kavuk
 

* osmanli devri sapkasi olarak nitelendirilir, bir baslik etrafina sarik dolanmasiyla elde edilir. her babayigitin sarmasi farklidir, kisinin rutbesini de belirtir. zamanla kisi kavuga oyle alisir ki vasiyetine {ciddiyim bak, hic atar halim var mi?} mezartasim da kavugum seklinde olsun yazar/yazdirtir, mezartascinin 'hay allam amma da zor kavuk sarma sekli varmis adamin' demesine sebebiyet verir. bu sekilde her iki dunyada da kavuklu olma sifatini korumus olur. {bazilari da sevdiceginin mezartasi gibi dikilmesi vasiyetinde bulunur ki her iki yanda da yavuklu olabilsin}



kimileriyse vasiyet yazmayi unutur ya da yazamadan oteki tarafa intikal eder, onlarin kavuklari ortada kalir, elden ele gecer, kimsede tutunamaz.

Kaynak: EkşiSozluk