Buraya yazarken bile çekiniyorum ... :(
 

Slmlar arkadaşlar konuya nasıl gireceğimi bilemiyorum ama artık yeter demekle beraber yazmak istiyorum... askerden geleli yaklaşık 4 ay oldu çalışmıyorum işsizim artık bunalıma girdim sanırım... ne oluyor bana bilmiyorum herşeyden çekinir oldum iş başvurusu dahi yapamıyorum işi yapamama korkusu var sanırım özgüven eksikliği hat safada ve bu yüzden çok şeyden geride kaldığımı düşünüyorum insanlara bakıyorum çok rahatlar tanıdıklarımın çevremdeki insanların geneli çok genişler çok rahatlar acaba diyorum sorun bendemi ben mi çok sıkıyorum kendimi diyorum ama cevap bulamıyorum özgüvenim yok denecek kadar az ankesiyete kişilik bozukluğu panik atak alınganlık asabilik çekingenlik ilk aşamada sosyal fobi sanırım tüm psikolojik rahatsızlıklar mevcut bende çıkmazlardayım kendimi hep yetersiz hissediyorum ne yapıcam bilmiyorum birinede söyleyemiyorum sıyırmak üzereyim çok olumsuz bakıyorum olaylara karamsarlık hat safada neden bilmiyorum bu özgüven eksikliği yüzünden okul hayatımda arkadaş çevremdeki insanların gözünde hep 2.ci sırada kaldığımı hissediyorum ve sanırım öyle neden böylelim bilmiyorum derin düşündükçe bu olaylar bende çok uzun yıllardan beri var ve çözüm bulamadım henüz ... babamla anlaşamıyorum yıldızım pek barışmıyor belki hep iyiliğimi istiyor ama geriliyorum hep bazen eve gelmek dahi istemiyorum ne kadar sorunluymuşum be arkadaşsadanim bu formu bulduğuma kendim çok sevindim umarım şahsi olarak faydası olur ki olduğunu düşündüğüm için yazdım bunları herşeyin ilk faslı beni bitiyor alışınca sorun yok diye düşünüyorum en azından içim rahat oluyor ama o ilk tanışmalar yeni bi ortama tanımadığım insanları gördükçe çoğu kez soğuk ter atıyorum kendi adıma bi konu oldğunda ama bi arkadşmla bi yere gidip başkalarıyla görüşmek pek sıkıntı yaratmıyor kendimle ilgili bir çok konuda içim sıkılıyor daralıyorum ... hep acaba diye diye bi hal oluyorum bazen keşke doğmasaydım diyorum ... çok anormalim yani arkadaşlar biliyorum sizide sıktım okurken belkide uyuz olan dahi vardır bana ama çok görmeyin lütfen ... bunları yazarken bile acabalarla dolu sorular aklıma geliyor ... hiç birşeyi beğenmiyorum kendimle ilgili bi konuysa saçlarımda döküldü zaten stres sıkıntı derken mükemmelliyetçi bi yapım mı var acaba diye düşünüyorum ama oda değil çıkmazlardayım şu an aklıma gelenleri yazdım belki daha çok sıkıntılarım çıkar.... arkadaşlar benim durumumda olanınız varmı yada varmıydı yada vardıda düzeldimi nasıl ? ohh be rahatladım biraz bunları yazınca ... telkinleride 4 5 gün oldu dinleyeli zaten siteyle yeni tanıştım umarım tüm insanlık adına yararlı olur bu telkinler ...çok kaydadeğer bi platform burası umarım herkesin tüm sorunları çözülür sağlıklı mutlu bi yaşam içinde yaşarız inş. saygılarımla...

Cevap: Buraya yazarken bile çekiniyorum ... :(
 

hoşgeldin öncelikle ben bu kadar bile yazmamıştım hakkımda :)
çok güzel değişimler olacak emin ol

ama öncelikle küçük bir tavsiyem var imzana uygun bir resim daha çok yakışır sana :)

Cevap: Buraya yazarken bile çekiniyorum ... :(
 

hb. arkadaşım saol cevap verdiğin için umarım olur .... resmide tavsiyeni dikkate alarak değiştiriyorum :)

Cevap: Buraya yazarken bile çekiniyorum ... :(
 

aramıza hoşgeldin . senden ricam telkinleri sırasıyla yapman siteyi takip et her çok güzel olucak.O0O0O0

Cevap: Buraya yazarken bile çekiniyorum ... :(
 

hb. telkinleri akşamları yatana kadar dinliyorum şu an tüm telkinleri ekledim sırayla dinliyorum umarım etkisi olur ki ilk dinlediğim gün başımın ön kısmı ağrıyordu korktum başkta ama forumda çoğu kişide olmuş sanırım rahatladım sonra şu an başım ağrımıyor ama uzun süreden beri rüya görmüyordum dinlediğim ilk günden itibaren hergün garib garib rüyalar görür oldum kabus görmüyorum Allah tan. belkide görüyorum ama yataktan kaldırmıyor beni ....umarım herkes istediği gibi düzelir ve olur ...saygılar.

Cevap: Buraya yazarken bile çekiniyorum ... :(
 

forumun ufak ufak değişik noktalarını incelersen yapman gerekenleri ve sorularına cevapları bulabilirsin

Cevap: Buraya yazarken bile çekiniyorum ... :(
 

Anlattıklarını birçoğu bendede var. Bazen bişeyler yazarken bende çekiniyorum. İş bulma konusunda da bi arkadaşım biyerde açık olduğunu söyledi. Başvursam alınacağımdan eminim. Ama gidemedim oraya gidince ne diyecektim, başvursam bile işe giderken yapabilir miyim edebilir miyim sıkıntısı yaşayacaktım. Bütün gün bilgisayar başındayım. Telkinleri dinlemeye çalışıyorum ailem bu telkinlerle iyi olacağıma inanmıyor. Dışarı çık gez dolaş insanlarla konuş böyle oturduğun yerden olmaz diyorlar. Bazen evde eksik gedik oluyor onları almaya çıkıyorum ama o zaman bile sıkılıyor içim kendime anlam veremiyorum. Telkinlere yeniden başladım önceden kısa süre dinlemiş bi etki alamayınca işe yaramıyor diye düşünmüştüm. 3 gündür dinlemeye çalışıyorum bu uzun sürecek inşallah. Hoşgeldin doğru yerdesin. Herşey istediğin gibi olur umarım.

Cevap: Buraya yazarken bile çekiniyorum ... :(
 

anladım ... umarım düzelme olur elegans bunlara sebebiyet veren ne acaba diye düşünüyorum kesin cevap yok gene ... sonumuz hayrola...

Cevap: Buraya yazarken bile çekiniyorum ... :(
 

İşsizlik canını sıkıyor. Askerden geldim diyince sen ilk etapta "acaba uyum süreci mi" diye düşünmüştüm. Çünkü insanların askerden dönüşte normal hayata uyum sağlaması biraz zaman alıyor.

- Kendine biraz daha zaman tanı.

- Bu arada telkinleri dinlemek de faydalı olacaktır. Telkinleri dinleme konusunda Rehber bölümüne göz atabilirsin. İlk sırada ego ve suçluluk ardından da güven çok işine yarayacaktır. Kendine güven güvenimin düştüğü dönemler de dinlediğim vazgeçilmez telkinlerimden :))

- Negatif düşüncelerinden kurtul. İlk yazdığın iletiye bir bak ne kadar olumsuz ifade var. Ruh halini yansıtıyor cümlelerin. Cümlelerini değiştirdikçe ruh halin de iyileşecek. Olumlamalardan faydalanabilirsin.

Asla yetersiz değilsin. Her insan bir potansiyele(belki de sonsuz bir potansiyel) sahip ve her insan değerlidir. Potansiyelimizin sınırlarını da biz belirliyoruz. Seçimlerimizle hayatımızı şekillendiriyoruz. Aynaya baktığımızda güzel/yakışıklı olduğumuzu düşünüyorsak öyleyizdir. Kendimizi öyle kabul etmişizdir. Önemli olan bizim kendimizi nasıl algıladığımızdır.

Karar verme noktasında önemli olan hayattan ne istediğimizi bilmek. Ne istediğini bilmek de yetmez. O isteğe ulaşmak için harekete geçmelisin.

Ebeveynlerimizi çok seviyoruz. Ama şu noktada çelişiyoruz. Onlar bizim kendimiz gibi olmamızdan çok kendi istedikleri gibi olmamazı istiyor. En azından annemle bu konuda çok tartışıyorduk. Tabi isteklerimiz uymadığında ya ben istemeyerek onun istediğini yapıyordum. Ya da yapmıyordum kocaman bir tartışma çıkıyordu. Sonu hüsran gözyaşı vs.
Şimdilerde kendi isteklerimi biliyorum o tür durumlarda daha akılcı çözümler bulmaya çalışıyorum. Düşünce ve isteklerimi sakinlikle anlatmaya ve onun da beni dinlemesini sağlamaya çalışıyorum. Dinlemiyorsa susuyorum. Kendi haline bırakıyorum. Dinlemeye hazır olduğunda tekrar konuşuyorum.

- Yapabilirsen "içini sıkan ve seni daraltan" ruh halinden de kurtul.

Kurtul kurt diyorum belki çok zor görünüyor ama bazen zıplamak kadar kolay olduğunu söylüyorlar. Duyunca delilik gibi geliyor belki de. Ama bu tavsiyeyi Amerikalı bir kişisel gelişim yazarının kitabından alıntıdır. :)

Doğru yerdesin şanslısın bu siteyi keşfettin. Burda çok güzel insanlar çok, faydalı paylaşımlar var. Aslında anormal falan da değilsin sadece sorunlarla nasıl başa çıkacağını bilmiyorsun.

Burda bunları yazdın diye sana kimse uyuz olmaz bence. En azından kendi adıma o tür olumsuz duygular geldiğinde kendime bunu yaşamak için izin vermiyorum. (Pembe gözlüklerden bakma modu)

Bazen kişisel anlamda en gelişmiş kişiler bile olumsuzluklardan nasıl kurtulacağını bilemeyebilir. Sabırla ve çabayla aşılamayacak engel yoktur.

Mükemmelliyetçilik insanı çok yorar. Önemli olan diğer bir konuda insanın kendisini olduğu gibi kabul etmesi. Hep diyorum "Kendini sevmelisin kendini sev ki başkaları da seni sevsin."

Kendini güvenden sonraki terichin de Sosyallik arttırıcı telkin olabilir.

Değişime inan, başaracağına inan.

Gülümse ve umutlu kal.

Cevap: Buraya yazarken bile çekiniyorum ... :(
 

cevabın için çok tşklr... çok doğru yazmışsın tüm telkinleri dinliyorum şu an sanki düzelmeler olur gibi öyle hissediyorum karamsarlıktan olumsuzluklardan kurtulurum umarım ... telkinleri akşamları bol bol dinliyorum forumu geziyorum inş. iyi olur herşey ... umarım herşey gönlümüzce gibi olur tavsiyelerinizi dikkate alıcam arkdaşlar tekrardan tşkler...

Cevap: Buraya yazarken bile çekiniyorum ... :(
 

değerli gzlm,
yukarıda saydığın,yaşadığın bütün ruh halleri tamamiyle diyebilirim bende var! çok eski bir sosyal fobikim.hayat boyunca kendimi hep eksik, özgüvensiz hissetmişimdir.bunu hergün, her an hissetmek artık içimi acıtmaktan öte yakıyor.aşırı özgüvensizkil,aşırı alınganlık, acaba ne derle hissi.....hepsi ama hepsi aynen bende mevcut...üniversiteyi bitirdim,bu yıl işe başladım ama çok zor,berbat,rezil bir yıl geçirdim.iş arkadaşlarımla hep bir çatışma halindeyim.ya çok asabi oluyorum, ya çok kabuğuma çekiliyorum.her söylenene müthiş hassasiyet gösterip alınıyorum.herkesin bana anlayışla, ilgiyle,olgunlukla yakşalmasını bekliyorum.tabi bu durumum sadece sosyal fobi değil, 5 yıllık majör depresyonun da etkisile nüksediyor bende .kendimi korunmaya muhtaç küçük bir çocuk gibi hissediyorum. o eski hayat dolu halimden eser. yok. bazen hiç doğmamış yaşamamış olsaydım dediğim de oluyor... çok acı şeyler bunlar. ama atlatıcaz hepimiz inşaallah. önce Allahımıza teslimiyetimiz tam olacak, sonra yapmamız gerekenleri yapıcaz. üyelerin değişim hikayeleri kısımında iyileşme çabalarımı okumanı tavsiye ederim....sevgiyle kal....actionsmile

Cevap: Buraya yazarken bile çekiniyorum ... :(
 

teşekkür ederim arkadaşım tek değilmişim zaten onu anladım :) saydıkların evet bendede mevcut bu sosyal fobi mi oluyor yani sıkıntımız sadece sf li olmak mı alınganlık konusunda aynıyız bende çok hassasım o konuda tavsiyeni dikkate alıcam ... umarım herşey dilediğimiz gibi olur sevgi ve saygılarımla...

Cevap: Buraya yazarken bile çekiniyorum ... :(
 

Hayat Boş Durma Coş

Cevap: Buraya yazarken bile çekiniyorum ... :(
 

selam, nacizane ben de bir kac seyden bahsetmek isterim. neredeyse bir yildir telkinleri dinliyorum. ve cok faydasini gordum. telkinler ve olumlamalar sayesinde iyilesme kaydetmeden once hic bir zaman yasadigim anin icine giremeyen ve sadece yasadigim seylerle ilgili tavir ve davranislarimi kisa sure sonra degerlendiren acimasiz bir elestirmen gibiydim. ne kadar mukemmeliyetci olsamda kendimi bir turlu memnun edememistim. ve surekli bir suphe ve panik icindeydim. kendimde bi seylerin yanlis oldugunu ya da eksik oldugunu dusunuyordum. bunun var olusumla ilgili oldugunu saniyordum. gelisimim cok yavas oldu ve hala devam ediyor. ama artik elimden gelenin en iyisini yapmis olmak beni tatmin ediyor. surekli kendimle ilgili degerlendirme ve elestiri yapmaktan ve ani kacirmaktan kurtulmaya basladim. ben buyum, mukemmel olmam gerekmiyor diyebiliyorum. ve hata yapsam da yeterince, iyi olmasam da dunyanin yikilmadigini gormek cok hos. (o begenmedigim ufak hatalar yetersizlikler zaten benden baska kimsenin umurunda degilmis meger :) var olusumda bir kusur olmadigini, dusunce sistemimde bir yanlislik oldugunu, butun sikintilarimin yillardir bilincaltima benim ve cevrenin yuklemis oldugu olumsuz dusunme sisteminden kaynaklandigini once burada okuyup, sonra evet dogru olabilir bunu degistirmek icin caba sarfetmeye deger demistim. simdi ise bunun tamamiyle dogru olduguna dair bir kanit haline donusuyorum. bunda telkinlerin oldugu kadar olumlamalarin da buyuk katkisi oldu. telkinleri tavsiye edildigi sekilde dinlemenin yaninda duyabilecegin sesle, sik tekrarla ve ozellikle baslangicta kendini kabullenme icerikli olumlamalar yapmani tavsiye ederim. olumlama yontemini biliyor olmama ragmen istikrarli bir sekilde uygulayamamistim. 21 gun kuralina uyarak bunlari yaparsan cok daha hizli gelisim gorebilirsin. forumdaki bilincaltinin bilinmeyenleri ve cekim yasasi, olumlamalarla ilgili bolumlere ozellikle zaman ayirmani da isterim. sevgiler.

Cevap: Buraya yazarken bile çekiniyorum ... :(
 

Telkinleri dinliyorum ancak olumlama konusunda bilgim yok pek. Nerden başlamam gerek olumlama konusuna?Yardımcı olabilir misiniz?

Cevap: Buraya yazarken bile çekiniyorum ... :(
 

R. sanal'in kuantum kodlama isminde ufak bi kitabi var. hayatimizi olumsuz etkileyen cekirdek inanclarimizi hedef alarak yazmis oldugu olumlamalardan olusuyor. her bir basliga 21 gun ayirmak lazim. basta bu sure insanin gozunde buyuyor, hemen hepsini okumak 3 ondan 5 bundan halletmek istiyor problemleri ancak kesinlikle sonuc almak icin bir olumlama konusuna en az 21 gun devam edip sonra digerine gecmek gerekiyor. ben bu hatayi yaptim baslangicta, ama anladim ki 21 gunler oyle ya da boyle geciyor ve duzgun olumlama yapinca gecerken yaninda olumsuzluklari da goturuyor. o kitabi tavsiye ederim. hem kucuk hafif olmasi nedeniyle cantaya falan kolayca sigiyor. sonra bir de ben olumlamayi cok yavas bir bicimde okuyarak ses kaydi olarak kaydediyorum telefona, dinlerken tekrarlayabilecegim bir ortamdaysam oyle yapiyorum, vapurda otobuste vs, tekrarlamadan sadece dinliyorum. cok tekrar ise yariyor cunku. kolay gelsin :)