğunla vurdun beni asıl acı olan, canımı acıtan unutulmak... Söylesene unutulmak kime yakışıyor? Unutan sen olsan da sana bile yakışmıyor ... Merak etme, üstüne giydirmedim bu duyguyu, unutulmayan olmak sende daha güzel duruyor... Görüyorsun işte, aşk'a ve sana ihanet etmiyorum benim kırgınlığım aşk'a... Sen üstüne alındın... alıntı |
Ynt: PSİKONUN GÜNLÜĞÜ Kalabalık bir sokakta yürüyorum, İnsanlar balık sürüsü gibi, zamanın onları götürdüğü yere doğru sürükleniyorlar. Derken ucunda aşk asılı bir kanca uzanıyor kalabalığın ortasına, Nedense sadece benim dikkatimi çekiyor, Elimi uzatıp tutuyorum kancayı, Ayaklarım yerden kesiliyor ve yavaş yavaş gökyüzüne doğru yükseliyorum, Canım acıyor ama çırpınamıyorum. Suyun yüzüne çıktığımda seninle karşılaşıyorum, Gördüğüm güzellik karşısında çektiğim eziyetin karşılığını aldığımı düşünüyor ve hayıflanmaktan vazgeçiyorum. Bir anda avuçlarında buluyorum kendimi, Oksijenim tükeniyor, aşkını soluyorum, Öleceğimi biliyorum ama benim için en büyük mutluluk, İşte avuçlarında can veriyorum, Bana söylediğin tek kelime şu oluyor, ''yazık yaralanmış olmalı''. Avını yakalamanın mutluluğuyla bırakıyorsun beni çantana, Tamda seni mutlu görmenin saadetiyle kapayacakken gözlerimi, O da ne kancana takılan bir balık daha |
Ynt: PSİKONUN GÜNLÜĞÜ ya kocaman adam oldum hatta kocamanlığı bırak beyin cerrahı asistanı oldum hala ailemden fırça yiyorum neden bayramda yanlarına gitmemişim ee işim vardı eğitimim vardı ama yooo anlamıolar valla doktor babanın doktor oğlu olunca şamar oğlanı vasfını direkalıosun |
Ynt: PSİKONUN GÜNLÜĞÜ psiko bu tarz konuları sen daha iyi bilirsin ama bir kaç söz etmeden geçemeyeceğim.. aşk .. sevgi.. insanın en kutsal yanlarıdır.. buralara yapılan en ufak saldırı başka noktalarda bize çok daha ağırları yapılsa affedebilecğimiz halde bu noktada tüm dikenlerimizi çıkarmamıza neden olduğu gibi kendimizi de alır başka yerlere taşır.. ancak senin böyle durumlar karşısında hepimiz den daha güçlü olman lazım ... hayat bel ki de seni buna hazırlamıştır... bunca eğitim.. öğrenim deneyim.. bu bir sınavdır belki de mükemmel doktor olabilmen için ... hayat diyodur ki belki çok çileli insanlarala tanışacaksın psiko ama bakalım hazır mısın ??? bu sınavdan kaç puan alacaksın bunca eğitimden sonra topla bakalım psikolojini.... belki böyle bir deneyim yaşamamnın senin için çok hayırlı noktaları vardır... mesala .. sen bu durum karşısında aldığın hayat ve toparlanma derslerini yarın başka bir hastanda çok başarılı bir şekilde uygulayarak o kişilerin daha hızlı iyileşmelerine vesile olcaksın.. böylelikle konuylaa ilgili uzman doktorlar arasında başarı grafiğin çok hızılı yükselecek.. ya da bu kişi ile hayatını birleştirmiş olabilirdin.. aklında böyle bir kuşku yıllar sonra yer ettiğinde her gece mesaisine kaldığında yada evden her uzak geçirdiğin gecede bunalımlara mı girecektin.. yol yakınken bunu fark etmiş olman iyidir bence... yada kendi kulağınla duymadığın .. gözünle görmediğin bir şeye nasıl inanıp ta günlerini saatlerini ziyan edersin... acil kendine gelmeni tavsiye ediyorum... büyük emek vererek kurmuş olduğun bir hayat yaşıyorsun.. bu hayat dışardan gelecek en ufak bir darbede bu kadar sallanmamalı bence... herkez ölecek ama herkes yaşayamaz.. lütfen yaşayanlardan ol.. psikoloğumuzun psikolojisi böyle allak bulak olursa dalgalarda bize kim öğretecek sörf yapmayı.. üstelik sen bir akvaryum balığı değilsin ki .. kancanın ucunda ki yemeğe bakıyorsum ... deniz derya.. bunca bereketliyken bir kancada ki solucanmı sana çekici gelen ... |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 01:57 AM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.