[dygblmz]

phantomm Nickli Üyeden Alıntı

hmm güzel soru..hep bigün istediğim gibi birisi olacağıma inanıyorum aslında..ama ne derece güçlü bilemiyorum.sanırım sandığım kadar güçlü değil çünkü mesela bi hafta sonrasında yapmam gereken bi iş var; derim ki, ben yaparım yaa..herşeyin planını yaparım,kafamda düzenlerim,şunu şöyle bunu böyle yapıcam ve bitiricem.Ama harekete geçmek çok güç oluyor benim için.Ve yapmam gereken an geldiğinde kendimi güçsüz hissederim yapamıycam olmuycak zaten ben şunu da başaramamıştım bunu da yapamamıştım gibisinden düşünceler sarar..öyle anlar da güçlü olmadığım kanısına varırım.düşündüğüm hiçbişeyin gerçekleşmeyeceğine inanırım.gerçekten çok olumsuz bi insanım bunu söyleyip pekiştirmek istemiyorum ama bu her zaman böyle oldu maalesef.sanırım inancım yok evet.belki de bilincime böyle yerleşmiştir, belki de önce değişimi istiyorum değişebilirm diye mi olumlama yapmalıyım??hiç düşünmemiştim, değişimi istediğimi bunu kabullendiğimi sanıyordum belki de istemiyorumdur.yürekten inanmıyorum demekki..

inanç eksikliği olduğuna inanmıştım..tam yürekten istemiyorsun gücün yok sabrın yok erteliyorsun tembellik var..planların yarım kalıyor sonucunda mutsuz hissediyorsun kendini..aynı şeyleri bende yaşadım..iradesizlikten ve hep içimizde yaşamaktan her şeyi..ama bak bana..çok fazla karamsar biri söylüyor sana bunarı..BEN DEĞİŞİMİ YAŞIYORUM ŞUAN DA!prof biri değilimbu konuda çok fazla bilgim yok..kendi çapımda yaptığım ve kendimi yönlendirdiğim şeylerle bunları düşünebiliyorum..sınavlarım bitsin kendimi bu muhabbete adayacağım..umarım o zaman daha çok faydam olur sana..
işte dediğim gibi inanman için bir şeylerin peşine düşmelisin..BU KONUŞTUĞUMUZ ŞEYLER GERÇEK! sonuçları var..insanlar yaşıyorlar hayatı değişen insanlar var! neden onlardan biri olmayasın düşün bi! neden düzenini değiştirmeyesin! inanıyormuş gibi YAŞA bi süre..inanıyormuş gibi KANDIRMA KENDİNİ!...bi anda karar verip bi ada cayma..misal evdesin boş geçiriyorsun ne ypmalıyım diye düşünüyorsun aklına fikir geldi evren yolluyor sana bak cd alıp film izle diyor..şimdi kim gidip alacak deme kalk git ve al..amaaann dediğin an kafanda bi ışık yak..ve de ki kendine.. ben değişimi seçtim değişimde amaann boşverr kalsınn bilmem ne..bunlara yer yok de!! ve yap o andaa..
bak bende yeni toparlanıyorum neler yapıyorum günüm felsefe yapmakla geçiyor her yerde bana inanmayanlar oluyor hatta gülüyorlar ama bu gerçek..bununla ilgili kitaplar okumalısın..
ve gerçekten inanmadan istemeden hiç bişeyin üstesinden gelemezsin..ilk inancını kazan..bu konularla ilgili kitaplar oku seni heveslendirecek kitaplar...eminimmm!!! başaracaksın o zaman!!

[phantomm]

dygblmz Nickli Üyeden Alıntı

inanç eksikliği olduğuna inanmıştım..tam yürekten istemiyorsun gücün yok sabrın yok erteliyorsun tembellik var..planların yarım kalıyor sonucunda mutsuz hissediyorsun kendini..aynı şeyleri bende yaşadım..iradesizlikten ve hep içimizde yaşamaktan her şeyi..ama bak bana..çok fazla karamsar biri söylüyor sana bunarı..BEN DEĞİŞİMİ YAŞIYORUM ŞUAN DA!prof biri değilimbu konuda çok fazla bilgim yok..kendi çapımda yaptığım ve kendimi yönlendirdiğim şeylerle bunları düşünebiliyorum..sınavlarım bitsin kendimi bu muhabbete adayacağım..umarım o zaman daha çok faydam olur sana..
işte dediğim gibi inanman için bir şeylerin peşine düşmelisin..BU KONUŞTUĞUMUZ ŞEYLER GERÇEK! sonuçları var..insanlar yaşıyorlar hayatı değişen insanlar var! neden onlardan biri olmayasın düşün bi! neden düzenini değiştirmeyesin! inanıyormuş gibi YAŞA bi süre..inanıyormuş gibi KANDIRMA KENDİNİ!...bi anda karar verip bi ada cayma..misal evdesin boş geçiriyorsun ne ypmalıyım diye düşünüyorsun aklına fikir geldi evren yolluyor sana bak cd alıp film izle diyor..şimdi kim gidip alacak deme kalk git ve al..amaaann dediğin an kafanda bi ışık yak..ve de ki kendine.. ben değişimi seçtim değişimde amaann boşverr kalsınn bilmem ne..bunlara yer yok de!! ve yap o andaa..
bak bende yeni toparlanıyorum neler yapıyorum günüm felsefe yapmakla geçiyor her yerde bana inanmayanlar oluyor hatta gülüyorlar ama bu gerçek..bununla ilgili kitaplar okumalısın..
ve gerçekten inanmadan istemeden hiç bişeyin üstesinden gelemezsin..ilk inancını kazan..bu konularla ilgili kitaplar oku seni heveslendirecek kitaplar...eminimmm!!! başaracaksın o zaman!!

ya walla çok haklısın..demekki inandığım için değil kendimi kandırdığım bi süreliğine avuttuğum için böyle oluyormuş:) ama dediğim gibi korkularım var..mükemmel olamayacağımı, hata yapacağımı düşündüğüm için hiç bişi yapamıyorum saçmalığa bakar mısın??bunun ne derece aciz bi durum olduğunun ölesiye farkındayım ama içimde sınırlarım var..yerleşmiş taş gibi olmuşlar..misal bişeye itiraz edip hakkımı savuncam; içimdeki sess :'pişşt sen sus bakimm aaa şimdi hiç oluyo mu insanların düzenini bozcaksın, sonra sana ne biçim insan ne biçim kız diyecekler, hem çokta emin değilsin ya düşündüğün yanlışsa, ya birisi kızarsa ya alay ederlerse?..'
gibisinden bi saldırıyla beni engelliyor anlatabiliyo muyum??bütün bunlar çok saçma ve dayanaksız ama bugüne kadar yenemedim..belki de gerçekten istemedim bilmiyorum..zaten bugüne kadar yaşadığım hiç bi duygunun da gerçek olduğuna inanmadım kii!!
gerçekten desteğinize çok ihtiyacım var..çünkü bu iş benim tekelime kalırsa yine kaçabilirm :P(kendimden)bişiler yapmam lazım ama nerden başlayayım napayım bilmiyorum..bi de bu sene kpss,staj okuldaki hocalar..biyerden başlayıp aşama aşama gitmem lazım..istikrarı sağlayıp geriye hiç bakmadan güzel şeylere doğru ilerlemem lazım..

[dygblmz]

phantomm Nickli Üyeden Alıntı

ya walla çok haklısın..demekki inandığım için değil kendimi kandırdığım bi süreliğine avuttuğum için böyle oluyormuş:) ama dediğim gibi korkularım var..mükemmel olamayacağımı, hata yapacağımı düşündüğüm için hiç bişi yapamıyorum saçmalığa bakar mısın??bunun ne derece aciz bi durum olduğunun ölesiye farkındayım ama içimde sınırlarım var..yerleşmiş taş gibi olmuşlar..misal bişeye itiraz edip hakkımı savuncam; içimdeki sess :'pişşt sen sus bakimm aaa şimdi hiç oluyo mu insanların düzenini bozcaksın, sonra sana ne biçim insan ne biçim kız diyecekler, hem çokta emin değilsin ya düşündüğün yanlışsa, ya birisi kızarsa ya alay ederlerse?..'
gibisinden bi saldırıyla beni engelliyor anlatabiliyo muyum??bütün bunlar çok saçma ve dayanaksız ama bugüne kadar yenemedim..belki de gerçekten istemedim bilmiyorum..zaten bugüne kadar yaşadığım hiç bi duygunun da gerçek olduğuna inanmadım kii!!
gerçekten desteğinize çok ihtiyacım var..çünkü bu iş benim tekelime kalırsa yine kaçabilirm :P(kendimden)bişiler yapmam lazım ama nerden başlayayım napayım bilmiyorum..bi de bu sene kpss,staj okuldaki hocalar..biyerden başlayıp aşama aşama gitmem lazım..istikrarı sağlayıp geriye hiç bakmadan güzel şeylere doğru ilerlemem lazım..

sana yardımcı olurum yapman gerekenler konusunda her zaman..kendine güven çok önemli..bence uzun bi süre kendine güven ve başkalarının düşüncelerini önemsememe telkinlerini dinlemelisin ..sadece bu ikisini..başka bişey eklemeden kanımca tabi..korkmamadan göğsünü gere gere sölediğin yanlış doğru farketmez..konuşabilmelisin..konuşabildiğin zaman 'ben bunu yapabiliyorum bakın' elektriğini insanlara yayacaksın konuştuğun anda..onlar senin gözünün içine baktıkça sende onlara bakacaksın korkmadan! ve diyeceksin ki kendine benkonuşurken onlara konuşabiliorum elektriğini yayacağım ve onlar bu elektrkle etkisiz hale gelecekler..ve ben konuşmamı bitireceğim gönül rahatlığıyla sanki evde aynaya bakarak konuşuyormuş gibi kimse yokmuş gibi..onları etkisiz hale hatta seni onaylar hale getirmen için onların elektriğini halt etmen lazımm hiç zor değil bu yeter ki kalk ayağa ya da cvp ver söylenene..sen kendini çok rahat anlatabiliyorsun bak karşılıklı konuşabiliyorum seninle..sen benim dilimden anlıyorsun bize teşekkür ediyorsun..bende senin dilinden anlıyorum..cümlelerin güzelliği vurguların kalıbı içtenliğin anlatışına öyle bir yansıyor ki ben inanamadım senin konuşamadığına kızarıp bozardığına..sen yapabilirsin çünkü sen kendini ifade edebiliyorsun...gör bunu..

[comte]

Sevgili phantomm

Senin değişim ve gelişim başlamış bile aslında. Farkındasın bir çok şeyin, neyin neden kaynaklandığını da çözmüşsün gördüğüm kadarıyla.super

Burada hiç birimiz, tam ve özümüze ulaşmış değiliz. Kendini birçok yönden aşmış olan bir kaç arkadaşımız bile, hala ilerleme ve gelişim yolunda çabalamakta hatta seminerlere katılmaktalar.

Hala biz de uğraşıyoruz, blokajlarımızı eritmeye çalışıyoruz, yazılanları okuyup kendimize de pay çıkartmaya gayret ediyoruz.

Ben, hala ne yaşamışlar, nelerden geçmişler gibi soru işaretleriyle takip etmeye çalışıyorum günlükleri.

Yazılarını okuyunca, ne kadar içten yazdığını hissettim. Bir çok kimlik yüklenmiş galiba sana ve bunu korumaya çalışıyor bilinçaltın, ama aynı zamanda doğruyu da arıyor bir taraftan. (Çünkü kendi oluşturduğun bir kimlik değil sanki. )İşte bu arayış çok önemli. Doğruyu aramaya başladığında, onu mutlaka bulacaksındır. Bu da işte, acılarla, can sıkıntılarıyla ya da çeşitli huzursuzluklarla uyarı halinde bize ulaşıyor. Tekrar tekrar geliyor, bir yerlerde yanlış var mesajı. Bize onu bulup düzeltmek düşüyor. Sorun ancak o zaman düzeliyor zaten.

Tembelliğinin de ne olduğunu naçizane söyleyim mi sana. Çok düşündüğün için, çok yoruluyorsun, inançların da olumsuz olduğu için, korkuların oluşuyor, beyin de bunları düşiünmekten bitap düşüyor ve enerjisisz kalıyorsun. Sonuçta da, tembellikmiş gibi görünen, ama yorgunluk ve iştahsızlık hali oluyor. Bu bana da çok oluyor. Tek çaresi bazen iyice dinlenmek oluyor.

İnşallah, istediğin gibi biri olabilmen için, istediğin enerji ve sevgi yanında olur ve kısa süre içinde başarırsın.super

Sağlıcakla..

[phantomm]

redflowers,sanemce, merto ve dygblmz
gerçekten çok teşekkür ederim..bi anlık kendime sinir anımda yazdığım birşeye o kadar güzel dönüşler yaptınız ki..o kadar duygulandım ki desteğinizi görünce..nasıl teşekkür edeyim bilmiyorum..hepiniz çok güzel şeyler yazmışsınız hepsinden bişeyler kaptım.beni anlayan, destek olmaya çalışan insanların varlığını yeniden görmek inanılmaz iyi hissettiriyor.. iyi ki varsınız..

evet herşeyin uzun zamandır farkındayım.yolunda gitmeyen şeyler var bunu hep bildim ama kimseyle paylaşamadım.babama anlatamadım; kızardı,anlamazdı daha doğrusu.annemin yeterince işi vardı sinirliydi o da..şimdi ilişkilerimiz daha iyi yaklaşık dört senedir ama ben hiç bi zaman ailemden istediğim şeyleri göremedim,o sıcaklığı hissedemedim..kötü değiller çokta seviyorum hatta,ama billinçli değiller tek sorun bu.dediğim gibi arkadaşım da olmadı olamıyordu hep farklı hissediyordum kendimi ya da dışlanıyordum.daha sonra da insanlara güvensizlik başladı bi gün yanımda olup ertesi gün arkamdan konuşan çocuklar yüzünden.ve ben herşeyi bastırdım biriktirdim..daha küçücükken günlük yazardım ona söylerdim herşeyi.herşeyi bastırdım,gizledim..herkes beni gördüğünde 'ne kadar iyi bi kız' derdi 'maşallah çok uslu,edepli,hanımhanımcık..!' ya bu çocuk hiç konuşmuyodu niye kimsenin dikkatini çekmiyodu acaba??ailem gayet memnundu çok uslu ve akıllı bi kızları vardı!aman ne güzel!! şimdi hala kendini anlatamıyo..
ailemin yetiştirme tarzından dolayı da korkak,çekingen,kendini ifade edemeyen,bilen ama söyleyemeyen biri olup çıktım.hep kendim savaştım hep, düzelmeye çalıştım.doğru nedir? mutluluk nedir?başka çocuklar napıyor?ben bu dünyada neden varım??sürekli düşünen bi çocuk..aynı şimdiki gibi.konuşmak istese,bişiler yapmak istese babasından korkar,öğretmeninden korkar(çünkü onu da babası gibi sanır),alay edilmekten korkar..herşeyden korkar.ve hala böyleyim sanırım harekete geçmek istediğimde bi korku,bi heyecan,gerilim,yorgunluk çöküyor üstüme..ve ben bunları atamıyorum çareyi kaçmakta buluyorum..hep yaptığım gibi..hata yapsam kızıcaklar..hata yapsam alay ederler..mükemmel olmalıyım,herşeyi başarabilmeliyim,aileme layık olmalıyım,babamı kızdırmamalıyım annemi üzmemeliyim,herşeyi bilmeliyim,sevilmeliyim,onaylanmalıyım..böyle düşünerek yaşamak gerçekten çok ağır..eziyet gibi..tamam gülersin,arada bir küçükte olsa mutluluklar yaşarsın ama yine gelir seni bulurlar..ve hep cezalandırılar..
şimdi farkediyorum biliyo musunuz??ben hayatı değil korkmayı yaşamışım,kaçmayı..
sonuç olarak şuan başarılı bi insanım diyebilirim..ailem başarılı olmamla gurur duyuyor haklı olarak ama mutsuzluğumu göremiyorlar sanıırım hala..şimdi yeniden farkettim ben onlara çok kızgınım!!..hata olarak gördüğüm herşey onların suçu değil elbette ama yine de bundan daha iyisini yapabilirlerdi.hata yapmışlar ve ben böyle oldum gördünüz mü işte bu da beni korkutuyor, 'ya aynısını sen de yaparsan??!!' diyorum kendime..'ya senin çocuğunda bi şekilde mutsuz olursa??'' bunu düşünmek bile içimi daraltıyo nefesimi kesiyo!!hayır diyorum mükemmel olmalısın hata yapmamalısın, oku,araştır,öğren..anne olmak kolay değil!! sonra öğretmen olucaksın mesela herşeyi tam yapmalısın, herkes herşeyi öğrenmeli,aldığın maaşı zerresine kadar hak etmelisin..sen başkaları gibi değilsin, farklısın, herşeyin farkındasın, mükemmel olmalısın!!(bunlar imkansız biliyorum ama bu düşünceden kopamıyorum beynime öyle bi yerlemiş ki!)
işte..kaçamıyorum bu düşüncelerden..bazen , bazen değil çoğu zaman hastalıklı olduğumu düşünüyorum..neden hep aşırı düşünüyorum ve bunu nasıl aşıcam nasıl harekete geçicem?ne zaman kaçmamayı öğrenicem?sorumluluk almayı biliyorum bunu çok denedim ama mükemmel yapamadığım korkusu,endişesi kaçmama neden oldu her defasında.(mesleğimden de bu şekilde soğurum diye korkuyorum.)gerçi kendimi aşmak için yaptığım şeyler çok şükür ki işe yaradı biraz, en azından az da olsa konuşabilmeyi birazcık rahat olmayı başardım..ama bu da bana yetmiyo.ben yapabileceklerimi biliyorum içimdeki potansiyeli biliyorum bunu gösterememek,istediğim zaman konuşamamak,istediğim gibi başaramamak beni kızdırıyor..
kendimi sıradan görebilmeyi istiyorum,hata yapabilme hakkı tanımak istiyorum kendime..insanlar içinde farklı hissetmelerin,rahatsız olmaların,sürekli birilerinden onaylama görmek istemelerin bitmesini istiyorum..içimdeki benin dışarıya çıkmasını istiyorum..hissettiğim yapaylığın bitmesini..GERÇEKTEN SEVEBİLMEYİ ÖĞRENMEK İSTİYORUM!!
geçmişi,ailemi,kendimi kabul edip sevmem lazım..ama bu bana şimdiye kadar hiç mümkün gelmemiş şimdi ayırdına vardım bunun da sizler sayesinde..saolun..şimdi yazarken bile evet diyorum imkansız nasıl olacakki??



yazdıklarınızı okuyunca herşey beynime akın etti bi anda bisürü şey yazdım ve sanırım çokta karmaşık oldular..özür dilerim:( sorularınıza cevap verip kendimi anlatabildi mi bilmiyorum çünkü kafam ve kalbim çok karışık:(.
not:):sevgili sanemce, üslubun gayet samimi bence..
hepinize tekrardan teşekkür ederim..

[Merto]

phantomm Nickli Üyeden Alıntı

bilen ama söyleyemeyen biri olup çıktım.

konuşmak istese,bişiler yapmak istese babasından korkar,öğretmeninden korkar(çünkü onu da babası gibi sanır),alay edilmekten korkar..

harekete geçmek istediğimde bi korku,bi heyecan,gerilim,yorgunluk çöküyor üstüme..

çareyi kaçmakta buluyorum..hep yaptığım gibi..hata yapsam kızıcaklar..hata yapsam alay ederler..mükemmel olmalıyım,herşeyi başarabilmeliyim,aileme layık olmalıyım,babamı kızdırmamalıyım annemi üzmemeliyim,herşeyi bilmeliyim,sevilmeliyim,onaylanmalıyım..

arada bir küçükte olsa mutluluklar yaşarsın ama yine gelir seni bulurlar..ve hep cezalandırılar..

şimdi farkediyorum biliyo musunuz??ben hayatı değil korkmayı yaşamışım,kaçmayı..

hayır diyorum mükemmel olmalısın hata yapmamalısın, oku,araştır,öğren..

öğretmen olucaksın mesela herşeyi tam yapmalısın, herkes herşeyi öğrenmeli,aldığın maaşı zerresine kadar hak etmelisin..

sen başkaları gibi değilsin, farklısın, herşeyin farkındasın, mükemmel olmalısın!!(bunlar imkansız biliyorum ama bu düşünceden kopamıyorum beynime öyle bi yerlemiş ki!)

ne zaman kaçmamayı öğrenicem?

sorumluluk almayı biliyorum bunu çok denedim ama mükemmel yapamadığım korkusu,endişesi kaçmama neden oldu her defasında.

ben yapabileceklerimi biliyorum içimdeki potansiyeli biliyorum

hata yapabilme hakkı tanımak istiyorum kendime..

içimdeki benin dışarıya çıkmasını istiyorum..hissettiğim yapaylığın bitmesini..

GERÇEKTEN SEVEBİLMEYİ ÖĞRENMEK İSTİYORUM!!

geçmişi,ailemi,kendimi kabul edip sevmem lazım..

nasıl olacakki??



yazdıklarınızı okuyunca herşey beynime akın etti bi anda bisürü şey yazdım ve sanırım çokta karmaşık oldular.. özür dilerim:(

..

Sevgili phantom, kendinle ilgili tespitlerinin ve ipuçlarının bulunduğu son derece içten paylaşımın için tebrik ederek başlamak istiyorum seni.
Değişimi tamamlayıp sonra diğer herşeyi yapmalıyım belkide demişsin diğer bir yazında ya; değişim zaten bir süreçtir, ve senin kendindeki tespitlerinden birindeki mükemmelliyetçilik kavramının bir süreci olan o "olmadan olmaz" "önce şu olmalı ki şu da olabilsin" düşünce süreci, yapmak istediklerinin hiçbirini yapmana imkan tanımazlığı ile karşına dikilecektir. Kısacası şu an yapmakta olduğun gibi bir yerinden başlamak ve devam etmek en verimli davranış olarak kabul edilebilir.

İzninle yazından aldığım bazı cümleler üzerinden -kendinle ilgili ipuçları ve çalışma alanları çıkartacak ve bazı çıkarımlara ve kör noktalara ulaşmanı sağlayabilecek - bir sorularla düşünme çalışması yapalım.


bilen ama söyleyemeyen biri olup çıktım.
Bildiğim halde dile getirmemem bana ne kazandırıyor?
Bildiklerimi ya da düşüncelerimi ifade etsem ne/neler farklı olur?
Bunu yapmamı ne sağlar?
Bunu ilk olarak nerede ve ne şekilde yapmak bana iyi hissetirir?

Bu sorular nedenlerden çok güncel tespitleri ve hayatının bu aşamasında nerede olduğunu tespit etmeni destekleyecektir...

konuşmak istese,bişiler yapmak istese babasından korkar,öğretmeninden korkar(çünkü onu da babası gibi sanır),alay edilmekten korkar..
Karşılaşacağım tepkilerle ve korkularımla ilgili varsayımlarım nelerdir?
Bana kızdıklarında ya da alay edildiğinde şu anki benin tepkileri nasıl olacaktır?
Saklanmak beni neden/nelerden koruyor?
Babam ya da öğretmenim yani otorite bana ne ifade ediyor?
Otoritenin onayı beni nasıl ya da nelerden koruyor?
Ortalarda olur ve kendimi özgürce ifade edersem ne olur?

harekete geçmek istediğimde bi korku,bi heyecan,gerilim,yorgunluk çöküyor üstüme..
Harekete geçtiğimde nelerle karşılaşıyorum?
Çok basit bile olsa harekete geçmek isteyeceğim ilk somut konular neler olabilir?
Harekete geçmek üzere iken hissettiğim bu duyguları hedeflerime ulaşmada nasıl yakıt olarak kullanabilirim?

Dünyaca ünlü starlar dahi sahneye çıkarken duydukları heyecan ve korku sayesinde performanslarıı katladıklarını düşünüyorlar.

çareyi kaçmakta buluyorum..hep yaptığım gibi..hata yapsam kızıcaklar..hata yapsam alay ederler..mükemmel olmalıyım,herşeyi başarabilmeliyim,aileme layık olmalıyım,babamı kızdırmamalıyım annemi üzmemeliyim,herşeyi bilmeliyim,sevilmeliyim,onaylanmalıyım..
Kaçarak kendimi nasıl ve nelerden koruyorum?
Kaçmak yerine başka bir şeyi tercih etsem nasıl hissederim?
Mükemmel olan 10 kişi kimlerdir? ( Dünya üzerinden mükemmel 10 kişiyi yaz :)
İyi yaptığım şeyler nelerdir?
İyi olmasa da bana yeten şeyler nelerdir?
Mükemmel olduğum zaman beni ne ya da kim takdir edecek?
Kendi içimden takdir duygumu nasıl geliştirebilirim?

arada bir küçükte olsa mutluluklar yaşarsın ama yine gelir seni bulurlar..ve hep cezalandırılar..
Mutlu ya da başarılı olduğunda ne şekilde cezalandırılacaksın?
Mutlu ya da başarılı olduğunda kendini ne şekilde ödüllendirmek isterdin?
Başarılı olduğunda sonuçlarını değerlendirmek adına varsayımların hangi gerçeklere dayanıyor?
Mükemmel olmaya iten dürtülerim nelerdir?

şimdi farkediyorum biliyo musunuz??ben hayatı değil korkmayı yaşamışım,kaçmayı..
Ortalarda olursan neler olur?
Ne zamana kadar saklanmaya devam edeceksin? Somut bir tarih belirle?
Tam olarak kaçtığım nedir?

hayır diyorum mükemmel olmalısın hata yapmamalısın, oku,araştır,öğren..
Bilinçli olarak hata yapma özgürlüğümü nasıl kullanmak isterim?
Beni ben yapan hata dediğim şeyler nelerdir?
Bu durumdan ve yaşadıklarımdan ne öğrenebilirim?
Hata dediğim durumlarda sorumluluğum %kaç?
Benim gerçek sorumluluğum nedir?

öğretmen olucaksın mesela herşeyi tam yapmalısın, herkes herşeyi öğrenmeli,aldığın maaşı zerresine kadar hak etmelisin..
Hak ediş ile ilgili varsayımlarım nelerdir?
Öğretmen olarak sahip olmam gereken donanımlar nelerdir?
Bu donanımları zaman içinde edinmek için neler yapabilirim?
Öğrencilerime ve çocuklarıma katmak istediğim asıl değerler nelerdir?
Bu konudaki sorumluluğum nedir?

sen başkaları gibi değilsin, farklısın, herşeyin farkındasın, mükemmel olmalısın!!(bunlar imkansız biliyorum ama bu düşünceden kopamıyorum beynime öyle bi yerlemiş ki!)
Zorunluluklarım olmasa nasıl davranırdım?
Kendime ulaşılmaz hedefler koyarak ne gibi kazançlar elde ediyorum?
Neye göre/Kime göre mükemmel ya da iyi ya da başarılı?
Kriterlerim nelerdir?

ne zaman kaçmamayı öğrenicem?
Ne zaman saklanmaktan vazgeçeceğim?
Bununla ilgili karşıt ilk eylemimi ne zaman yapacağım?
Konu ya da tarih belirleme!

sorumluluk almayı biliyorum bunu çok denedim ama mükemmel yapamadığım korkusu,endişesi kaçmama neden oldu her defasında.
Sorumluluk almak isteyeceğim ilk şey ne olurdu?
Kaçmasam ve mükemmel de olmasam en kötü ihtimaller neler olurdu?
En çok yapmak isteyeceğim şey nedir? Bunu nasıl yapabilirim? Ne zaman?

ben yapabileceklerimi biliyorum içimdeki potansiyeli biliyorum
Potansiyelini nerelerde kullanmaya gönüllüsün?
Bildiklerini hangi alanda kullanmak sana heyecan verir?
Yapmak isteyeceğin ilk şey nedir?
Harika potansiyelini dünyaya sunmanı engelleyen nedir?
Engel olarak gördüklerinle ilgili yapmak isteyeceğin ilk 3 şey ne olurdu?

hata yapabilme hakkı tanımak istiyorum kendime..
içimdeki benin dışarıya çıkmasını istiyorum..hissettiğim yapaylığın bitmesini..
GERÇEKTEN SEVEBİLMEYİ ÖĞRENMEK İSTİYORUM!! geçmişi,ailemi,kendimi kabul edip sevmem lazım..

nasıl olacakki??
Evet nasıl yapmak istersin?
Nasıl bir hedef seni bu sonuçlara götürür?

yazdıklarınızı okuyunca herşey beynime akın etti bi anda bisürü şey yazdım ve sanırım çokta karmaşık oldular.. özür dilerim:(
Özür dileyecek ne yaptın ? :)


Her insanın içinde sonsuz ve sınırsız bir potansiyel olduğu muhakkaktır. Ve insanların yaşam amaçları vardır, insanlar henüz bunun ne olduğunu bilmeselerde o yönde deneyimleri hayatlarında bulurlar.. Bizleri biz yapan ise tüm bu deneyim ve bilgilerle "ne yapacağımıza karar vermemizdir".
Olan olmuştur ve olmaya devam edecektir, her an da bu olanlarla ne yapacağımız bizim işimizdir.

Olan herşeyi ve herkezi kabul ve affetmek gerçekten çok önemlidir. Şöyleki artık geçmişe ve drama takılı kalmaz ve şimdi de ne yapacağınıza odaklanırsınız. An da kalmanın ve geçmişi affetmenin esprisi budur. Evet basit görünür ama çok etkilidir. Affedip, kabul edip, elimizdekilerle ne yapacağımıza karar vermek üzere harekete geçmeden kalıcı birşeyler yapabilmek ve sürekli değişim sürecinde bir hayat sürmek neredeyse olanaksızdır.

Sevgiler MERT.

[phantomm]

sevgili mert bey (ya da şuan ki duygularımla mert abi mi demeliyim bilmiyorum:) ),
yazdıklarınızı okyup bitirdiğimde yüzümdeki güzel tebessümü farkettim..mutlu olduğumu farkettim.
sorularınızın herbiri güzel birer hediyeydi sanki.okurken anlamaya çalışmaktan çok ruhumu nasıl iyileştirdiklerini,hakiki bir dostun başımı okşaması gibi gelen o duyguyu hissetmeyi seçtimm daha çok.sanki sizlerin gösterdiği ilgi beni şımartıyor biliyo musunuz?:) bunu söylemekte beni şu an biraz utandırsa da mutluyum ve bunu paylaşmak istedim öncelikle.

şimdi cevaplara geleyim.ama şu an kendimi hepsini cevaplayacak kadar hazır hissetmiyorum.fakat yaptığınız bu güzel çalışmayı en iyi şekilde kullanmayı,bundan görebilceğim azami faydaya ulaşmayı düşünüyorum.sorularınızın herbirini duygu,düşüncelerimi yazmak için kullandığım(bayadır boşladığım için belki de bana küsen ) defterime özenle kaydedeceğim bilginiz olsun..ve üzerlerinde düşünüp herbirini cevaplıycam.bunu kendime ödev bildim.ne kadar zaman alır bilmiyorum ama bu derin bir analiz olur sanırım, yapacağım çalışmalara nerden başlayacağım konusunda da ışık tutar bana:)verdiğim cevapları buraya da yazarım.
şu an verebileceğim tek cevap, özür konusuna:) özür diledim, çünkü biranda bi çok şeyi kontrolsüz yazmıştım, kafanız karışır, okumaktan sıkılırsınız daralırsınız diye korkmuştum:( :):)
görüşmek üzere,
sevgiler,saygılar.

[dygblmz]

off ya seni etkileyebildiysek ne mutlu bize..kendi adıma çok seviniyorum amacım istedğim bu yönde..seni kandırmak değil amac görmediğin şeyleri göstermeye çalıştım..görmeni istiyorum çünkü bu var olan bişe mantıklı ol hayatımızı böyle geçiremeyiz dimi:))
kafan çok karışık tahmin etmiştim..braz kendini dinle iyi yada kötü hiç bişe düşünmeden bir süre kendini dinle canm..:)) kolay gelsin sana..:))

[Merto]

Sevgili phantom, senin hissettiğini söylediğin mutluluk ve gülümseme şu an bana da geçti, ve kendini ifade etmeye başladığında insanlar üzerinde zincirleme bir pozitif reaksiyon yaratabileceğin kanıtlanmış oldu buradan.
Eminim bu günlükteki paylaşımlarını okuyan bütün dostlarda bundan faydalanıyorlar ve faydalanacaklar.

Ve eminim sen kısa bir süre sonra bu pozitif ifadeni başta yakın çevren ve öğrenci adayların olmak üzere tüm dünyaya sunmaya daha istekli olacaksın.

Çok anlamlı ve değerli olan Abi hitabın içinde aldım kabul ettim, bizler burada birbirimizle kardeşlik, abilik, dostluk gibi bir çok sıfatla tanımlanabilecek bir sinerji yaratıyoruz hep birlikte. Ben buna "Telkin kardeşliği " demek istedim şu an :)

Ve son olarak özrün hakkındaki yorumun için; bu sana değerli bir geri bildirim olması için sistem tarafından düzenlenen bir durumdu belkide ve mesajıda gayet açık bence;
"Sen kontrolsüz değilsin, insanların kafasını karıştırmıyorsun, onları sıkmıyorsun ve daraltmıyorsun."

Yani;
"Sen en dar zamanlarda bile kontrollü ve bildiklerini hissettiklerini açıkça ifade edebilen, insanları açık ve net düşünmeye sevkeden, insanlarla keyifli vakit geçirecek sohbet ve birikime sahip birisin...."

Ve benden de son birşey; insanları düşünmeye ve üretmeye sevkeden bir üslübun var... Kanıtı ise; geriye doğru bu konuya baktığında sana yazılan cevapların ne kadar dolu, üretken, destekleyici ve geliştirici olduğunda yatıyor.

Mert.

[Merto]

Allahım böyle güzel varlıkları hayatıma kattığın için şükürler olsun.
Başta Phantom olmak üzere bu sayfalarda olan herkez; iyi ki varsınız.

Teşekkürler.