Merhabalar
 

Burayı dün öğrendim, tam olarak ne yapacağımı bilmiyorum ama şöyle başlayayım.
Ben 23 yaşındayım. Geçen sene mezun oldum. İşsizim. Hayatımın geri kalanına dair ne yapacağım konusunda hiçbir fikrim yok. Kendime zerre özgüvenim kalmadığı bir dönem geçiriyorum. İnsanların bana ne dediklerini, verdikleri tepkileri çok fazla önemser oldum. Aşırı duygusallaştım ve sinirlerim sürekli çok bozuk. Sürekli etrafımdaki insanları kendimden uzaklaştırıyorum. Yaptığım hataların farkına vardığımda çok geç oluyor ama tekrar tekrar yapmaktan da alamıyorum kendimi bir türlü aynı hataları. Bunun yanı sıra uzak mesafeli bir ilişkim var ve bu da beni çok yıpratıyor. Sadece mesafenin uzak olması değil karşımdakinin tavırları ve bana olan davranışları beni oldukça olumsuz etkiliyor. O iyi davrandığında iyi, kötü davrandığında kötü hissediyorum. Onunla ilgili çok daha karmaşık konular var ama bunlarla kimseyi boğmak istemem.
Uzun lafın kısası kendi irademi bir türlü elime alamıyorum. İnsanların bana iyi davranmasına ihtiyacım varmış gibi hissediyorum hep. Kendi kendime yetebilmek ve sadece kendim bir şeyleri istediğim, sevdiğim için yapmak istiyorum. Aslında bugün çok daha iyi hissediyorum ama buraya düne kadar olan duygularımı ve düşüncelerimi yazdım. Daha iyi hissedebilmeyi ve mutlu olmayı, başarısızlıkları avantaja çevirmeyi ve bunlar için bir şeyler yapmaya yetecek motivasyonu istiyorum. Bunun için bir kıvılcımım var ama daha fazlasına ihtiyacım var. Okuyacak olan ve deneyimlerini, tavsiyelerini benimle paylaşacak olan herkese şimdiden teşekkür ediyorum.

Cevap: Merhabalar
 

psikologa git bir yardım al.

Cevap: Merhabalar
 

ACABA DEPRESYONDA MISIN ?
Sana faydalı olabileceğini düşündüğüm için aşağıdaki yazıyı ekliyorum.
Bu tarz içeriklere ulaşabilmek için de link :Pentaloji | Anasayfa

Depresyonun nedenlerini http://www.pentaloji.combelirtmeden önce depresyonun tanımını ve ne anlama geldiğini belirtmek isteriz. Depresyon; çöküntü, çukur, ekonomik veya ruhsal çöküntü sözcüğünden alıntıdır. Kelime kökeni Fransızca olan “depresyon”, latince olan “depressio” yani “çukur” sözcüğünden alıntıdır.

Birçok psikiyatrik hastalıkta olduğu gibi depresyonda da tüm kliniği açıklayacak bir model bulunmamaktadır. Genel kabul gören görüş beyinde kimyasal iletimde rol alan maddelerle ilgili bir dengesizliğin olmasıdır. Bu dengesizlik çevresel nedenlerden de etkilenmektedir.

Taciz: Geçmişte yaşanan fiziksel, cinsel ya da duygusal istismarlar; yaşamın ilerleyen dönemlerinde depresyona neden olabilirler.

Bazı İlaçlar: İzotretinoin (akne tedavisinde kullanılan), antiviral, kortikostiroitler… gibi bazı ilaçlar depresyon riskini artırabilirler.

Fikir Ayrılıkları veya Fikir Çatışmaları: Kişisel çatışmalar, aile üyeleri ya da arkadaş çatışmalarından kaynaklanabilir.

Ölüm ya da Kayıp: Sevilen birinin ölmesi veya kaybolmasından kaynaklanan acı, üzüntü ve keder, depresyon riskini artırır.

Genetik: Aileden gelen genler bireyin depresyona olan yatkınlığı, depresyon riskini yükseltir. Depresyona olan yatkınlık tek bir genden kaynaklanmaz. Ancak birçok genin depresyon riskini artırıcı katkısı olduğu bilinmektedir.

Büyük Olaylar: Yeni bir iş kurmak, mezun olmak, evlenmek gibi iyi olan etkinlikler dahi depresyona neden olabilir. Bunun dışında yaşam alanının değişmesi, işsizlik, geçimsizlik, boşanma, emekli olma gibi olaylar depresyon riskini artırabilirler.

Diğer Kişisel Sorunlar: Diğer zihinsel hastalıklar, sosyal izolasyon yani bir aileden ya da gruptan atılma gibi sorunlar depresyon riskini artırabilir.

Hastalıklar: Bazen depresyon başka hastalıklarla birlikte gelir ya da başka hastalıklarla tetiklenir.

Madde Bağımlılığı: Madde bağımlılığı sorunu olan kişilerin %30’unda majör ya da klinik depresyon olduğu bilinmektedir.