[taçyaprak]

zehir gibi gece geçirdim biraz önce yataktan kalktım sabah oldu diye ama hiç uyuyamadım
düşünceler bana izin vermedi gece yatarken kafamdan buraya günlüğüme yaşadıklarımı yazdım nasıl hissettiğimi tabii bunu zihnimden yaptım buraya şimdi ne kadarını aktarabileceğimi bilmiyorum geç yattım ve dün gece öğrendiklerimden sonra fena yıkıldım sabaha kadar ağladım gözlerim şu an yanıyo ağlamaktan mı yoksa bilgisayarımdaki devamlı çalan telkinlerden mi bilmiyorum şimdi biraz sakinim
son haftalarda kötüydüm nedense toparlanamıyordum bu olay herşeyin üstüne kötü mü oldu(ki ben öyle hissediyorum şu an gerçi herharukalde ben yine aynı olurdum beni etkilerdi onu hiç affetmicem hiç)yoksa herşeyde bir hayır mı var bilemiyorum gerçekleri öğrendiğim için içimde bi parça rahatladı çünkü emin olmak ,istemiştim daaha önce de ve şimdi gerçekler hiç ummadığım bi şekilde ummadığım bir insandan bana geldi ama rahatlayan kısım bir parçaydı ve yeterli değildi
uzun süredir devam eden kalp beyin çatışmam sona erdi beynim en son öğrendiği şey sonucunda kalbimin çıkacak sesi kalmadı
sabaha kadar canım acıdı,nefesim kesildi bazen ne felaket bişey mi sanki o an hiç geçmicek gibi,geçeceğini biliyosun,zamanla unutacağını ama yine de o anki acıyı engelleyemiyosun ama ben daha önce de acılarım hep böyle atlattım sonuna kadar üzüldüm,hatta hırpaladım kendimi ama içimden attım gittim o insanları şimdi geçmişte üzüldüğüm o insanları hiç hatırlamıyorsam hatta onlar için beddua bile etmediysem bunu da atlatabilirim diye düşünüyorum
herkesin çokça başına gelen artık sıradan sayılan birşeyi ben ilk defa yaşıyorum ama o insan için sakin olamıyorum umarım o da acı çeker en kötüsü bi şekilde yaptıkların farkına varır da vicdanı onu inşaallah maffeder(bence en kötüsü bu pişmanlık)