isi bitirip en yuksek yere cikan super kahraman
 

* bir superman olsun, bir spiderman olsun, bir batman olsun hepsi en yoğun duyguların insanlarıdır. uçmuştur, zıplamıştır, yakalamıştır işini bitirmiştir. artık şehrin ya da bulunduğu mekanın en yüksek yerine çıkması eksik kalmıştır. ya bi gökdelenin tepesine, ya bir elektrik direğinin tepesine



* , ya bi köprünün tepesine çıkarlar. bunu neden yaparlar hiç anlamam. artık o taytların içinde sıcaktan pişik olmuş bacak aralarını koltuk altlarını havalandırmak için mi çıkarlar, "göğsüme göğsüme yiyeyim rüzgarı da zatüre olayım" diye mi çıkarlar onu bilemiyorum. fakat karizmatik olduğu bir gerçek.



lakin benim aklıma kahramanlık yapan herkesin bunu yapmak istediği zaman olabilecekler geliyor ki acaip.



örneğin bir çok zor bi ameliyat gerçekleştirmiş bir doktor çıksa çatıya :

- nereye len ?

- çatıya çıkıyorum.

- hava soğuk len üşütecen

- bişey olmaz karışma bana.

- sana bi haller oluyor bu ameliyatlardan sonra ama hayırlısı bakalım.

- sus dedim çekil.



ya da yangın söndürmüş bir itfaiyeci :

- abi çekil

- nereye len yandı bina ?

- çatısına çıkıcam bir iki dakka idare et

- len çökecek bina alo ?

- yahu bişey olmaz çekil



ya da apartmanda ki fareleri temizlemiş kapıcı:

- ahmet efendi hayırdır nereye

- ..

- ahmet efendi sana diyorum !!

- çatıya ne var ?

- ne bu tripler filan ? gazeteleri almamışsın daha pazar sabahı gazete bekler millet

- beklesinler !

- bana baaak !

Kaynak: EkşiSözlük