kendinden kacma sendromu
 

* kendisinden başka birine söylenmemesi/yapılmaması gereken eleştiri.

çünkü herkes bazen kaçar kendisinden, hayattan, gerçeklerden. herkes spor yapar, oyun oynar* ve dahi program yazarak belki bir gerçeklik yaratır. herkesin yolda yürürken kurduğu hayalleri, gece uyumadan önce aklından geçirdiği düşleri vardır. herkesin umudu vardır çünkü.

ve gerçek dünya o umutların yeşerip filizlenmesini de seyreder, onları bir bahar gününde yağan karlarla öldürür de.

kendisinden sürekli kaçan kişinin problemleri vardır, mutlaka, ve bunlardan kaçıyordur aslında. ama kimin problemi olup olmadığına, kimin hasta olup olmadığına karar verebilmek çok zordur. ne zayıf görünen kişiler ne acılara dayanırlar, ne güçlü insanların basit rüzgarlarla yıkılışını izlersiniz, görüntüye aldanmamak lazım.

çok hasta olmadığı müddetçe kim gerçekten kaçabilir ki sürekli kendisinden? ve eğer hastaysa o kişiyi mi suçlamak lazım, onu bu duruma getiren hayatı mı?

yaşanılan derin acılar ve bunların açtığı yaraların bir sonucudur kendinden kaçmak istemek. bunu sürekli yapmaya başlarsa kişi, bir takım psikolojik hastalıklar oluşabilir bünyede. ama bunun dışındaki kendinden kaçanlar, belki içlerinde istemedikleri birinin hayalini taşıdıklarından, hep geri dönerler gerçeklere, ve bırakmaya çalıştıkları herşeyi taşırlar omuzlarında.

ve hayır, gerçekte hiçbir şeyden kaçmazlar.

Kaynak: EkşiSozluk