tahil ambari konya ovasi
 

* türkiye'nin buğday ihtiyacını karşılıyor zannettiğimiz uçsuz bucaksız ova. oysa ne çok sevmiştim bu sloganvari bilgiyi ilk okulda, meğersem yalanmış...



ankara-konya yolculuğunu sık yapanlar bilir, dümdüzdür bu ova. ufka bakmak sonzuluğu hatırlatır insana. sonsuzluk ve de yalnızlık.

oysa yalnız değilsinizdir, elektrik direkleri vardır size eşlik eden yol boyunca, bir de tek tük ağaç, küçük kalmış. fazla bir özelliği yoktur bu ovanın, bildiğin düzdür, bildiğin sarıdır coğrafya atlaslarındaki gibi. oysa bu kadar sıkıcı olmamalı burası..



lakin değiştiremezsiniz yazgıyı. bu yalnızlıkta, bu saçmalıkta, bu sıkıcılıkta kendinden bir parça bulur insan. hayatındaki rutinlerdir o direkler. ve onlardan başka çok da renk yoktur aslında. o ağaçlar denenmiş bir kaç sevgidir, hiçbiri sulanmamış ve küçük kalmış.



tahıl ambarıymış yalan, sadece boşluk.. gitmeyi beklemek ne sıkıcıymış aslında, ve rutinler ne çok..

Kaynak: EkşiSozluk