mihrabim diyerek
 

* en sevdiğim türk sanat müziği eseridir. küçük beynime beş-altı yaşında, daha mihrap ne demektir onu bile bilmediğim yıllarda empoze edilmiş olmasıyla* bir ilgisi var mıdır bu sevginin, bağlılığın tam olarak çözemiyorum. bilmiyorum, belki de hakikaten şimdi gelip yine bu şarkıyı dinlediğimi gören kardeşimin dediği gibi "bir türlü üzerimden şu banallığı atamadım".

konusunu özetleyecek olursam, tapınma raddesine ulaşmış bir aşk



* vardır ortada, lakin karşılıksızdır



* . aşık şahıs daha bırakın sevilmeyi, adını bile öğretmekte zorluk çekmektedir tapınılan şahsa



* . aşığın tüm bu ızdıraplardan geçerek öğrendiği tek şey hüsrandır. elde var hüzündür. bakın şöyle:



mihrabım diyerek sana yüz vurdum

gönlümün dalında bir yuva kurdum

yıllardan beridir yalvarıp durdum

sevgilim demeyi öğretemedim



gönlünde sevgime yer vermedin de

yaban güllerini hep derledin de

ellerin ismini ezberledin de

bir benim adımı öğretemedim



sonunda hicranı öğrettin bana

ben sana sevmeyi öğretemedim.







* gerekli olabilecek, merak edebileceğiniz bilgiler: beste-avni anıl, güfte-turgut yarkent, makam-nihavend, teşekkürler-flagg)

Kaynak: EkşiSozluk