3 eylül 2005 korn istanbul konseri
 

güven erkin erkal abimizin verdiği bilgilere göre rock n coke 2005 kapsamında gerçekleşecek olan konserdir. festival alanına 18 yaş altı binlerce nu-metalci gencimizi akıtacağından dolayı pek sevinmedik açıkcası.

anathema'da pogo yapan zihniyet bunda neler yapmaz dediğim konser.

20 ytl'ye satılan sahne önü biletleri tükenmiş durumda gün itibariyle. azgın 18 yaş altı pogocu gençliğinden kurtulmak için tek çareydi belki o biletler ama bitti. geçmiş olsun.

bünyeyi 14 yaşına döndürmüş konserdir. evet en öne gidilmiş, ezilme tehlikesiyle karşılaşılmış, akabinde havalara zıplanmıştır. sağanak yağmur eşliğindeki finalde ise doyum noktasına ulaşılmıştır. bu arada jonathan'ın mikrofon ayağı da giger a aitti ve tabiki muhteşemdi.

her anıyla insanın tüylerini diken diken etmiş,yine olsa yine ezilmeye razıyız dedirten konserdir.

ben korn u arkadaşım skin i gördü,gerisini hatırlamıyoruz,ezilmişiz...

hatırladıkça hala tüyleri diken diken eden konserdir. here to stay'li giriş, another brick in the wall çalınırken, yağmurun başlaması, twist, jonathan davis'in shoots and ladders'ta gaydayı siren gibi çalıp, kulakları sağır etmesi, 4 u ve dirty'de yaşanan duygusal anlar sanırım konserin unutulmayacak dakikalarıydı. korn ilk defa ülkemize gelmiş, hem de greatest hits turnesinde. en bomba parçalar çalınıyor , her şarkıda millet hasiktir oğlum şarkıya bak diye dumurlara uğruyor. ah bir de head olacaktı ki... diye iç geçirenler olsa da o head'in yeri aratılmayan konserde herkes bu durumu siktir etmiş görünüyordu. harika bir konserdi. insanlar çadırlara dönerken hala bir riff ile sahne önüne dönmeye hazır görünüyorlardı. dumurdan çıkamayanlar, ağlayanlar, hala korn şarkıları söyleyip, aralarında eğlenenler. korn bir daha gelse böyle bir çoşku yaşanır mı, bu kadar eğlenilir mi tartışılır. tek bir şey söyleyebilirim, konsere gelmeyen korn severler bu konseri kaçırmayacaktı...

dirtypain kişisi ile korn konseri hakkında konuşurken bir anda aklıma gelmiş ve kendisiyle paylaşmış olduğum bu şiiri, yine aynı kişinin gazıyla bu başlığa taşımak istedim. o gün, o konserin bir dinleyiciyi ne kadar etkilediğini gösterircesine



yağmurlu bir akşam görmüştüm seni.

üstünde adidas eteğin vardı.

bir anda tutuldum aşık oldum ben.

hayatın anlamı shoots and ladders'tı...



ölümle yaşamı ayıran çizgi,

sahneyle seyirciyi ayıramaz ki!

biletlerin hepsi pahalı olsa da,

sevenleri kimse ayıramaz ki!



jonathan, sen bizim her şeyimizsin!

sallayıp yere atmıştı korn bizi. kalktık ama hala etkisindeyiz o düşüşün, o güzel günün izleri hala geçmedi. hafiften yağmur yağmaya başlamıştı sonra daha da hızlandı damlalar. elemanlar birden kayboldu sahneden. konser yarıda kesilecek diye ödümüz kopuyordu ki o yağmurda tekrar çıktılar sahneye. we don't need no education diye bağırdık ıslak ıslak, en güzel şarkılarını esirgemediler istanbuldan. gözlemlediğim kadarıyla dinlemeye gelen kitle de çok sağlamdı. hatta çoğu sırf korn için kıymıştı paraya. bir daha gelseler bir daha gitsek keşke. bünyeye müziğin verdiği heyecanı enjekte edebilen kaç grup kaldı ki zaten.



Kaynak: İtüSözlük