[nurbanu]

Merhabalar..

Geçmişinde depresyon ve agarafobi yaşamış biri olarak ve bunu atlatmış biri olarak aranızdayım.. Ta ki şu 2-3 haftaya kadar.. Çok zor günlerim geçti o zamanlar.. Bütün belirtiler tetkiklerden sonra sorunun psikolojik olduğuna karar verildi.. Ondan sonrada gelsin ilaçlar.. İlaçların yan etkileri, aciller falan.. Kimseyi tekrar germek istemiyorum.. Neyse sonra ben kendi kendime arayış içine girdim, önce internetten araştırmalara başladım.. Benim yaşadıklarımı yaşanların olduğunu gördükçe yalnız olmadığımı anladım.. Bir sürü kişisel gelişim kitabı okudum, bir siteden bu sayfanın adını duydum ve müzikleri cep telefonuma indirdim.. Her gece kulağımda kulaklıkla bunları dinlerken uyuduğumu bilirim.. Ben müziklerini çok seviyordum, ve faydası da oldu, sabah kalktığımda mutlu kalkmış oluyordum.. Bu arada eşzamanlı psikoterapi gördüm.. Ve orda kendime nasıl zarar verdiğimin farkına vardım.. Bu hastalıklarda kimse size bişey yapamıyor.. Terapist ancak sizi dinliyor, size akıl bile vermiyor.. O an anlıyorsunuz ki tedavi sizin elinizde.. Nefes egzersizleri ve yoga yaptım.. Ve ilaçların hepsini bıraktım.. Yaklaşık 4 yıldır ilaç falan kullanmadım.. Zaman zaman kötü olduğum anlar oldu ama ya hiçbişey almadan geçti gitti.. Ya da çok sıkıştığımda yarım ataraxla o anı savuşturdum.. 1 saat sonra normal aktiviteme geri döndüm..

10 yıl önce başlamıştı bu illet bende, tam 6 yılı berbat geçti.. Son 4 yılsa mükemmeldi.. Hayattan zevk aldım, gezip dolaşmaktan mutlu oldum, araba sürmekten korkardım otobanlarda hız yapar oldum.. Kalabalığa girebildim.. yapamadığım bir sürü şeyi yapar oldum.. Bunları kendim başardım..

Ama 2-3 hafta önce gribimden sonra bir nefes alamama durumu ile tekrar başladık.. Hiçbir yere gitmek istemiyorum, konuşmak istemiyorum, kontrolümü sağlayamıyorum, yutkunma problemi yaşıyorum ve buna bağlı yemek yiyemiyorum, evden dışarı çıkmak istemiyorum.. çıkınca da fenalık geliyor zaten Telefonlarımı konuşmamak için açmıyorum, konuşunca tıkanıyorum resmen.. Şu an aslında kendime de kızıyorum neden ben bunu kontrol edemiyorum diye.. Halbuki bu bünye neler gördü, neler yaşadı, niye en ufak bişey de kendimi bıraktım.. Ben bu durumu çoktan atlatmıştım.. Bu tür sitelerin varlığını bile unutmuştum..

Ve yeniden cdleri dinlemek istiyorum.. Depresyon Dünde kaldı, kendine güven ve suçluluk duygusunu düşünüyorum ilk etapta.. Bunu da atlatacağımı biliyorum ve beynime de anlatmak istiyorum.. Yeter artık kendi kafasına göre davrandığı canım..

İşte benim hikayem görüşlerinizi bekliyorum..