[hayalimdegisti]

Yıllarca birilerinin şekillendirmesinde yoğrulmuş en son kurumuş fakat biraz su ilave edilmeye doğru ilerleyen, kendi kendi kendine yoğrulup artık bir ekmek yapmak isteyen 29 yaşında, işletme mezunu, psikolojiye ve her konuda araştırmaya meraklı, hiç bir mezhebi olmayan, hiç bir cemaate bağlı kalmayan, elemanlıktan, yöneticiliğe, işletmecilikten danışmanlığa bir çok tecrübeyle bir çok şey kazanıp kaybetmiş ve en önemlisi en yakın arkadaşını, dostunu, yani arasında 2 yaş olan abisini kısa süre önce kaybetmiş ama umutlarını, benliğini, kaybetmemiş sıfırdan hayat inşaası için emek veren, aslında işi ve hiç kapitali olmayan bir farkındalık müteahhiti. Aklınıza iş adamı denilince parası yatı katı olan veya sabah mesaiye başlayıp şirketinin ve tüm işlerin başında olan, yatırım yapan, ticaretle uğraşan ekonomi adamı bir adam gelir... Çünkü başka anlamı yoktur sözlükte... Benim için iş adamı: boş kalmayı sevmeyen her işle meşgul olan, kendini sürekli geliştirmeye çalışan ve her şeyi kendi yapmak isteyen, yeri geldiğinde bir kafeye gittiğinde bile ufak farkındalıklarla tatlı dille kapıları aralayan ve kahvesini kafenin mutfağına girip kendi hazırlayan sıradan ama lezzeti ufak ufak yakalamış tek işi tam yakalamak olan ve bunu herkesle paylaşmak için can atan sıradan bir insan. Hayatta her şeyin birbirine birer vesile olduğunu ve hiç bir şeyin bir tesadüf sonucu meydana gelmediğinin farkındayım. Yaratanın yarattığı insanoğlu olarak, herkesin kardeş olduğu inancındayım. Madem kardeşiz, o halde birbirimiz için iyi bir şeyler yapmalıyız, paylaşmalıyız: sevgimizi,güler yüzümüzü, kazancımızı, bilgimizi, tecrübelerimizi, farkındalıklarımızı...Hayatta en önemli eksikliğimiz sevgidir. Birileri bunu parasıyla, birileri kariyeriyle, birileri eğitimiyle, birileri popülaritesiyle, birileri etik olarak onaylamadığımız davranış ve bağımlılıklarla, birileri markalarla arabalarla evlerle, mekanlarla, alışveriş çılgınlığıyla yeme içmeyle v.s. doldurmaya çalışır, lakin hiç bir şeyle doldurulamayacak boşluğun özü sevgidir aslında. İnsanın ruhunu besleyen enerjinin yakıtı sevgidir. Saf, yalın, beklentisiz ''Sevgi'' var ise zaten Allah ın bizlere verdiği güzel tüm nimetlerden rızkımızı alırız, en önce kendimizi sevmekle başlamalıyız ve şükretmeliyiz, teşekkür etmeliyiz her şey için... Unutmayalım inanmak başarmanın yarısı değildir, tamamıdır. Tamamına inanırsanız zaten o enerji sizi hedefe götürecektir. Buradan teşekkürü bir borç bilerek değil, hak edilen olduğunu düşünerek: Atakan Sönmez'e, ve ismini bilmediğim tüm çalışma arkadaşlarına, katkı sağlayan, emek veren sevgi veren herkese yürekten teşekkürlerimi sunarım. Ömrüm yettiği sürece sevgi ve hoşgörüyle güzel vesileleri fark edip, güzel vesileleri fark ettirip tüm kardeşlerimle paylaşmak dileğiyle.

[MuminOKAN]

Hoşgeldiniz, Mutlu paylaşımlar olsun