[Merto]

phantomm Nickli Üyeden Alıntı

Günaydınlarr efendimm günaydınlarrr:)

İlk defa mı sabah yazıyorum ben bu günlüğe??:)

8.45te uyandım.Hem de hiç zorluk çekmeden.
Dedim ki kendime dün; nasıl ki başka birine söz verdiğimde o kişiyi önemsediğim için kalkıp gidiyorsam, kendime bi gün öncesinden söz verdiysem de kalkabilmem gerekir!!!Çünkü ben kendimi en az diğerleri kadar önemsiyorum.Hatta kendimi çok önemsiyorum.Bunu yapmalıyım ki; başkalarının da beni önemsediklerini görmeyi beklemeye hakkım olsunn!!:)


Sevgilerrr

Harika gelişmeler ve tam bir özsaygı örneği, tebrikler !

[phantomm]

Merto Nickli Üyeden Alıntı

Harika gelişmeler ve tam bir özsaygı örneği, tebrikler !

Teşekkürler Mert Abi..

Gerçekten de kendime olan saygımın geliştiğini hissediyorum.Böylece kendime olan güvenim de artıyor.Saygı ve güveni de sarsılmaz bir sevgi izler sanırım.


'Eylem' çok güçlü birşey.Bunu iyice kavradım artık.Eskiden hep karar alırdım:) Şimdi aldığım kararları hemen uygulamaya sokuyorum.Çünkü ertelemek kişinin özsaygısını eksilten birşeymiş meğerse.Hayatı monotonlaştıran birşeymiş.Şimdi artık şunu yapıcam dediysem, üşenmeden düşünmeden yapmaya çalışıyorum.Mesela arada bir dışardayken çantamdan ipodu çıkarıp telkinlere dinlemek bile zor gelirdi bazen.Şimdi 'Hadi bakalım' dediğimde elimi çantama daldırıyorum, üşenmeye vakit bulmadan.Çünkü bence küçükte olsa ertelediğin herşey daha başka ve büyük şeyleri ertelemeye sebebiyet verebiliyor, beyin bir önceki yaptığı eylemi ya da tepkiyi vermeye alışıyor bir süre sonra ve bunu genelliyor.Yani önemsiz birşeyi erteleme alışkanlığını, büyük bir olayda da kullanabiliyor.Ve siz seçimleriniz değiştirmezseniz öylece herşeyi kaçırarak, kayıplar vererek hatta, yaşamaya devam ediyorsunuz.Elde edemediklerinize, kaybettiklerinize ağlayıp yakınarak..

Ama SEÇİMLERİNİZİ değiştirirseniz durum aniden değişiverebiliyor.Aynen benim erken uyanma olayım gibi.Beynim uyanmayı istememe,uyandığı halde geri uyumaya dönme tepkilerine takılmış kalmıştı, ben de 'erken uyanmak istiyorum' ya da 'erken uyanmayı' seçiyorum şeklinde bir emir vermiyordum ona.Yani istediğimi sanıyordum ama gerçekten istememişim hiç bunu farkettim.

Herşey bir seçim meselesiymiş meğer..Mutlulukla mutsuzluk,erken kalkabilmekle kalkamamak, sevilmekle sevilmemek..Gerçekten anladım bunu!

Şimdi artık uyandığımda odağım farklı.Taptaze ışıldayan güne karışmak! Bahar güneşini her zaman Allah'ın en büyük lütuflarından biri olarak görmüşümdür zaten..

Daha kalkmadan olumlamalarımı yapıp şükürlerimi ettikten sonra, 3e kadar sayıyorum içimden ve fırlıyorum yataktan.Yatağım bana küsmüş olabilir ama umrumda değil:)

Sonra hemen limonlu sıcak suyum,yogam ve hala vaktim varsa EFT.Aynalarda konuşmalar filan:)

Sadece insanın değişim düğmesine basması yeterli.Ve birazcık kararlılık.


Bugünlerde sürekli erteleyip durduğum,yapmak isteyip gerçekleştirmediğim şeyleri yapıyorum ki çıkıp gitsinler,huzur bulayım,hem de bilinçaltım onların yükünden bari kurtulsun.

Bugün kendime söz verdiğim gibi kalktııııım, hastaneye gittiiiim ve diş sorunumu çözmek için de düğmeye basmış oldum.Aylardır ertelediğim hem ruhuma hem sağlığıma zararlı olan mesele birkaç saat içinde yolunu bulmuş oldu.Tahmin ettiğim gibi dişetlerimde problem var ve 12 Mayısa randevu aldım.Gerçi biraz geç ama yine de harekete geçtiğim için memnunum ve kendimi tebrik ediyorum:)

Sonra önceki akşam iki aydır aklımda olan iki maili yazdım ve onların yükünden de kurtuldum.

Yavaş yavaş yapabildiğim herşeyi yapmaya çalışacağım.

Bir de dün 'Sevgi Zekası' adlı güzel bir kitap aldım.Malum sevgiyle başım beladaydı:) Kimi ne kadar sevmeliyim,nasıl sevmeliyim??? Mesela herkesi seviyorum diyorum, yani bunun böyle olmasını istiyorum ama bugün sırada beklerken hastanede, 'şimdi ben bu insanları mı seviyorum?' diye soruyorum kendime ama içimden ses gelmedi.Yani evet tarzında bir yanıt yok.Somurtuk,insanlara eleştirel gözle bakan insanlar,hastalara kötü davranan doktorlar,hastaları değil de daha çok o gün giydiği kıyafetin ve makyajın önemsenip önemsenmediğini tartan personel..Bu insanları sevmelimiyim?Ya da hala insanlara karşı olan önyargılarımı kaldıramdığım ve koşulsuz sevemediğim için mi, hala eleştirel gözle süzdüğüm, insanları yargıladığım için mi kötü yanlarını görüyorum?Ama çocukları seviyorum.Ama onlarda da en azından 'temiz' olanları sevme gibi bir eğilimim var.

Öte yandan ayrıldığım erkek arkadaşımı hala sevmeli, ona dönmeliyim,birbirimize uygun muyuz,koşulsuz sevmeyi öğrenip ona dönmem gerçekten ilişkimizi ileriye götürecek ikimizi de gerçekten mutlu kılacak mı,yoksa sadece onun işine gelen birşey olacak beni daha iyisini elde etmek varken ....üfff kafam iyice karıştıı:(


Sağlıklı sevebilmeyi öğrenicem..Bunu yapıcam.Bu kitapta oldukça işime yarayacak sanırım.Ayrıca üstüne osho'nun sevgiyle alakalı kitaplarını okuyacağım.Ayrıca sürekli sevmeyi ve sevilmeyi hakettiğim,hayatımda sevginin büyük bir yeri olduğu onu en güzel şekilde hissedebildiğim ve ifade edebildiğim yönünde olumlamalar veriyorum kendime.

Kitaplardan sonra yeni düşünce kalıplarım geliştikçe, yukarıdaki sorulara cevaplarım yavaş yavaş gelecektir eminim.Şimdilik bunları serbest bırakıyorum,kontrol sağlamaya çalıştıkça sarpa saracaklar biliyorum çünkü.Evrene bıraktığımdaysa bunlar herkesin yararına olacak şekilde çözülecek,mükemmel sonuçlar meydana gelecektir.Belki de herşey tersine döner önceden hep ters tarafından tuttuğum için gerçekleri göremiyorumdur belki ya da bir süre sonra istediğim (kendi) gerçekliğimi oluşturmaya başlayabilirim bilmiyorum..Zaman göstercek ve ben sabırlı olmayı biliyorum artık..


Şimdilik böyle..Hayat çok güzel..Kendimi gerçekten seviyorum ve kendime teşekkür ediyorum:)


Görüşmek üzere..

[phantomm]

Ayy yine çok mutluyum yine çok mutluyummm:)

Pardon merhaba:P

Ama çok eğleniyorummm.Hayat çok güzel.Yaşamak çok güzel.Kendimi çok seviyorum.Gerçekten ciddi ciddi sevmeye başladım.Ama bu sevgi Yaratandan ileri geliyor.O yüzden sağlıklı bir sevgi:)

Bugün yine erken kalktım ama çok geç yatabildiğim için zor kalktım ve erkenden çıkmam gerektiği için sabah rutinimi gerçekleştiremedim yogamı ve olumlamalarımı birasdan yapacağım.

Bugün stajım vardı.Ben de dün gece bazı materyaller hazırladım dersi anlatmak için.Kitaba bağlı kalmak istemedim ama kitaptaki konular ve alıştırmalar paralelinde birşeyler hazırladım.Bi de kendi özel eşyalarımdan götürdüm dersi anlatırken kullanmak için.Ve hepsi çok işe yaradı.Bir ders yerine tam 3 ders anlattım.:)Ve gerçekten çok güzeldi.


Materyaller çok basit bile olsa öğrencilerin dikkatini çekiyor.Tüm çocuklarımız pırıl pırıl aslında fırsat verildiğinde zehir gibiler..Ama seviyelere göre ayrılmamış 30-40 kişilik kalabalık sınıflar..Tabikii hem öğrencilerin hem öğretmenlerin işi çok zor.Öğrencilerin çoğu parmak kaldırıp söz alamadığı için öğretmenine ve derse küsüyor.Çok acı.Bir de ilgisiz alakasız öğretmenler..Okulu sırf disiplinden ibaret gören..Bunları görmek çok acı.Tabi ki de susan,hakkını savunamayan,okuldan ve eğitimden nefret eden bireyler yetişiyor ve sonra herkes soruyor neden böyle?Nedeni çok açık..


Öğretmenler, yeni nesil sizlerin eseri olacaktır!!!


İnşallah yeni nesil daha güzel yetişecek, daha bilinçli,daha sağlam..Öyle güzeller ki, o kadar tatlılar ki..Onlara çok güveniyorum.Türkiyemizin pırıl pırıl bir geleceği olacak inşallah onlar sayesinde.Ve ben de onlar için elimden geleni yapıcam.


Lütfen, tüm öğretmenler elimizdeki hazinenin bilincinde olalım.Belki daha bu aptal sisteme göre öğretmen olamadım(!) ama yine de kendimi bir öğretmen gibi görüyorum.Evet ben bir ÖĞRETMENİM.Ve mesleğimle onur duyuyorum.Çok teşekkür ederim Rabbim beni bu kadar güzel bir duyguya layık gördüğün için..


Ayy duygularım kabardı.Bunları yazmak aklımda yoktu ama kendimi tutamadım.Tüm öğretmenlere konuşabilsem keşke.Tüm öğretmenlerin vicdanına seslenebilsem!!Çünkü öyle şeyler görüyorum ki..Bu mesleği sevmeyen,çocukları sevmeyen, Türkiyeyi sevmeyen öğretmen olmasın kardeşim!!!OLMASINNNNN!!!Ben maaşımı alırım gerisine de karışmam zihniyetiyle öğretmen olanlardır bu ülkeyi geriye götürenler..(Bugün bazı şeyler duydum da üzüldüm biraz o yüzden bunları yazma ihtiyacı hissettim sanırım.)


Sadece bugünkü yaşadığım mutluluğu paylaşmak istemiştim sizinle.5. sınıflara 3 saat ders anlattım ve geribildirimler çok olumluydu.Sınıfın kendi öğretmeni de sağolsun çok beğendiğini söyledi bana ders bitiminde yorum yaparken ve inanılmaz derecede mutlu oldum.Yaşları gereği bayağı hareketliler,ilgi toplamak istiyorlar ve kolayca adapte olamıyorlar.Ayrıca dersi dinlemeyi pek sevmiyorlar:( Ama zaman zaman oyunlarla,resimlerle,onlara takılarak,herşeyi kullanarak anlatmaya çalıştım ve teneffüs arasında dahi önceden derse hiç ilgisi olmadığını gözlemlediğim birkaç öğrenci bile sorular sordu,parmak kaldırdı.Dersten çıkarken, ''öğretmenim çok güzel anlatıyorsunuz ben de anlıyorum ''diyenler, ''şurayı anlamadım neden öyle oldu ''diyenler,''yine siz anlatacak mısınız'' diye soranlar..Acayip mutlu oldum!!Öğretmen bana ''Ya sen bu işi baya kıvırıyosun, sınıfa hakimsin,çok düzenli de anlattın,herkesi de kattın derse,ilgilerini çekmeyi de başardın,yaramaz ve zayıf öğrencilerle iyi başettin,konuyu da öğrendiler,benim içim de rahat bu yüzden.'' dedi ve teşekkür etti:)


Ben de bana yardımcı olduğu için Yaradana,tüm evrene,çocuklarıma(:) ),kullandığım materyalllere hepsine hepsine teşekkürlerimi sundum.Bu azmim,enerjim hiç bitmesin..Ve en yakın zamanda kendi öğrencilerime kavuşmak dileğiyle, gerçekten bu mesleği yapmayı hakediyorsam en yakın zamanda olabilmeyi diliyorum, ve bunun gerçekleşmesini seçiyorum.


Teşekkür ederim kendim.Bak işte sen busun.İşte bugün 'bak yaptın' diyebildim sana.Ve gördün mü hiçte zor değil başarmak.Sana güveniyorum ama gerçekten güveniyorum.Lütfen sana verilmiş herşeyin farkında ol, ve hergün bir önceki günden daha iyi olmaya çalış.İnsanlar için mükemmeliyet budur.Herneysen onun en iyisi olmaya çalış.Ve bunu yapacaksın biliyorum.Sen artık iç disiplinini sağlamayı başaran,kendine güvenen ve kendini seven,hayatındaki mucizeleri görmeyi bilen birisin.

''Gerçek sen'' olmaya başladın.Başarıyorsun.Teşekkür ederim.Mutluluğu kendi içinde aramaya başladığın ve görmeyi bildiğin için sonsuz teşekkür ederim.Aferin sana..


Ve burdaki dostlarım..Pozitif eneriniz ve ışığınız için sizlere de sonsuz teşekkürler..Kocaman yüreklerinize mutluluğumdan bölüp, eşit parçalar halinde gönderiyorum şimdi:) umarım hissedersiniz ve hepinizin yüzlerinde güzel tebessümler oluşur.SİZLERİ SEVİYORUM..


Sevgilerimle:)

[teoman_]

biz de seni seviyoruz phantomm :)

[phantomm]

herşey iyi gidiyor çok şükür...

çalışmalarımı düzenli şekilde yapmaya gayret ediyorum.Ve bu hafta sadece bir kere erken kalkamadım o da hava çok kötüydü ve 10a kadar uyudum.olsun önemli değil:)alışana kadar olur böyle şeyler.

ama bu aralar kendimi yalnız hissediyorum.onu çok özlüyorum galiba..yanında olmayı..

ve sürekli şımarıklık yapasım var.çocukluk yapmak...:(hem de öyle basit bir istek değil aşırı derecede.oda arkadaşıma sardım bikaç gündür ama o da sıkılıdı galiba benle ilgilenecek birine ihtiyacım var:) neden böyle oldum ki bennnn:S geçsin artık şu durum!!

ders çalışıyorum.siteye de fazla takılmıyorum.önümüzdeki hafta tamamen okulu asmayı düşünüyorum böylece oturup eğitim bilimlerini bitirebildiğim kadar bitiricem.inşallah yani:)


sevgiler efenimmm.kendinize iyi bakın emii?:)

[phantomm]

bu arada paylaşmak istediğim birşey var.mümkünse bu konuda yorumlarınızı da almak isterim.

bir arkadaşım vardı sınıfta ve biz onunla bazı problemler yaşadık öncesinde çok yakındık ama.bi dizi tartışmalar sonrasında,olaylarda bizim için hayli büyüyüp içinden çıklımaz hal alınca yollarımız ayırdık ve defalarca üzerine düşünmeme rağmen hep haksızlığa uğradığımı düşünmüş ve içten içe üzülmüş,Allah'a havale etmiştim onu.affedemedim de.ama bu kişi hala sınıfımda ve beni çok rahatsız ediyordu.belki artık görmesem o kadar etkilenmem ama sürekli aynı ortamda olmak,gerçekten rahatsızlık vericiydi.

yoga seanslarımdan sonra kendimi çok iyi hissettiğim için o anki enerjimden aileme,sevdiğim insanlara bir de affedemediğim insanlara yolluyorum.onları affettiğimi,serbest bıraktığımı söylüyorum sürekli.

Ve o kızla tartıştığımızdan beri nerdeyse hiç gözgöze gelmemişken dün tam sınıftan çıkacakken göz göze geldik ve sanki bi an gözlerini çekmedi gibi geldi yani değişik bir elektrik hissettim.sizce yaptığım çalışmanın bir etkisi olabilir mi bu.aynı şekilde devam etmeli miyim?

bi de aynı şeklde enerji yolladığım diğer bir şahıs(ki bunu hiç ama hiç affedemiyordum) iki gündür hiç olmadığı şekilde bana hatırlatılıyor sürekli.onu tanığımı hiç bilmeyen şahıslar iki gündür gelip onun hakkında birşeyler soruyorlar ve ben onun hakkında konuşurken hala gerildiğimi hissediyorum!!


belki basit ve bağlantısız ama yine de bana tuhaf gelen şeyler oldu bunlar.doğru yolda mıyım acaba?

[phantomm]

Ah günlüğümm ahh..
İyi ki varsın..Şu an kendimi çok yalnız hissediyorum çünkü.Çünkü düşüncelerimi takip etmek,bu konuda kesin bir karar alıp sonuna kadar öyle gitmek o kadar zor ki..Karşımdaki insana hiçbirşekilde gücümün yetmediğini hissetmek..çaresizlik..Sadece Allah'a sığınıyorum..

Hayatımdaki herşey iyi güzel..Bir tek bu konu var.Çözdüm sanıyordum ama olmuyor olmuyor..Bıraksam olmuyor,sarılsam olmuyor..

Sabır,sabır,sabır,sabır,sabır,sabır,sabır,sabır,sa bır,sabır,sabır...............

İnşallah atlatıcam bun günleri..Geriye dönüp baktığımda sadece bir sis gibi görüneceksin bir zaman sonra.Sadece şu bir kaç ayı atlatmalıyım.Ondan sonrası çok kolay ve güzel olacak..

Ama sadece atlatmakta yeterli değil sanki gerçi..İçimde birşeyler eziliyor..Yenilmişlik duygusunu yenemiyorum,atlatamıyorum..

Serbest bırakmalıyım onu ve ona dair herşeyi..

Yapıcam,yapıcam,yapıcam..

Ben güçlüyüm,değerliyim,değerliyim,güçlüyüm,güçlüyüm,g üçlüyümmmmm!!!