|
Evlilik bu mudur? Bir sorum var...Çok merak ediyorum... Evlilikte eşlerin birbirlerine karşı davranışları nasıl olmalı... (neden soruyorum biraz daha açayım, zira kafayı yemek üzereyim) Örneğin; Eşim eve gelip gelmeyeceğini bildirmez... Nerede olduğunu sormak için aradığımda da hesap sorduğumu düşünüp, bazen telefonu suratıma kapatır, bazen de açmaz, telefonu tamamen kapatır ... Ben evde öyle dut gibi kalırım.... Ne yapacağını, planlarını programlarını hiç bilmem...çünkü söylemez... Hatta bir kaç kez şöyle oldu.. Eve gelmeyince akşamın bir vakti arıyorum, telefonu açıyor; BEN FRANSADAYIM.. veya Antalya'dayım diyor.... yani dünyanın bi ucuna gidiyor ama benim haberim yok.... Önceki gece yine aynı şekilde aradım... biraz geç geleceğini söyledi, ama gelmedi ertesi akşam geldi eve (yani dün akşam)... çok sakin bir şekilde sordum neredeydin diye... Arkadaşının yatında yemek yemişler, içmişler...vs... alkollü olduğu için araba kullanmamak için eve gelememiş... Bu arada ben 4 gibi aradığımda (sabaha karşı) kapattı yine telefonu..... Herşeyi normalmiş gibi anlatıyor...onun eve gelmemesi... aramaması...haber vermemesi o kadar normal ki... soru sorduğumda beni hastalıklı olarak görüyor....beynim küçükmüş benim... hakkım yokmuş sormaya.... GERÇEKTEN YOK MU YA?... Ben böyleyim diyor...Haber vermem....Ancak geleceğim zaman eğer havalimanından beni alman gerekiyorsa o zaman haber veririm geleceğimi....Aksi takdirde seni alakadar etmez diyor.... Yaptıkları normal mi...Evlilik bu mudur? O'nun bütün bu yaptıklarının karşılığında, benim suçum çalışmak, birşeylerle uğraşmak, biraz olsun para kazanmak istemem....BUnu dünyanın en ağır suçu gibi hissettiriyor bana.... Böyle hissetmemem lazım ama... Kendimi bazen suçlu hissediyorum...Neden böyle hissediyorum?... gel-gitler yaşıyorum sürekli... Bütün çabalarıma rağmen, alttan almalarıma rağmen, hiç düzelmedi... Herşeyi denedim, her yolu....Sormadım uzun bir süre neredesin diye?... Sormayınca koptuk iyice... Sorduğmda kavgalar büyüdü... Yollar tükendi artık.... Ya bu şekilde kabullenip evliliğe devam edicem....! Ya da boşanacağım... Benim iyi yönlerim yok mu hiç diyorum?... hep kötümüyüm ben... güzel bir söz duyamayacakmıyım senin ağzından diyorum.... Beynini geliştirirsen belki! diyor.... Düşünüyorum kuş beyinlimiyim acaba ya.... Boşanma kararımı söyledim dün akşam... (daha öncede defalarca söyledim ama bir kulağından giriyor diğerinden çıkıyor) söyledim söylemesine de... Dün akşam sakinken, sabah evde terör esti yine...Ciddiyetin farkına vardı sanırım ve yediremiyor kendine boşanmak istememi... Şimdi soruyorum size... Evlilik böyle birşey midir?... Ben kendimi neden suçlu hissediyorum?...Çok şey mi bekliyorum evlilikten?... Kararlarımda neden gel-gitler yaşıyorum.... Fedakarlık onun başına buyruk yaşamasına izin vermek demek mi oluyor?.... Evlilikte iki kişinin birbirine sorumluluğu yok mudur....? Buraya artık güzel şeyler yazmak istiyorum ya...Sorunlardan usandım... ağla |
Ynt: Evlilik bu mudur? Venüs çok şey yazmak istedim yazdım ama sildim sonra. Dilim dönmedi nedense sana bunları söylemeye. Aslında söylenecek çok fazlada birşey yok bence. Hayat bizlere bir defa veriliyor ve biz bu hayatı elimizden geldiğince güzel yaşamalıyız, sürekli dikiz aynasından hayatımızı izlersek önümüzü hiçbir zaman göremeyiz. Ben sana mutlaka boşan demiyorum beni yanlış anlama sakın, hayatınla ilgili en doğru kararı ancak sen verebilirsin. Bu hayat senin yaşamak istediğin gibi yaşamalısın. Denemediğin aklına gelmeyen birşeyler vardır mutlaka, bunları bulmayı dene. Çık dışarıdan bak ilişkinize, üçüncü bir şahısmış gibi düşün kendini. Unutma hiçbirşeyin sorumlusu tek bir kişi değildir. |
Ynt: Evlilik bu mudur? anlattıklarına üzüldüm canım...asla asla evlilik bu değil.o istediği gibi yaşayacak ve sen onu bekleyeceksin.dünyaya bir defa geliyorsun.birbirine haber vermek nerde olduğunu söylemek saygıdır değer vermektir...kaç yılık evli olduğunu ve ona sevginin devam edip etmediğni bilmiyorum ama değişmesini imkanı yokmu bi karar vermeden önce konuş...çaresizseniz çare SİZSİNİZ |
Ynt: Evlilik bu mudur? venüsüm, benim de tepkim angel gibi oldu, bi şeyler yazmak istiyorum ,kendimi kasıyorum ama sadanim sadanim sadanim ne bileyim işte... olumlu şeyler söylenemiyor bazen, "evlilik bu mudur " demişsin, evliliğin tanımı o kadar değişiyor ki, kişiden kişiye, aileden aileye, yöreden yöreye, kimi maddi paylaşım bekler, kimi aşk vs. vs. vs ..... bu tür anlamlandırma farkları olunca da maalesef kopukluk oluyor bi süre sonra. Karar verebilmen için tavsiye veremem ,çünkü senin özelin bu durum. ama şunu söyleyebilirim, yaşanan hiçbirşey bizim suçluluk duygusuna kapılmamız için neden olmamalı, çünkü bu forumun üyeleri olarak, bu hatayı şimdiye kadar hep yaptık ve bunun bizi ne kadar olumsuz etkilediğini gördük, kararımız ne olursa olsun kendimize saygımızı yitirmemeye çalışmalıyız. Sevgiler |
Ynt: Evlilik bu mudur? Evlilikte mutlu olmak için eşler birbirlerinin birincil sevgi dillerini bilmeliler ve ona göre davranmalılar Kiminin birincil sevgi dili sevgi sözleriyken,kimisi hizmet davranışlarıdır,bu konuda 5 sevgi dili isimli kitabı tavsiye edebilirim |
Ynt: Evlilik bu mudur? Alıntı:
Haklısın hayat bir defa veriliyor... Karar vermek ne kadar güçümüş... En zoru da karar verdikten sonra uygulamak, kendini anlatamamak.... Alıntı:
9 yıllık evliyim...En başından itibaren aynı şekilde...Son 5 yıl kopuk tamamen.. Daha kötü zamanlarım da oldu hatta...Evlilikte sevgi kadar saygınında önemli olduğunu düşünüyorum...Saygı yitirilince sevgiden söz edilemiyor maalesef... Ve düzeleceğini düşünmüyorum...Çünkü BEN BÖYLEYİM deyip kestiriyor... Değiştirmek değil maksadım sadece biraz İNSAN yerine koyulmak istiyorum... Alıntı:
Alıntı:
Arkadaşlar hepinize yorumlarınız için çok teşekkür ederim... |
Ynt: Evlilik bu mudur? Ne böyle senle nede senzi gibi bir durum...ayrıl demek çok kolay..ancak kişi en çok kendi yaşadığını bilir..bana göre dayanılmaz gibi görünen sorunlar sana göre normal gelebilir...herkesin evlikte bir dayanma sınırı var..zaten mükemmel ilişkilerde yok bana göre...evlilikler kadınlar fedakar olmazsa hiç bişey olmuyor... Kurtarılabilecek bir durum varsa bunun için uğraşmalısın..ancak elimden geleni yaptım diyorsun.... :(bunada söyleyecek bişey bulamıyorum...bu benim çok yakınımdan birinin hayatı...erkeğin sorumsuzluğu umursamazlığı kadını bitiriyor...artıları ve eksileri bir teraziye koyup tartıp karar vermek lazım... Allahtan sabır diliyorum....Mutlu olmanı diliyorum...bu sözleri yazarkende senin için dua ediyorum... |
Ynt: Evlilik bu mudur? Sevgili Venüs, yazmakla yazmamak arasında kaldım senin yazdıklarını okuduğumda off dedim benim bir zamanlar yaşadığım hayata ne kadar çok benziyor benzer durumları evliliğimde ben de yaşadım,elimden gelen herşeyi herşeyi denedim ve yaptım fakat boşuna ,faydalı olmadı sonunda o durumlara daha fazla dayanamayacağımı anladım ve bitirdim ama şu an vicdanım o kadar rahat ki çünkü çok çabalamıştım belki düzelir diye, ayrılık da kolay değil ve senin durumun da zor bu senin hayatın ve karar verecek olan sensin ve her ne karar verirsen ver kararının arkasında durabilmek en önemlisi Allah sabır ve güç versin sevgiler actionsmile |
Ynt: Evlilik bu mudur? Venüs ben evli değilim ama yazdıklarını okudum daynılması zor bir durum bence çok iyi düşünüp kesin bir karar vermelisin kendine güvenin tam olsun ilk önce kendi mutluluğunu düşeüneceksin ki etrafınada mutluluk ve iyi şeyler verebilirsin |
Ynt: Evlilik bu mudur? canten kaya - düzen ve dağınıklık savaşı: [youtube=425,350]http://www.youtube.com/watch?v=JUEFWch7EAk[/youtube] |
Ynt: Evlilik bu mudur? canten kaya - erkekler neden hediye almaz?: [youtube=425,350]http://www.youtube.com/watch?v=9B06TFfkwuw[/youtube] |
Ynt: Evlilik bu mudur? canten kaya - erkekler sever ama söylemez: [youtube=425,350]http://www.youtube.com/watch?v=llUz2ij2vi8[/youtube] canten kaya-erkekleri kullanma kılavuzu: [youtube=425,350]http://www.youtube.com/watch?v=k0zpnDCgamU[/youtube] |
Ynt: Evlilik bu mudur? Arkadaşalr size bir fıkra anlatayım.. İki sevgili flört döneminde beraber geziyorlarmış.Yürürken bayanın ayağı bir taşa takılmış..Erkek arkadaşı ayyy !!!! canıımmm!!!!! ne oldu çok acımı ayağın hemen bir taksi çağırıp hastane götüreyim demiş..Kız arkadaşını o küçük ayağının sürçmesiyle öyle ilgilenmiş öyle ilgilenmişki kız demiş işte aradığım erkek bu..Tamam demeiş kendi kendine... Neyse evlenmişler aradan 3-5 ay geçmiş..Yine yolda yürürlerken bayanın ayağı taşa takılmış..Bu sefer kocası demişki sen yürümeyi bilmiyormusun..Kör müsün önündeki taşı görmüyormusun öküz demiş..... Evlilik evlendikten sonra bu fıkradaki kadar abartılı olmasada bu şekle dönüşüyor galiba... Ne dersiniz....????? |
Ynt: Evlilik bu mudur? OFFFFFFFFFFFFF 96 96 96 kesin evde kaldim yaniiiii eger böyleysee zaten evde kalmakda kötü bişey değilmiş smiliyface eger böyleyse, Ne diyecegimi bilemedim venüs 4897 zor durum ama bunlarda da bir cikis yolu bulacaksin merak etme 98569 |
Ynt: Evlilik bu mudur? Venuscum, yazacaklarim biraz canini acitabilir ama hepimiz insan olarak yaradilis hakkimiz olan sevgi ve saygiyi hak eden varliklariz bunu sana hatirlatmak benim gorevim diye dusunuyorum. Yasadigin hayat ne evlilige, ne arkadasliga, ne dostluga yani birak birbirini seven insanin arasindaki herhangi bir iliskiye benzemedigi gibi normal iki insan arasinda ki normal bir iliskiye dahi benzemiyor. Sadece bir hapisanede cile doldurmaya benziyor. Ilk kocami bosamamin nedenlerinin hepsini su anda sen yasiyorsun. Bazi hasta ruhlarin hayatta kalabilmeleri icin baskalarindan emdikleri enerjiye ihtiyaclari vardir. O senin enerjini boyle eme eme seni tuketiyor ve bir sure sonra sende kendini onunla beraber tuketmeye basliyorsun. Sen tukenince o ne yapacak tabiki emecek baska enerji kaynaklari bulacak yoksa oda yasayamaz. Simdi bu tip asalak insanlarin hayatimizda neden var oldugunu sorgulamak gerekiyor, onlari neden hayatimizda bir sekilde tuttugumuzu sorgulamak gerekiyor. Venuscum butun bu yasananlarin birer ders olduguna inanmani rica ediyorum, bizlere kendimizi sevmemizi, kendimize saygi duymamizi ve icimizdeki gucumuzu harekete gecirip hayatimizin yonetimini elimize almamizi ogretmek uzere, bizlerin sectigi dersler bunlar ve bu dersleri bize ogreten ogretmenlerimiz de bazen bu tarz enerji emici roller ustlenip hayatimiza giriyorlar. Her ne kadar hasta ruhlu olursa olsun, her ne kadar seni surekli incittiginin umurunda bile olmasin, O insana tesekkur et ve ona bagimli yasamaktan vazgec. Kolay gibi gorunmesede en zoru ilk adimi atman, bu direk bosanmak olmayabilir, yavas yavas o insanla olan ve seni ona bagimli kilan duygusal baglarini koparmakla basla ise , ornegin artik sadece kendinle ilgilen, seni onemseyen sevdiklerinle ilgilen, telkinlerini ciddiyetle dinle, kurslara katil, yeni insanlarla tanis (tabi gittikce iyice asosyallesmediysen sad456) ama yap birseyler. Kisa zamanda icinde sebepsiz sevinc kirintilari hissetmeye baslarsin ve bingo! Yasam enerjini sarj etmeye baslamissin demektir, o insanin saglikli oldugunu bilmek sana yetmeli, gerisi senin hayatin ve sen yoneteceksin. Umarim seni birde ben incitmemisimdir. En kisa zamanda ayaga kalkmani ve aynada kendine bakip "ben seni seviyorum, benim icin onemlisin" diyebilmeni yurekten diliyorum. Sevgi ve Isikla kal arkadasim |
Ynt: Evlilik bu mudur? DEĞİLDİR...evlilik bu değildir. KiŞİYE göre tanımı değişir, kimisi idare eder, kimisi görmezden gelir, kimisi amann sende derr, kimisinin başka beklentileri vardır falann falannnnn... Evlilik kurumu azap vermememeli insana... kötü zamanlar, zor anlar , ümitsizliğe düşülen vakitler olur belki ama kişiyi dibe çekmemelidir. kendine ters düşürmemeli, neden, nie böle sorularına kişi TEKBAŞINA muhatap olamamlıdır.. karar verme süreci ise berbattır . yaşadım biliorum. ama karar verdikten sonraki refahda, mükemmeldir. kendine güven. super |
Ynt: Evlilik bu mudur? ablam önce onunla konuş bir evlilik terapistini ziyaret edin.. kabul etmiyorsa..derhal boşan..o seni hak etmiyor..ne demek ya işe gidiyorum diye çıkdünyanın öbür ucundan ceee.ee de yok böyle bir şey..birlikte yaşamanın ana kurallarından en önemli lerinden birisi saygıdır...birlikte yaşadığımız insanı sevmek zorunda değiliz..ama birlikte yaşıyorsak ona saygı göstermek zorundayız.. aslında senin kapasitenin büyüklüğünün farkında..bunu hazmedemiyor ve seni silip süpürmeye azmetmiş..sana kafanı değiştir derken aynaya bakıyor..onu kendisine söylüyor...tabii sabredebilirsinde..çünkü boşandığımızda hayat evli olduğumuz zamandan daha zor olabiliyor..yaşadığımız çevreye bağlı olarak..ama bu zorlukları rizikoları göze almadığımız zamanda olan bizim hayatımıza oluyor..hayatımda çok az kişiye boşan dedim..çünkü boşanmış bir kadın olarak..hayatın ne kadar zorlaştığını çok iyi bilirim..ama, bu zorluklarla başetmek, seni silip süpürmeye azmetmiş birisiyle yaşamaktan daha kolaydır inan...ancak boşan derken ilk düşünmem gerekeni gözden kaçırmışm eğer çocukların varsa ve küçükseler...bekle, çocuk/lar babayı iyice tanısınlar..bu seni iki şeyden kurtarır onlar babalarının farklı olduğunu görürler ve sana neden ayrıldın diye hesap sormazlar..yaşadığın zorlukların üstüne birde evlada hesap vermek gerçekten zordur...fakat bekleyişin çok uzun sürmesin..9 yaş en ideal yaştır diye duydum..sen yinede bir uzmana danış..ablam eğer boşanırsan asla babayı kötüleme..aksine onun babalığının arkasında dur..destek ver..layık olup olmadığını sorgulama..sadece yap bu senin hayatını kolaylaştırır...köftehorların gölgesi bile yetiyor...hem hiç belli olmaz sana iyi koca olmayı beceremeyen beceriksiz..birde bakarsın muhteşem bir baba olmuş..allah sabır versin..hepinize saygılı sevgiler.. |
Ynt: Evlilik bu mudur? Alıntı:
Beynimi de resetlememin bir yolu olsa keşke.... |
Ynt: Evlilik bu mudur? Alıntı:
İnanmak istiyorum karar verdikten sonra herşeyin daha güzel olacağına.... |
Ynt: Evlilik bu mudur? Alıntı:
|
Ynt: Evlilik bu mudur? Hepinize çok teşekkür ederim arkadaşlar, vakit ayırıp yorum yaptığınız için.... |
Ynt: Evlilik bu mudur? [ Bana bütün evlilikler böyleymiş gibi geliyor:(... Evlenen ya da evlenecek olan arkadaşlarıma yalvarıyorum adeta evlenmeyin diye....Bir düğüne gittiğimde acıyarak bakıyorum geline...Ben uzun yıllar mutluluk oyunu oynadım ya... sanki evli olan herkes öyle yapıyor diye düşünüyorum..... İnanmak istiyorum karar verdikten sonra herşeyin daha güzel olacağına.... [/quote] katılmıyorum.. iyi gittini bildiğim, uzun yıllar aynı çzigiyi korumuş evli insanlar tanıyorum ben.. mutluluk oyunu oynayan kişi kendisiyle bir etrafınıda kandırabildini sanıyor oysaa görünüor dışarıdan her bişey.. ben boşandım. 10 yıılık evlilikden 3,5 yaşındaki çocuğumlaa, 10 dk lık bi zman diliminde, hani tabir doruysa ŞAKKK die.... karar verme sürecim çok zor oldu...yıllarımı aldı.ama başardım. şimdi pişmanlık bi yana, nie bekledimki bunca zaman diorum.geçen yıllarıma acıyarak değil, beni olgunlaştırıp güçlendirdiği için gülümseyerek bakıyorum. oğlum ve kendime dairde harika planlarım var... kendine inan. super |
Ynt: Evlilik bu mudur? Ayşecim tebrik ederim sen güçlü bir kızsın...Venüs de zamanı gelince kendi için en doğru kararı alacak eminim..Daha ne kadar bunca aşağılanmaya katlanabilirki insan?Venüscüm,eğer bu adama katlanıyorsan,nedenini kendinde aramanı,kendine bu eziyeti niye layık gördüğünü araştırmanı dilerim.Bunu ister bir psikologla ister regresyonla ister hipnozla artık bu senin seçimin,kaynağını bulup farkettikten sonra ,en doğru kararı verecek cesarete de kavuşacaksındır..Biz burada karşıdan destekleyebiliriz seni,ama ciddi olarak bu konuya eğilecek bir uzmanla çalışmanı şiddetle tavsiye ederim...Sen değerlisin,sen eşsizsin.kimse senin beceriksiz ,işe yaramaz biri olduğunu söyleyemez,,lütfen bunu kocana değil kendine söyle...silkin güzelim yaa.. |
Ynt: Evlilik bu mudur? venüscüğüm sen dünyanın en güçlü insanlarrından birisin bana göre...ben o adama dünyayı dar etmiştim şimdiye kadar...oooh safan olsun..birde çocuk olup değmez bir kişiye babalık payesi verilmemiş...ablam istersen seni şifa enerjileriyle destekleyelim..belki önünü daha berrak görür..kendine çektirdiğin eziyetlere son vermek için cesaretin artar..beni yalış anlama...çektirdiğin eziyetlere son vermek için dediğimde boşanmayı kast etmedim...sadece yeter deme cesaretin olsun..eğer bende insanları biraz tanıdıysam..sen karşısında dimdik durabildiğin gün eşin geri adım atacaktır..sakın henüz hazır olmadığın bir adım atma..ama bütün bunlara neden tahammül ettiğini bulmaya çalış..bazen celladımıza aşık oluruz..bunda ayıp olan bir şey yok...sadece tedavi olman gerekir okadar..bir psikoloğun acilen yardımını almanda fayda var diye düşünüyorum..kurban olduğum allah tez günde selamet ve mutluluk versin.. |
Ynt: Evlilik bu mudur? Yaklaşık 4-5 yıl kadar önce, tesadüf eseri biriyle tanıştım...Çapa tıp fakültesinde görev yapan biri... Bir yakınımın rahatsızlığı nedeniyle kendisine gitmiştik... tedavi olurken, tanıştık ve bende o sıralar nedenini çözemediğim ama büyük sıkıntı yaratan bir problem vardı.... Göğüs kafesim adeta kilitleniyordu, ve nefes alamaz duruma geliyordum..Beni yönlendirebileceği bir uzman olup olmadığını sordum...tesadüf bu ya, o sırada bir muayene etti... ve sorunun SİNİRSEL kaynaklı olduğunu söylemişti.... biraz terapi ardından, hipnoz yaptı... hipnozla ilk o zaman tanıştım... açıkçası bu tip şeylere o zamanlar inanmıyordum... Amaa gelin görün ki... oradan çıktıktan sonra sanki üzerimden büyük biryük kalkmışçasına rahatlamış durumdaydım... ve kilitlenmeyi o derecede bir daha yaşamadım... uzunca bir süre hiçç yaşamadım... Yalnız bir hata ettim... hipnoz tedavisinin 3 kez tekrarlamak gerektiğini söylemişti, ancak ben bir daha gitmedim....:( Hayal ablacım şifa enerjileriyle desteklemekten bahsetmişsin... bunu detaylı olarak konuşmak isterim seninle... tam olarak ne olduğunu anlamadım çünkü ... ne olursa olsun desteğe çok ihtiyacım var... şimdiden çok teşekkür ederim.... Bugle haklısın, soruları kendime yöneltmem gerekiyor... Suçlamak tabiatımda yoktur zaten... herşeyin bir sebebi vardır mantığıyla hareket ederim her zaman... Yıllarca bu yaşadıklarımı... Annemi-Babamı çok üzmeme bağladım...(onlara resti çekip evlenmek istemem) Yani Allahın bana verdiği ceza diye düşündüm, sustum, bekledim, çektim... Çok teşekkür ederim desteğinize.... |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 10:48 AM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.