[YAZGÜLÜ_81]

Merhaba sevgili günlüğüm,
aslında öylesine özlemişim ki bu siteyi anlatamam,işler ve yoğunluk derken kendimize vakit ayıramaz olduk,neyse artık evdeyim bir dönem bol bol okurum ve yazmaya da çalışırım.
Bu günlerde yine kaybediyorum birşeyleri , şimdi de işimi kaybettim, uzun süredir çalışmama rağmen yıllık iznimi istediğim halde, gerçekten izne dinlenmeye çok ihtiyacım olduğunu belirttiğim halde, üstelik işlerde durgunken bir haftalığına bile olsa izin verilmedi, bir gün rahatsızlandım ve telefon ettim işe gelemeyeceğimi söyledim ve 2 saat sonra telefon geldi işime son verildiği açıklandı, ilk önce sevindim yaşasın özgürlük dedim,çok bunalmıştım çünkü, fakat şimdi ister istemez bir boşluktayım, olsun yapmam gereken o kadar çok iş varmış ki bu süreçte bunları yapıcam ve dinlendikten sonra yine yeni bir iş bakmaya başlayacağım,düzenimin bozulmasını yeni başlangıçları sevmesem de hayat bizi buna zorluyor, bunda da vardır bir hayır diyoruz ve yolumuza devam ediyoruz........

Hayal ablacım, hani evliliğin eşiğinden döndüğüm, beni son anda terk eden biri vardı, bir açıklama bile yapmadan giden, sen de demiştin, benim çok acı çektiğim dönemlerde, o kendini dengeleyecek yine gelecek diye, evet dediğin oldu, onu yaklaşık bir ay kadar deli gibi bekledim ve daha sonra dönüşünün imkansız olduğunu anladım, sonra ben umudu kesip, hayatıma devam ederken, bir telefon geldi işyerime ve pişmanlık dolu bir ses, yalvaran eski sevgili, konuştum dinledim, çok hatalar yapmış, üstelik benim gibi acı falan da çekmemiş, hatalarına son verip çareyi ben de aramış, yaklaşık bir hafta kadar aşırı ısrarına rağmen hayatında olamayacağımı söyledim ve yoluma devam ettim, daha sonra yine bitmedi tabii, onu ve hatalarını anlayarak ve asla inanmayarak bir oyun oynarcasına bir evet dedim ve yine evlilik aşamasına hemen hemen gelindi, fakat eskisi gibi huzurlu ve coşkulu değildim ve dedim ki ya ben boşuna ağlamışım değmezmiş,bitirmeyi bile düşündüm, yine ben bitirmedim tabii, ayrılık aşamasına geldik ve o gitmek zorundaydı bu defa konuşarak istemeden gitti, gitti bitti yine, üzülmedim mi üzüldüm ama ilki kadar değil,elbette yine sarsıldım, fakat geçiyor işte zamanla, o benim için imkansız aşkım olarak kalacak, ben de onun için "onunla olsaydım çok mutlu olurdum" dediği eski sevgili, biliyorum yine mutsuz olduğunda döneceği ilk adres ben olacağım, ama olmaz artık herşey için çok geç ............................

Hayat böyle birşey işte üzüyor , sevindiriyor, şaşırtıyor , hayat bir tiyatro ve biz de oyuncuları.......