temple of the king
 

* bilmem kaç milyar yılın en güzel, en "götüren" parçasıydı... sürekli "masaüstü"mde durur, sürekli beynimde durur, içimde çalar, ne vakit bişee canım sıkılsa, bi iş ters gitse, canım hüzün çekse, atarım jetonumu, "temple of the king" ile geçerim kendimden, giderim, tutulamam... ritche blackmore's rainbow'dan, hassasiyetle, dayanılmaz...

Kaynak: EkşiSozluk